Bασικές απαντήσεις για την Κρίση στην χώρα μας

Η άγνοια είναι ένα χαρακτηριστικό των κοινωνιών, το οποίο δεν είναι κατακριτέο. Η άγνοια μαζί με την οργή και την αγανάκτηση είναι ένας συνδυασμός που απομακρύνει από την αντιμετώπιση και επίλυση ενός προβλήματος.

Τι συνέβη όμως στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και γιατί;

1. Γιατί χρεοκοπήσαμε; Το 2009 είχαμε έλειμ-

μα προϋπολογισμού 36 δισ. ευρώ (15% ΑΕΠ) και έλλειμμα ισοζυγίου συναλλαγών επίσης 36 δισ. ευρώ (15% του ΑΕΠ). Τέτοια ποσοστά σε μια χώρα με χρέος 120% (τότε) οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε στάση πληρωμών ή χρεωκοπία. Αυτά τα μεγέθη ουσιαστικά μας… έκοψαν από τις αγορές και η παρουσία μας εντός της Ευρωζώνης ήταν αποτρεπτική προκειμένου να εγκαταλειφθούμε στην… τύχη μας λόγω του συστημικού κινδύνου (ντόμινο) για την παγκόσμια οικονομία.

2. Πώς εκτοξεύτηκαν τα μεγέθη αυτά; Οι αθρόες προσλήψεις στο Δημόσιο από τη δεκαετία του 1980 και η αποβιομηχάνιση της χώρας που ξεκίνησαν προς τα τέλη της δεκαετίας του 1970 άρχισαν να διαμορφώνουν ένα αρνητικό περιβάλλον. Οι συνεχείς αυξήσεις μισθών και συντάξεων πέρα από τα όρια αντοχής της οικονομίας αύξησαν τις ανάγκες σε δανεισμό λόγω και των υψηλότερων καταβαλλόμενων εισφορών. Η μεγάλη έκταση του Κράτους και η συντήρησή του, σε συνδυασμό με τη γραφειοκρατία διόγκωσαν τη διαφθορά. Έτσι, φτάσαμε στο φαινόμενο της έξαρσης της φοροδιαφυγής που ήταν μια «φυσιολογική» αντίδραση απέναντι σε ένα Κράτος το οποίο πληρώναμε πανάκριβα, χωρίς να έχουμε τις στοιχειώδεις ανάλογες καλύψεις και παροχές. Η τριετία 2007-2009 με νέο κύκλο διορισμών στο Δημόσιο σε συνδυασμό με το σκάσιμο της «φούσκας» στις ΗΠΑ και στο διεθνές τραπεζικό σύστημα είχαν ως αποτέλεσμα οι άλλοι να πάθουν πνευμονία και εμείς να υποστούμε… έμφραγμα.

3. Πόσα έχει στοιχίσει μέχρι σήμερα η Ελλάδα στο παγκόσμιο σύστημα; Έχουμε πάρει δάνεια 201 δισ. ευρώ με προσαρμοσμένο επιτόκιο 1%, ενώ μας δανείζουν (αλληλέγγυες) χώρες οι οποίες δανείζονται με επιτόκιο 2%, 3% ή 6%. Επιπλέον, 140 δισ. στοίχισε το «κούρεμα» των ομολόγων, εκ των οποίων τα 70 δισ. ευρώ αφορούσαν στο «φέσι» που αφήσαμε σε ξένους ιδιώτες, εκτός από τις εγχώριες τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία… Σύνολο 341 δισ. ευρώ. Αν δεν είχε γίνει το PSI το χρέος σήμερα θα ήταν 450 δισ. ευρώ.

4. Υπήρχε τρόπος να γίνει κάτι διαφορετικό; Η Κίνα και η Ρωσία δεν μπορούσαν να διαθέσουν τα τεράστια ποσά που απαιτούνταν για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους, καθώς την ίδια στιγμή αναγνώρισαν ότι αυτό αποτελεί έμμεση υπόθεση για τους ίδιους. Δηλαδή, μέσω της συμμετοχής τους στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και σε συνδυασμό με τις χώρες της Ευρωζώνης, θα έπρεπε να εξεύρουν τρόπους χρηματοδότησης της Ελλάδας, λόγω αδυναμίας εξόδου στις αγορές. Ουσιαστικά, από τον Ιανουάριο του 2009 η χώρα βρισκόταν στη διαδικασία αναζήτησης μεγάλης και εύκαιρης χρηματοδότησης από το ΔΝΤ, κάτι που ήταν ακατόρθωτο χωρίς τη συνεισφορά των ευρωπαίων. Έτσι, οι ευρωπαίοι συμμετείχαν κατά τα 2/3 και ο ΔΝΤ κατά το 1/3 στη χρηματοδότηση της Ελλάδας.

5. Γιατί εκτοξεύτηκε το έλλειμμα του ισοζυγίου συναλλαγών; Κατ΄ αρχάς πληρώναμε περισσότερα στο εξωτερικό για τόκους εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους, κέρδη ή μερίσματα, εκτοξεύτηκαν οι ζητούμενες ποσότητες πετρελαίου και σε συνδυασμό με την εντυπωσιακή αύξηση της αξίας ανά βαρέλι, οδήγησαν σε δαπάνες 18 δισ. ευρώ. Επιπλέον, η αθρόα εισαγωγή αυτοκινήτων λόγω του… φθηνού δανεισμού αλλά και άλλων προϊόντων, υπερκάλυψαν κατά 3 φορές τα έσοδα της οικονομίας από τις εξαγωγές προϊόντων, το τουριστικό συνάλλαγμα και τις απολήψεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

6. Τι έγινε με τις τράπεζες; Οι τράπεζες τα προηγούμενα χρόνια λόγω των υψηλών κερδών και των μερισμάτων στήριζαν το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας και «δικαιολογούσαν» υψηλότερες αυξήσεις συντάξεις. Τα δάνεια έδωσαν ώθηση στην οικοδομική δραστηριότητα, αλλά ταυτόχρονα μέσα από τα δάνεια αυτά υπήρξε και έξαρση της φοροδιαφυγής, καθώς αυξανόταν συνεχώς ο αριθμός των συναλλασσομένων οι οποίοι αρνούνταν να πληρώσουν ένα τεράστιο κόστος συντήρησης ενός σπάταλου και διεφθαρμένου Κράτους. Τι έπαθαν στη συνέχεια οι τράπεζες; Μετά το «κούρεμα» των ομολόγων δημιουργήθηκε μια «μαύρη τρύπα» 50 δισ. ευρώ στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών καθώς τα ομόλογα που κατείχαν έχασαν τα 2/3 της αξίας τους. Έτσι, προκειμένου να μην διαταραχθούν οι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας και απειληθεί συστημικό ντόμινο και κατάρρευση κάποιας ή κάποιων τραπεζών προκρίθηκε το σχέδιο παροχής εγγυήσεων ώστε να έχουν γραμμές χρηματοδότησης (στοιχειώδεις) από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

7. Σήμερα οι τράπεζες είναι ζημιογόνες και προ της ανακεφαλαιοποίησης είχαν αρνητικά ίδια κεφάλαια. Αυτό θα έθετε σε κίνδυνο τη σταθερότητα στο σκέλος των καταθετών. Η μη παροχή εγγύησης θα σήμαινε κατάρρευση τράπεζας ή τραπεζών. Και σε αυτήν την περίπτωση θα ίσχυε (στην καλύτερη περίπτωση) η κάλυψη των ασφαλισμένων καταθέσεων έως 100.000 ευρώ. Από την άλλη πλευρά, μία έξαρση των «κόκκινων» δανείων (σήμερα είναι περίπου 65 δισ. ευρώ) θα οδηγούσε σε νέες «μαύρες τρύπες», ενώ η απειλή αισθητά χαμηλότερης αποτίμησης των ακινήτων που έχουν οι τράπεζες στα χαρτοφυλάκιά τους θα οδηγούσε σε νέες ανάγκες. Ποιος θα τις κάλυπτε; Μα φυσικά οι ξένοι εταίροι-δανειστές στο πλαίσιο ενός νέου Μνημονίου με πιο επαχθείς όρους. Σήμερα οι ζημιογόνες τράπεζες δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν στοιχειωδώς τον τραπεζικό δανεισμό καθώς επίσης και το ασφαλιστικό σύστημα. Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και η παροχή εγγυήσεων και στοιχειώδους ρευστότητας από την ΕΚΤ είναι φυσιολογική εξέλιξη για να μην καταρρεύσουν οι καταθέσεις και προκληθούν άλλου είδους καταστάσεις… Από αυτήν τη διαδικασία, οι τράπεζες δεν κερδίζουν, απλά παραμένουν εν ζωή για να μην καταρρεύσει η οικονομία, καθώς σε μια τέτοια περίπτωση το σύστημα δεν θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει τις όποιες επενδύσεις, δεν θα μπορούσε να εγγυηθεί την πληρωμή μισθών και συντάξεων και γενικώς… καταστροφή! Δηλαδή επιστροφή στη δραχμή…

8. Τι θα σήμαινε επιστροφή στη δραχμή; Το δημόσιο χρέος εκπεφρασμένο σε δραχμές θα ήταν τουλάχιστον 60% υψηλότερο από το σημερινό, λόγω της αναμενόμενης υποτίμησης. Δηλαδή, αν αύριο το πρωί πούμε ότι πάμε στη δραχμή, θα έχουμε ένα χρέος όχι 310 δισ. ευρώ που είναι σήμερα, αλλά 60% υψηλότερο. Δηλαδή περίπου 400 δισ., αλλά σε δραχμές! Και η υποτίμηση θα ήταν μόνο η αρχή… Γιατί η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος θα οδηγούσε σε πλήρη κατάργηση του ορίου των εγγυήσεων, καθώς θα είχε συντελεστεί η χρεωκοπία τραπεζικού συστήματος και Κράτους. Ταυτόχρονα, οι αναγκαίες πρώτες ύλες θα ήταν απαγορευτικές λόγω των υψηλότερων τιμών και η χώρα θα εισερχόταν σε μία φάση μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής αστάθειας. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Λευκορωσίας, της τελευταίας σοσιαλκομμουνιστικής χώρες στην Ευρώπη, η οποία μαστίζεται από πληθωρισμό 52%, ανεργία 55%, επιτόκια δανεισμού 45%, ως αποτέλεσμα των δύο υποτιμήσεων που έγιναν μέσα σε λίγους μήνες πέρυσι και πρόπερσι (σωρευτικά 80%).

Λουκάς Γεωργιάδης

Σελίδα 427 του Μνημονίου και η υποκριτική στάση Καρατζαφέρη

Την τελευταία περίοδο βιώνουμε μια προσπάθεια νεκρανάστασης του πολιτικάντη οπορτουνιστή Γ.Καρατζαφέρη,ο οποίος στηρίζεται στην τότε επιστολή που είχε στείλει σε Παπαδήμο,Σαμαρά και Βενιζέλο,όσον αφορά τις μειώσεις σε μισθού - συντάξεις.Τοτε ο Καρατζαφερης,σύμφωνα με τα λεγόμενα του,είχε θέσει ως "κόκκινη γραμμή" τις μειώσεις μισθών και συντάξεων,και το γεγονός ότι αυτές μπήκαν στο μνημόνιο(σελίδα 427) και υπογράφτηκαν από τους υπολοίπους αρχηγούς,τον οδήγησε στην πανηγυρική και δίκαια έξοδο του από την τότε συγκυβέρνηση.


Πολύ καλά τα λέει η σελίδα 427 του μνημονίου για τις μειώσεις μισθών και συνταξεων.Και εγώ έτσι ακριβώς θα την έγραφα.Απορώ που δεν συμφωνεί και ο πολιτικάντης Καρατζαφέρης.Αυτό που σου λέει η σελίδα 427,είναι ότι θα πρέπει να ευθυγραμμίσεις το ύψος των απολαβών του δημόσιου υπαλλήλου και του ιδιωτικού υπαλλήλου με την δυναμική της οικονομίας σου.Δηλαδη,εμείς από το 2001-2010 αυξήσαμε μισθούς συντάξεις και εφάπαξ εντελώς δυσανάλογα με την δυναμική της οικονομίας.

1)Στο δημόσιο:αυξήσαμε τον αριθμό των υπάλληλων τρομακτικά και διπλασιάσαμε τους μισθούς τους(100% στην δεκαετία).Τις συντάξεις τις αυξήσαμε πάρα πολύ (80% πάνω στην δεκαετία) ενώ δεν έγινε καταγραφή των νεκρών και δεκάδες χιλιάδες πολίτες έπαιρναν συντάξεις νεκρών και τα εφάπαξ τα καθορίζαμε με το παλιό σύστημα(σύμφωνα με τους τελευταίους μισθούς της πολυετούς καριέρας του εργαζομένου .Η λεγόμενη "χρυσή έξοδος" .Μην ξεχνάμε και πόσα δεκάδες χιλιάδες επιδόματα εν αδίκω δίναμε(βλέπε την περίπτωση της Ζακύνθου).Η δυναμική της ελληνικής οικονομίας από την άλλη δεν είναι υψηλότερη από αυτή της Πορτογαλίας,για να μην πούμε πιο κάτω..Μεχρι τον Αύγουστο του 2011 δεν γνωρίζαμε τον ακριβή αριθμό των δημ.υπαλλήλων =εθνική ξεφτίλα!


2)Στον ιδιωτικό τομέα: Το σύστημα ήταν σε ανάπτυξη όλη την δεκαετία. Κύλαγε το χρήμα ποτάμια και χαμηλότοκα και πολύς κόσμος πηρέ δανεια. Τα δάνεια αυτά αύξησαν τις πωλησεις (ιδιωτική κατανάλωση) όποτε και την επιφάνεια των εταιριών(νέες προσλήψεις και εταιρική επέκταση).Δεν θα σταθούμε καθόλου στο γεγονός ότι τα προϊόντα αυτά ήταν εισαγόμενα και αύξαναν το εμπορικό μας έλλειμμα(32 δισ. το 2010).Οι εταιρίες έκαναν προσλήψεις προσωπικού και μπορούσαν να τους πληρώνουν τουλάχιστον όσο έλεγαν οι πολύ υψηλές,σχετικά,συλλογικές συμβάσεις εργασίας, γιατί δεν υπήρχε πρόβλημα ζήτησης στην αγορά προϊόντων και οπότε τα έδιναν .Επίσης επειδή οι μάνατζερ κατάφεραν να σημειώνουν διαρκώς αυξημένες πωλησεις και να επιτυγχάνουν τους στόχους, έπαιρναν πολύ υψηλούς μισθούς και bonus.Ολο αυτό όμως ήταν φούσκα!

Όταν μια χώρα χρεοκοπεί και προσφεύγει σε κάποιο μηχανισμό στηριξης,τα μέτρα που επιβάλλει ο μηχανισμός είναι 2:
Α) Θα παράγεις ισοσκελισμένο κρατικό προϋπολογισμό με στόχο να περάσεις σε πλεόνασμα,έτσι ώστε να μπορείς να εξυπηρετείς τις πρωτογενείς δαπάνες σου και να εξυπηρετείς το χρέος σου,το οποίο με την πάροδο του χρόνου θα μειώνεται ισόποσα με τα όποια πρωτογενή πλεονάσματα μπορείς να επιτύχεις.
Β)Το χρέος σου θα στο κουρέψουμε έως ότου αυτό καταστεί βιώσιμο, δεδομένη η δυναμική της οικονομίας σου (ΑΕΠ),έτσι ώστε να μπορείς να δανείζεσαι εκ νέου από τις αγορές και να μην μας έχεις ανάγκη.
Όταν λοιπόν θα πρέπει να περάσεις σε πρωτογενές πλεόνασμα από πρωτογενές έλλειμμα,θα πρέπει να πάρεις μέτρα <<λιτότητας>>.Τα μέτρα λιτότητας θα έχουν αναπόφευκτα μείωση της ζήτησης στην αγορα,εφοσον θα <<κουρέψεις>> κρατικές δομές που δεν μπορείς πλέον να συντηρήσεις και οπότε θα υπάρξει μείωση της ζήτησης μέσω της μείωσης των εισοδημάτων των δημοσίων υπαλλήλων εν τω συνόλω.
Αρα,εφόσον λογω της λιτότητας στο δημόσιο οι εταιρίες θα υποστούν αισθητή μείωση του τζίρου τους,δεν μπορείς να τις πιέσεις να συνεχίζουν να έχουν το εργασιακό κόστος της περιόδου των παχιών αγελάδων.Αν το κάνεις,τις οδηγείς στα λουκέτα.Η σελίδα 427 σου λέει να εναρμονίσεις το εργασιακό κόστος με την δυναμική της οικονομίας σου:Αυτό σημαίνει:
ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ:θα πρέπει να εναρμονίσεις το μισθολογικό κόστος και τον αριθμό των δημ.υπαλλήλων με τα κρατικά σου εσοδα.
Στον ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ:θα εναρμονίσεις τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας με τον τωρινό τζίρο των επιχειρήσεων,ώστε να τους επιτρέπεις να έχουν έστω και πενιχρά κέρδη για να έχουν λόγο ύπαρξης.
Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για το επίπεδο του κατωτάτου μισθού.Το ότι θα σου ρίξω τον κατώτατο μισθό στα 500€,αυτό δεν σημαίνει ότι η εταιρία θα σε προσλάβει με 500 ευρώ μηνιαίο μισθό.Απο την μια η πτώση του κατωτάτου μισθού θα μειώσει την ανεργία,κυρίως των ανειδίκευτων εργαζομένων τους οποίους με το παλιό καθεστώς οι εταιρίες δεν υπήρχε περίπτωση να απασχολήσουν. Απο την άλλη,αν εσύ αξίζεις περισσότερα από 500 θα πάρεις όσο ακριβώς κρίνει η εταιρία ή γενικότερα η  αγορά εργασίας ότι αξίζεις.Τις εταιρίες δεν τις συμφέρει να σε πληρώνουν ψίχουλα διότι έτσι δεν θα έχεις αγοραστική δύναμη να καταναλώνεις τα προϊόντα τους,οποτε αν εξισώσουν όλους τους μισθούς στα τωρινά πιο χαμηλά επίπεδα των συλλογικών συμβάσεων θα τους γυρίσει μπουμερανγκ.Εκτος και αν οι εταιρίες έχουν εξ ολοκλήρου εξαγωγικό χαρακτήρα,πραγμα που δεν ισχύει εν τοις πράγμασι.

Η παραπάνω μακροσκελής ανάλυση αποδεικνύει το πόσο οπορτουνιστής και κατεργάρης είναι ο Καρατζαφέρης.Οταν είδε ότι τα ποσοστά του έπεφταν και ότι δεν θα έμπαινε στην επόμενη βουλη.βασίστηκε στη <<φούσκα>> των μισθών και συντάξεων για να αποχωρήσει.
Αυτη η ανάλυση επίσης δικαιώνει τους τότε αποχωρήσαντες από τον ΛΑΟΣ,Αδωνι Γεωργιάδη,Μάκη Βορίδη,Θάνο Πλεύρη και αιτιολογεί απόλυτα την κατάρρευση του ΛΑΟΣ με την αποχώρηση και των λοιπών πολιτικών στοιχείων από το κόμμα.

Υ.Γ.:Επισυνάπτω το αρχείο στο οποίο βασίστηκε και βασίζεται μέχρι και σήμερα η υποκριτική ρητορική του Καρατζαφέρη : http://filoslaos.blogspot.gr/2012/04/h-427.html

Michalis Delta

Τα 3,2 δισ. ευρω ληξιπρόθεσμων ομολόγων ,τα hedge funds και πολύ φασαρία για το τίποτα

Το PSI ήταν μια γενικευμένη έκκληση όλων των ιδιωτών κατόχων του δημοσίου χρέους να περάσουν στο κούρεμα του 54% της ονομαστικής τους αξίας, έτσι ώστε το δημόσιο χρεος της Ελλάδας να καταστεί βιωσιμο.Δεν κάνεις ότι γουσταρεις,ειναι εθελοντική η συμμέτοχη στο κούρεμα,λέγοντας τους ότι αν δεν υποστείτε το κούρεμα κινδυνεύει το 100% της επένδυσης σας.Κάποιοι εξ αυτών λοιπόν επέλεξαν να μην συμμετάσχουν στο κούρεμα και έκαναν free riding.Δηλαδη άφησαν να βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά οι άλλοι και προτίμησαν να κρατήσουν ως έχουν τα ομόλογα τους,δεν τα αντάλλαξαν δηλαδή με καινούργια κουρεμένα όπως προέβλεπε η διαδικασία PSI ,στην οποία και δεν συμμετείχαν.
Μετα από ένα χρόνο είδαν ότι η κατάσταση στην Ελλάδα χειροτερεύει και μάλλον δεν την γλυτώνουμε την χρεοκοπια,οποτε αποφάσισαν να τα σπάσουν στην δευτερογενή αγορα,των οποίων ομολόγων η αξία έπεσε στο 25% της ονομαστικής.Οι ομολογιούχοι αυτοί έχασαν 75 σεντς για κάθε ευρώ ελληνικού χρέους χρέους που κατείχαν.Αυτα τα χρεόγραφα τα αγόρασαν hedge funds,επιτόπου από τους πωλητές στο 25% ή από κάποιους άλλους με καπέλο άλλα 20 σεντς,δηλαδη στα 45 σεντς ανά ευρώ χρέους.
Τώρα αυτά τα ομόλογα λήγουν και πρέπει να πληρωθουν.Ασχέτως με το τι γίνεται στις μεταξύ τους συναλλαγές μεταξύ των επενδυτών,τα ληξιπρόθεσμα ομόλογα πρέπει να πληρωθούν στην ονομαστική τους αξία.Αυτός είναι ο κανόνας.Δεν θα αλλάξουμε τους κανόνες των χρηματαγορών επειδή η Ελλάδα χρεοκόπησε.Ημαρτον!


Τι την ενδιαφέρει την Ελλάδα αν κερδίσουν τα hedge funds;Είτε αυτά κερδίσουν είτε εγγράψουν χασούρες στα χαρτοφυλάκια τους,αυτό τι αντίκτυπο μπορεί έχει για την Ελλάδα;Κανέναν απολύτως!!Ενδιαφέρει βεβαίως τους συνωμοσιολόγους και τους μπολσεβίκους που θα σπεύσουν να κατηγορήσουν την κυβέρνηση για δοσιλογισμό και για εσχάτη προδοσία.
Σύντροφοι Σταλινοτσολιάδες νοσταλγοί της χουντάρας τους προλεταριάτου και σύντροφοι της κομμουνιστικής επαναθεμελιωσης , δεν θα κομμουνιστοποιήσουμε την Ελλάδα επειδή χρεοκοπησαμε.Ούτε επειδή είστε ονειροπαρμένοι και μελετήσατε Μάρξ&Ενγκελς.Ξεχάστε το!

Παίδες , εμείς αυτά δεν θα τα πληρώσουμε ,άλλα θα πάρουμε τα 3,2 δισ.€ και όπως θα τα πάρουμε θα τα δώσουμε στους δανειστές.Οτι δηλαδή γίνεται εδώ και 40 χρόνια.Ποτέ δεν πληρώσαμε σε  <<τοκογλύφους>>  ούτε ένα σέντς του ευρω.Για να πληρώνεις δανειστές πρέπει να έχεις πρωτογενές πλεόνασμα,ενω εμείς κατά μέσο ορό μπαίναμε μέσα (πρωτογενές έλλειμμα) περί τα 7 δισ.€ ετησίως επί 35 ετη,εξ ου και η χρεοκοπία και το αποτέλεσμα αυτης,τα μνημονια!Δηλαδή, κάθε χρόνο δανειζόμασταν τα 7 δις.€ για να καλύψουμε τις πρωτογενείς μας δαπάνες για το υπέρογκο δημόσιο που κομματοκλεπτοκρατικά στήσαμε ,συν την εξυπηρέτηση του χρέους(τοκομερίδια και χρεολύσια).Κανονική αναχρηματοδότηση χρέους και ελλειμμάτων  με <<αλλαξοχεριές>> μεταξύ δανειστών.
Το χρέος μας δεν πρέπει να μας ανησυχεί διολου.Αυτο γιατί το εξυπηρετούν σε πρώτη φάση οι δανειστές,και κατά δεύτερον θα μας το κουρέψουν κιόλας έως ότου αυτό καταστεί βιωσιμο.
Αυτή είναι δέσμευση της Τρόικας και δεν επαναδιαπραγματεύεται.Τα 3,2 δισ.€ και ενδεχομένως και τα 50 δισ.€ της ανακεφαλαιοποίησης του τραπεζικού μας συστήματος(Πειραιώς και Εθνική κεφαλαιοποιήθηκαν μέχρι στιγμής) καθώς και καμιά πενηνταριά δισ.€ ακόμα(αυτό θα είναι διακρατικό κομμάτι χρέους),θα κουρευτούν από το ερχόμενο έτος και εντεύθεν.
Συνολικά,μεταξύ της περιόδου 2014-2015 όπου λήγει το πρόγραμμα,θα μας κουρέψουν άλλα 100-110 δισ.€.Αν αυτό γινει,ο λόγος χρέος προς ΑΕΠ θα περάσει στο 100% ,το δημόσιο χρέος θα καταστεί βιώσιμο και πέρα των παλαιοτέρων προσδοκιών (120% το 2022),η Τρόικα ΔΝΤ  Τόμσεν και Ραιχεμπαχ θα μας χαιρετήσουν ,ας ελπίσουμε,ανεπιστρεπτι!Με την σοσιαληστρική μανία που διακατέχει τον Ελληνα εν κρυπτώ μπολσεβίκο,το ανεπιστρεπτί είναι σχήμα λόγου.

Σάλος και φασαρία προκλήθηκε από το γεγονός ότι ενώ τα hedge funds κερδίζουν τα άντερα τους είχε προηγηθεί <<προδοτικό>> κούρεμα στα ασφαλιστικά ταμεία,πανεπιστήμια και αλλα ιδρύματα.
Το γεγονός ότι  μπήκαν τα ασφαλιστικά ταμεία και τα πανεπιστήμια στο κούρεμα ήταν λάθος  επί της αρχής , θέτει ζητήματα ηθικής,αλλά δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις "ιδιαιτέρως" για αυτό. Πως μπήκαν;Τους ανάγκασαν με κυβερνητική παρέμβαση και με την διαμεσολάβηση του Προβόπουλου,να χρησιμοποιήσουν δικούς τους πόρους(τραπεζικοί λογαριασμοί) για να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα στη δευτερογενή και στην συνεχεια,δυο εβδομάδες αργότερα,τα ενέταξαν στο κούρεμα έτσι ώστε :
 α) Να μεγαλώσει το ποσοστό της συμμετοχής στο  PSI και να <<κλειδώσει>> οριστικά  η διαδικασία ανταλλαγής ομολόγων .
 β) για να δείξουν καλό πρόσωπο και προθυμία,οτι ουδείς θα ξεφύγει από το κούρεμα και θα υποστούν και δικοί μας δημόσιοι φορείς καταστροφές από το κούρεμα και όχι μονάχα οι ξένοι.

Τωρα,εκθέτοντας στο κούρεμα τα ασφαλιστικά ταμεία , θέτεις εν κινδύνω τους συνταξιούχους και γενικώς τους παραλήπτες των ταμείων(επιδόματα ανεργιας,επιδοματα σε πολυτέκνους και αναξιοπαθούντες κτλπ ).Εδώ να σημειωθεί,οτι το ελληνικό κράτος εγγυάται τις συντάξεις εν τω συνόλω.Αρα,αν δεν γινόταν το PSI, το ελληνικό κράτος θα χρεοκοπούσε και έτσι και αλλιώς δεν θα μπορούσε να πληρώσει τις συνταξεις,και η ζημιά στους συνταξιούχους θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη από την σημερινη.
Ο σκοπός των κουρεμάτων είναι το κράτος να μπορεί να αποπληρώνει στο μέλλον όλες του τις υποχρεώσεις ,…..και τις συντάξεις λοιπόν!Αν χρεοκοπήσουμε,δεν θα πληρωθούν ούτε οι δανειστές ούτε οι συνταξιούχοι.Αρα δεν έχει νόημα να κάνουμε αυτή την συζήτηση εξ αρχής.

Michalis Delta

Η αντίστροφη μέτρηση

Μετά τη ρήξη των κυβερνητικών εταίρων για το περιβόητο "αντιρατσιστικό" νομοσχέδιο έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τις επόμενες εκλογές. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι τα δύο αποκόμματα που συναπαρτίζουν το καρτέλ ρημαδ-πασοκ Α.Ε δεν αντέχουν άλλο την αιμορραγία ψηφοφόρων, είτε προς τον συριζα είτε προς το κκε Α.Ε είτε, ακόμη, και προς τη Χρυσή Αυγή. Διστάζουν να έρθουν σε σύγκρουση με τους εναπομείναντες κομματικούς διορισμένους και κρύβονται πίσω από την αποφασιστικότητα του πρωθυπουργού. Η απόφαση της κυβέρνησης για το κλείσιμο της ΕΡΤ δεν αποτελεί παρά την αφορμή. Δε λέω, πιθανόν να έγιναν ορισμένα κυβερνητικά λάθη, κυρίως ως προς τον χειρισμό του θέματος αυτού, αλλά ως προς την ουσία ο Σαμαράς έχει απόλυτο δίκιο.

Η κυβέρνηση με αυτή την απόφαση (η οποία αποκτά και συμβολικό χαρακτήρα, εκτός του ουσιαστικού) χτύπησε τον σκληρό πυρήνα του αριστερισμού στην Ελλάδα. Μία απλή ματιά σε αυτούς που ξημεροβραδιάζονται έξω από το ραδιομέγαρο της ΕΡΤ αρκεί για να πείσει και τον πλέον δύσπιστο ή καλόπιστο, αναφορικά με τις προθέσεις αυτών των τύπων. Επιπρόσθετα, θα έλεγα να κυττάξουν οι καλόπιστοι τις ενέργειες του ανεκδιήγητου προέδρου της ΕΣΗΕΑ, του αναρχοκομμουνιστή Δημητρίου Τρίμμη. Ο «κύριος» αυτός αποφάσισε να κηρύξει απεργία με αφορμή το κλείσιμο του Εθνικού ραδιοτηλεοπτικού φορέα. Μέχρι εδώ καλά. Θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε την πράξη του ως μία πρώτη αντίδραση συμπαράστασης (λέμε τώρα) στους εργαζομένους της ΕΡΤ.

Όμως, η σταλινικού τύπου πραξικοπηματική συνέχιση της απεργίας στα ΜΜΕ φίμωνε το σύνολο των Μέσων Ενημέρωσης, ρίχνοντας ένα αντίστοιχο μαύρο στην ενημέρωση των πολιτών.  Αλλά αυτός ο δήθεν δημοκράτης δεν σταμάτησε εκεί. Με νέα Φετφά που εξέδωσε, ως άλλος Σουλτάνος, καθόριζε ποιες εφημερίδες θα κυκλοφορήσουν και ποιες όχι. Επρόκειτο, φυσικά, για τα φίλα προσκείμενα έντυπα μέσα (Αυγή, Ριζοσπάστης, Δρόμοι της Αριστεράς, το Χωνί κ.λ.π). Για να μην αναφερθούμε στις αθρόες διαγραφές δημοσιογράφων, στις οποίες προχώρησε εν είδει προγραφών όπως ο Σύλλας. Αυτό το παράδειγμα το έφερα ως ένα παράθυρο στο μέλλον του τι μας επιφυλάσσει τυχόν πολιτική κατίσχυσις  (εκτός της αντίστοιχης ιδεολογικής) της αριστεράς.

Ένα τέτοιο ενδεχόμενο φαντάζει αρκετά πιθανόν μετά και τα σημερινά γεγονότα στη Βουλή. Η σημερινή τροπολογία που κατετέθει από το κκε Α.Ε, όπως κατεδείχθει  περίτρανα, ήταν μία πρόβα για μία πιθανή αριστερή κοινοπραξία μετά τις επόμενες εκλογές, όποτε και αν αυτές διεξαχθούν. Όλα τα αριστερά κόμματα, συν τη τσόντα Καμμένου, ήταν αποφασισμένα να την ψηφίσουν, αποσκοπώντας σε μία πρώτη επίδειξη δύναμης. Πιστεύω να ήχησαν τα καμπανάκια. Όσο για αυτό το εξάμβλωμα των ανελ, είναι καιρός να αποτελέσει παρελθόν, μία δυσάρεστη ανάμνηση και παρένθεση για τους δεξιούς. Αναμένεται  μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση να εξαφανιστεί. 

Βλέπετε οι επόμενες εκλογές θα διεξαχθούν επί τηι βάσει της ιδεολογίας. Με άλλα λόγια θα πρόκειται, καθαρά,  για ιδεολογική αναμέτρηση. Το δίλημμα μνημόνιο-αντιμνημόνιο έχει ξεφτίσει, δίνοντας, παράλληλα, τη θέση του στην ουσία που κρύβονταν από κάτω. Είναι καιρός πλέον να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους πριν από τη «Μητέρα των Μαχών» και να αποφασίσουν ποια Ελλάδα θέλουν. Τη χαμερπή παλαιοπασοκικού τύπου Ελλάδα του γιγαντωμένου αντιπαραγωγικού δημοσίου, εμπλουτισμένη με τα «νάματα» του μαυσωλίου του Περισσού και της ανόητης ριζοσπαστικής μεταμαρξιστικής νεοαριστεράς ή μία ισχυρή Ελλάδα που θα πάρει τις τύχες της στα χέρια της.

Μη γελιόμαστε. Δυστυχώς η σειρά των γεγονότων οδήγησε στο άνοιγμα μίας ιδιότυπης προεκλογικής αυλαίας. Να προσθέσουμε δε ότι υπάρχουν και τα γεωπολιτικά δρώμενα εν εξελίξει. Η Ανατολική Μεσόγειος φλέγεται, τα σύνορα επαναχαράσσονται  στα πλαίσια της Νέας Γιάλτας και θα πρέπει η χώρα μας να δηλώσει παρούσα, ποντάροντας, ταυτόχρονα, στο σωστό άλογο. Είθε να μη χρειαζόταν να διεξαχθούν εκλογές και να προχωρούσαμε όλοι μαζί ενωμένοι στις προκλήσεις της εποχής μας. Όπως φαίνεται, αυτό δεν δύναται να καταστεί εφικτό εξαιτίας μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, οι οποίες πηγάζουν, αφενός μεν από ανόητες παρωχημένες στρατηγικές παρελθόντων ετών αφετέρου δε από την τελική εφόρμηση της αριστεράς για την κατάληψη της εξουσίας (βρήκαν την ώρα).

Κτησίβιος Αλεξανδρεύς

Οι 10 μύθοι για την ομΕΡΤα

1. Δεν έπρεπε να κλείσει η κρατική τηλεόραση
 
Η κρατική τηλεόραση δεν κλείνει. Επανέρχεται σύγχρονη και ανανεωμένη το Σεπτέμβριο, κρατώντας όλα τα καλά της ΕΡΤ και αφήνοντας πίσω οριστικά όλες τις κακοδαιμονίες που στιγμάτισαν την πορεία της.

2. Είναι παράνομος και φασιστικός ο τρόπος που έκλεισε
 
Οι υπουργικές αποφάσεις είναι νόμιμες. Προβλέπεται από το νόμο η διαδικασία που ακολουθήθηκε. Φασισμός είναι η ανυπαρξία ισονομίας και όχι η επιβολή των νόμων. Πρώτη φορά στην Ελλάδα οι νόμοι εφαρμόζονται για όλους.

3. Ο Γιάννης Στουρνάρας, δεν μπορεί να είναι υπουργός γιατί δεν τον ψήφισε ο λαός. Είναι παράνομη η υπογραφή που έβαλε για το κλείσιμο της ΕΡΤ

Από το νόμο προβλέπεται ότι μπορεί εξωκοινοβουλευτικός να ασκεί εκτελεστική εξουσία. Χρόνια τώρα ζητάμε να διαχωριστεί η νομοθετική από την εκτελεστική εξουσία. Αν οι υπουργοί δεν έπρεπε να έχουν ψηφοφόρους δεν θα χρειαζόταν να έχουν και πελάτες για να τους κάνουν ρουσφέτια.

4. Με την ΕΡΤ έπρεπε να ξεκινήσει η αυστηρή εφαρμογή των νόμων; Υπάρχουν άλλα που μας καίνε όπως η φοροδιαφυγή.

Η επιλογή του Αντ. Σαμαρά περισσότερο από συγκυριακή πρέπει να αναλυθεί ως στρατηγικού χαρακτήρα, με έντονα ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Εγγράφεται σε μια γραμμή πλεύσης όπου η τάξη, ο νόμος και οι μεταρρυθμίσεις θα επιβάλλονται με σιδερένια πυγμή.

5. Μα η ΕΡΤ είχε ΚΑΙ καλά προγράμματα...

Η Νέα Ελληνική Ραδιοφωνία Ιντερνετ Τηλεόραση θα έχει μόνο αξιόλογα προγράμματα που θα προωθούν την Εθνική ισχυρή ταυτότητα, τον πολιτισμό, την παιδεία και συγχρόνως θα διαθέτει αξιόλογο προσωπικό όλων των βαθμίδων, χωρίς σπατάλες και ασυδοσία.

6. Γιατί να το κάνει αυτό ο Σαμαράς και να αρχίσουν πάλι οι κλυδωνισμοί;
 
Το κλείσιμο της ΕΡΤ δεν μπορεί να θεωρηθεί ως άλλοθι για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Η πάταξη της ανομίας, της ρεμούλας και της αργομισθίας δεν μπορεί να συνεχιστεί και δεν είναι δυνατό να είναι αυτό το αντικείμενο διένεξης μεταξύ των πολιτικών αρχηγών. Που είδαμε ποτέ το φαινόμενο ο Πρωθυπουργός να προβάλλει καθαρά την ατζέντα, νόμος και τάξη από τη μια, ισχυρή εθνική ταυτότητα από την άλλη και όλα αυτά στηριζόμενα σε μια οικονομία με περιορισμένη κρατική παρουσία και μικρή φορολογία και οι συμμέτοχοι στην κυβέρνηση να συνωστίζονται για το ποιος θα υπερασπίσει πρώτος τε ρεμούλα, την κακοδιαχείριση και την αργομισθία.
7
. Όποια δικαιολογία και να προβάλλουμε, ο τρόπος που έκλεισε η ΕΡΤ είναι προκλητικός και θυμίζει άλλα καθεστώτα

Είναι σαφές πως ο Αντ. Σαμαράς κάνει ένα άλμα προς τα εμπρός και παίρνει ρίσκα. Ενα σημαντικό τμήμα των πολιτών αυτής της χώρας διψά για αποτελεσματικότητα και είναι έτοιμο να επιβραβεύσει την πολιτική εκείνη ηγεσία που θα την πετύχει. Επιπλέον, η πολιτική της πυγμής είναι ένα στοιχείο που αρέσει στο πολίτη που θέλει την ευνομία και τόσα χρόνια κουράστηκε από την ατιμωρησία της αριστεράς. Σχετίζεται με την αίσθηση κατάρρευσης του κράτους την προηγούμενη περίοδο και την ισχυρή επιθυμία για πολιτική με «τσαμπουκά»

8. Θέλαμε μία πιο ήπια αντιμετώπιση της κατάστασης

  Οι δύο κύριοι φορείς της Κεντροαριστεράς (ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) δίνουν την αίσθηση πως συνιστούν έναν «ΣΥΡΙΖΑ λάιτ». Ουσιαστικά δηλαδή προάγουν χρεοκοπημένες και εντέλει αναξιόπιστες πολιτικές. Αποδεικνύονται ανεπαρκείς και έτσι, απογοητεύουν διπλά την κοινωνική τους βάση, καθώς και ξεπερασμένες κρατικιστικές πολιτικές υπερασπίζονται και δείχνουν να το κάνουν αυτό άνευρα και κουτοπόνηρα. Η Κεντροαριστερά, λοιπόν, αντί να κλαψουρίζει αμήχανη και να δίνει μάχες οπισθοφυλακής, οφείλει να ξεκόψει ριζικά με τον κρατισμό και τον συντεχνιασμό. Οφείλει να εκφράσει θαρραλέα τη νέα μεσαία τάξη, τον κοσμοπολιτισμό και τις ευρωπαϊκές αξίες. Να μιλήσει με όρους ενός σύγχρονου πολιτικού και οικονομικού φιλελευθερισμού. Να προαγάγει την κοινωνία των ίσων ευκαιριών και όχι ξεψυχισμένες σοσιαλδημοκρατικές αντιλήψεις του ’70. Η παλιά σοσιαλδημοκρατία πέθανε, κύριοι! Οσο νωρίτερα τη θάψετε και την κλάψετε τόσο γρηγορότερα η Κεντροαριστερά θα γίνει αξιόπιστη, ειλικρινής και αισιόδοξη, δηλαδή νέα.

9. Αν αποδεχτούμε αυτά που λέτε γιατί κόσμος που δεν του άρεσε η ΕΡΤ συντάσσεται σήμερα στο πλευρό τους;

Η απάντηση είναι προφανής. Ο κόσμο αντιδρά έτσι είτε γιατί θα ήθελε να κλείσει μεν η ΕΡΤ αλλά να την κλείσει ο δικός τους αρχηγός, είτε γιατί πρέπει ντε και καλά να αντιδράσει γιατί δεν μπορεί να αποδεχτεί ότι η κυβέρνηση μπορεί να κάνει σωστές επιλογές και κινήσεις. Υπάρχει και μία μερίδα που θα ήθελε αξιολόγηση πριν το κλείσιμο, όμως αυτή θα γίνει έτσι και αλλιώς από τον καινούργιο φορέα και μάλιστα με νηφαλιότητα και διαφανείς διαδικασίες.

10. Τα σκάνδαλα, τα εγκλήματα και οι καταχρήσεις εκεί μέσα ήταν τόσο εξωφρενικές που περίμεναν επέμβαση από τον εισαγγελέα, ήταν θέμα χρόνου να βγούνε όλα στην φόρα και τότε θα έκλειναν πολλά «καλά» σπίτια ίσως και όλη η χώρα. Οπότε έκλεισε η ΕΡΤ γιατί κανείς Εισαγγελέας δεν θα ασχοληθεί αναδρομικά με ένα κλειστό κανάλι.

Ποιος είπε ότι παραγράφονται τα αδικήματα ή σταματάει το χέρι της δικαιοσύνης όταν μία επιχείρηση κλείνει; Το ακριβώς αντίθετο, τώρα ανοίγουν τα στόματα και καταρρέει η ομΕΡΤα.
Τώρα μαθαίνουμε λεπτομέρειες και τώρα μαζεύει στοιχεία ο εισαγγελέας.

Χριστίνα Σιδέρη

ΕΡΤ - Το σύμβολο του μεταπολιτευτικού αίσχους

      Οι περισσότεροι  έχουμε αναφερθεί  υποτιμητικά ,και  δικαίως,  για την ύπαρξη μίας κρατικής τηλεόρασης την οποία χρυσοπληρώναμε για αυτά που μας προσέφερε , μέσω ενός τέλους στους λογαριασμούς της Δ.Ε.Η. Ο κρατικός αυτός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός είχε συνδεθεί, ειδικά στην μνήμη  των πολιτών με γενικότερα συντηρητικά  πολιτικά φρονήματα, με το πιο αισχρό πρόσωπο του μεταπολιτευτικού κρατισμού. Άπειρες στρατιές καλοπληρωμένων ,σε σχέση με τις πραγματικές οικονομικές δυνατότητες του κράτους, υπαλλήλων και πλουσιοπάροχα αμειβόμενων στελεχών και δημοσιογράφων.  Μάλιστα εφευρίσκανε όλοι αυτοί οι «ταπεινοί»  εργαζόμενοι μέσω της προκλητικής αριστερίστικης συνδικαλιστικής ηγεσίας τους και την εύνοια της εκάστοτε διοίκησης ένα σωρό επιδόματα που πραγματικά κάποιος θα έμενε άναυδος στο άκουσμά τους. 

Κακά τα ψέμματα, η ΕΡΤ ήταν από τις «ιερές αγελάδες» του πάλαι ποτέ πλέον μεταπολιτευτικού καθεστώτος και ειδικά ένα από τα ισχυρά κέντρα εξουσίας της κρατικοδίαιτης και γεμάτης προνόμια αριστεράς. Μίας αριστεράς που το μόνο που  φρόντιζε ,τουλάχιστον μέσω αυτής, να μας προσφέρει ,ήταν ένα απύθμενο μίσος για τον ανθελληνικό εσμό που εκπροσωπούσε , την προπαγάνδα των αριστερών εμμονών και των αντιρατσιστικών προτύπων που παρουσίαζε και την τυραννία του κρατισμού που μας υπενθύμιζε.

Όλα αυτά βάλτε τα μέσα ,μαζί, με το ατελείωτο όργιο σπατάλης ,κακοδιαχείρισης και ανελέητης ρουσφετολογικής πολιτικής που επικρατούσε με την σύμφωνη πάντα γνώμη αυτών των τομαριών και αρχικοπριτών που λέγονται εργατοπατέρες. Συνδικαλιστικοί ηγέτες ,πανάθεμά τους. Σκεφτείτε αυτό το μείγμα .Δεν μπορείτε να πείτε .Εκρηκτικό το αποτέλεσμα.

Και ήταν λοιπόν τόσο εκρηκτικό ,που άλλο τόσο εκρηκτικό ήταν και το τέλος αυτής της κατάστασης. Μαύρο ! Εύγε στην απόφαση του Σαμαρά ,βέβαια, διότι ασχέτως αποτελέσματος στην συνέχεια ,αυτό και μόνο  ήταν περίπου αδιανόητο για τα ελληνικά πολιτικά δρώμενα. Πήρε το τέλος που της άξιζε.

Κάπου εδώ όλος αυτός ο συρφετός της καθεστωτικής αριστεράς ,σε κάθε μήκος και πλάτος ,του πολιτικού, δημοσιογραφικού και πολιτιστικού στερεώματος λυσσάει . Σαν την τρελαμένη γάτα λυσσάει που την έχεις κλείσει σε ένα τσουβάλι γιατί νιώθει το τέλος της. Δύσκολη ομολογουμένως απόφαση. Αν και κακά τα ψέμματα αυτή η κυβέρνηση κατάφερε να ελέγξει  τα πάντα μέχρι τώρα και να πράξει πολλά που άλλοι σε άλλες εποχές ούτε τόλμαγαν , μ’ ενδοκυβερνητικές αντιδράσεις και τριγμούς. Αλλά αυτό ήταν ένα χτύπημα βαρύ στον κορμό της καταρρέουσας κρατικίστικης-σοβιετικού τύπου  δομής του κράτους και θα ισχυροποιηθεί αν το πετύχει το αποτέλεσμα που προσδοκά .Αν δειλιάσει και αποτύχει, η πτώση της θα είναι γρήγορη. Η ΕΡΤ ήταν από τους τομείς που ελέγχετο ακόμα από τους αντιδρούντες κρατιστές αριστερούς  και έπρεπε να χτυπηθεί. Φυσικά αυτό πυροδοτήθηκε από την κωλυσιεργία Μανιτάκη στο θέμα των απολύσεων των δημοσίων υπαλλήλων που έπρεπε ήδη η κυβέρνηση  να έδειχνε στην τρόϊκα συγκεκριμένους αριθμούς αλλά και από την αποτυχία στο θέμα της πώλησης της ΔΕΠΑ στην GAZPROM .Ο Σαμαράς αποφάσισε να περάσει στην  αντεπίθεση και το έκανε επιτυχημένα.

Οι συγκυβερνώντες  ,ΠΑΣΟΚ και Δημαρ αντιδρούν γιατί είναι δέσμιοι ακόμα του κρατισμού και των όσο των δυνατών λιγότερων μεταρρυθμίσεων και με το λιγότερο δυνατό κόστος. Βλέπουν ότι καταρρέουν και αδυνατούν να αντιληφθούν ότι ο δρόμος που διαλέξανε δεν έχει επιστροφή. Έχουν πανικοβληθεί και η στάση τους γίνεται όλο και πιο ενοχλητική σε μια σταθερή κυβέρνηση που την έχει ανάγκη η  πατρίδα μέχρι να βγει από το αδιέξοδο… Ήδη είναι υπεύθυνα τα δύο αυτά κόμματα για μία σειρά ανωμαλιών και ειδικά καθυστερήσεων σε μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας που έπρεπε όχι απο φέτος να γίνουν αλλά πολύ πιο πριν. Άλλωστε και πρόσφατα δημιούργησαν μία μικρή κρίση με αφορμή τις νομοθετικές αντιρατσιστικές , «πολιτικώς ορθές»,  αρλουμπολογίες.  Έχουν και αυτοί τις εμμονές τους όπως επίσης έχουν ακόμα και τις δεσμεύσεις τους τις πελατειακές στο κράτος από το οποίο φαίνεται ότι δεν θέλουν να διαγράψουν οριστικά. Ειδικά στην ΕΡΤ είχαν  μερίδιο και αυτοί στα «λάφυρα» που δεν θέλουν με τίποτα να αποχωρισθούν. Η ευθύνη τους είναι μεγίστη αν οδηγήσουν την χώρα σε εκλογές σε μία περίοδο όπου φαίνεται ότι αρχίζει και σταθεροποιείται ένα καλό οικονομικό κλίμα για την χώρα μας και με μία βελτίωση για τα δημοσιονομικά μας που ποτέ άλλοτε δεν είχε ξαναγίνει.

Ο Σαμαράς εδώ πρέπει να επιδείξει πυγμή και να μην κάνει πίσω με τίποτα. Ένα χρόνο τώρα διέψευσε όλους τους εχθρούς του και κατάφερε πράγματα. Είναι αλήθεια ότι πρέπει να κάνει περισσότερα και με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα. Ξέρουμε όμως ότι αυτή η τρικομματική που έχει την κυβέρνηση δεν είναι και  ό,τι ευκολότερο. Οι συμβιβασμοί για μία ρεαλιστική λειτουργία αυτής είναι αναγκαίοι. Το θέμα είναι να μείνει σταθερός στις θέσεις του για την ΕΡΤ. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και μέσα στο κόμμα του, σε  λίγους και εκλεκτούς ανθρώπους εμπιστεύθηκε για να προχωρήσει δυναμικά στο εγχείρημα αυτό διότι και στην ίδια την ΝΔ πολλοί είναι αυτοί που φοβούνται τις ιδεολογικές και πολιτικές αναμετρήσεις και ρέπουν προς τον λαϊκισμό. Απομεινάρια του Κ. Καραμανλή  του Β’ του Νωθρού….

Κλείσιμο της ΕΡΤ , απολύσεις των υπαλλήλων της και ίδρυση νέου φορέα δημόσιας ραδιοτηλεόρασης εντελώς αναδιοργανουμένου με το 1/3 του προσωπικού της προηγούμενης ΕΡΤ. Αυτά είναι οι βάσεις πάνω από τις οποίες  μπορεί να ξεκινήσει ο όποιος διάλογος με τους κυβερνητικούς εταίρους και ήδη κάποιες προτάσεις με «μεταβατικά σχήματα» είναι πάνω σε αυτές και αποτελούν ενδείξεις κιόλας πολιτικής τακτικής από το πρωθυπουργικό γραφείο και όχι ,όπως νομίζουν μερικοί, υποχωρήσεις.

Μεγάλο μέρος της κοινωνίας παρά την προπαγάνδα του δημοσιογραφικού στερεώματος υποστηρίζει ενθέρμως την απόφαση αυτή για κλείσιμο της ΕΡΤ και απολύσεων των υπαλλήλων της γιατί καταλαβαίνει την αναγκαιότητα κάποιων πραγμάτων. Ακόμα και ο Σαμαράς έχει δει ότι συσπειρώνει την ευρύτερη δεξιά και τις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις έτσι εναντίον της σοσιαλιστικής, κρατικίστικης-μπολσεβίκικης αριστεράς αλλά και μέρους της λαϊκιστικής δεξιάς που είναι ουραγός αυτής… Μένει να δούμε πως θα εξελιχθεί .

Η γάγγραινα του αδηφάγου κράτους ,αυτή η πληγή  της αντιδραστικής ακινησίας έχει μεγαλώσει πλέον και η Ελλάς το μόνο που χρειάζεται αυτήν την στιγμή , μα το μόνο πράγματι ,είναι ένα πυρακτωμένο σίδερο που θα χωθεί βαθιά σε αυτήν την μεγάλη πληγή. Έτσι θα επέλθει η ανάκαμψη και η πρόοδος για την πατρίδα μας. Δραστικά και οριστικά!

Aριστοτέλης Παλαιολόγος

 

 

 

Το τρίγωνο του διαβόλου!

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις(ΜΜΕ) αποτελούν την ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας.Εν Ελλάδι το 99,5% των επιχειρήσεων απασχολούν το πολύ μέχρι 50 άτομα[1],ενώ στην ΕΕ ο μέσος όρος είναι στο 98,7%, και έχουν,συνήθως,την δομή και διαστάσεις της ατομικής επιχείρησης ή προσωπικής εταιρείας(Ο.Ε.,Ε.Ε.) ή κεφαλαιουχική Ε.Π.Ε. μονοπρόσωπη και μη.Τα τελευταία 2-3 χρόνια οι ΜΜΕ στην χώρα μας αντιμετωπίζουν τεράστιο πρόβλημα βιωσιμότητας και ο τζίρος τους έχει μειωθεί από 40-90%.Η ανεργία ,η οποία είναι ελληνική,δεδομένο ότι οι μετανάστες <<απασχολούνται>> στην παραοικονομία,έχει πλέον ξεπεράσει το 27% και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ενδέχεται να κλειδώσει στο 30% στα τέλη του 2013.Οι ΜΜΕ βρίσκονται εγκλωβισμένες στο εξής <<τρίγωνο του διαβόλου>> στου οποίου τις  γωνίες τοποθετούμε τα παρακάτω:

1)Σφοδρή φοροεπιδρομή και αδυναμία εξόφλησης οφειλών προς το δημόσιο:Το κράτος,στην προσπάθεια του να παράξει σταθερό πρωτογενές πλεόνασμα ,κάνει επιδρομή στα φυσικά και νομικά πρόσωπα ώστε να ενισχύσει βραχυπρόθεσμα τα έσοδα του,με σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο-μεσοπρόθεσμα-στα κρατικά έσοδα και στην οικονομία.Ενώ τρέχει να εισπράξει ,καθυστερεί την επιστροφή ΦΠΑ και τα όποια κονδύλια αναλογούν στις ΜΜΕ από τα κρατικά και ευρωπαικά προγράμματα στήριξης, τα οποία είναι ψίχουλα εν συγκρίσει με την ταμειακή ασφυξία που αντιμετωπίζουν οι ΜΜΕ.Οι ΜΜΕ αδυνατούν να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους στα ΙΚΑ,ΤΕΒΕ,επιμελητήρια,γραφειοκρατικές δαπάνες ,ενώ από την άλλη οι λογαριασμοί των ΔΕΚΟ και τα ενοίκια είναι στα ύψη.

2)Ελλειψη τζίρου-πενιχρός κύκλος εργασιών: Η οικονομική κρίση και η μείωση της αγοραστικής ικανότητας του κοινού  έχει ως αποτέλεσμα να μειωθεί ο τζίρος των ΜΜΕ από 40-90%(εξαρτάται από τον κλάδο).Σε αυτό συμβάλλει τα μέγιστα και ο ΦΠΑ που έχει παραμείνει στο 23%.Η κυβέρνηση δεν μπορεί να μειώσει τον ΦΠΑ εφόσον ο εν λόγω έμμεσος φόρος είναι αυτός που της προσφέρει βραχυπρόθεσμα τα μεγαλύτερα κρατικά έσοδα,ώστε να καταφέρει να επιτύχει σταθερό πρωτογενές πλεόνασμα για τα έτη 2013-2014 και να μπορέσει να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις με την Τροικα για περαιτέρω κουρέμα του δημ.χρέους, καθιστώντας το ΑΥΤΗ τη φορά βιώσιμο.Απο την άλλη,η κυβέρνηση δεν προστατεύει τις επιχειρήσεις από το λαθρεμπόριο των λαθρομεταναστών,οι οποίοι ακόμα και μπροστά στα εμπορικά καταστήματα απλώνουν ξεδιάντροπα τις κουρελούδες τους.

3)Αδυναμία χρηματοδότησης:Οι τράπεζες είναι στο κόκκινο λόγω της αύξησης των επισφαλειών(περίπου στο 25% ),το οποιο είναι  αποτέλεσμα της ύφεσης και παίζει καθοριστικό ρόλο στην προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων στη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης του τραπεζικού κλάδου , και λόγω των ζημιών που υπέστησαν από το κούρεμα των ομολόγων πέρυσι(PSI),και ακόμα δεν έχει προχωρήσει η ανακεφαλαιοποίηση μέσω EFSF(πακέτο 50 δις.€) και οι απαραίτητες συγχωνεύσεις ώστε να ενισχυθεί η τραπεζική επιφάνεια.Ως εκ τούτου είναι εξαιρετικά φειδωλές  στην χορήγηση δανείων,κυρίως στις άσημες ΜΜΕ οι οποίες αδυνατούν να καλύψουν τις τρέχουσες λειτουργικές τους ανάγκες .Οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι πολυεθνικές κάνουν χρήση του brandname για να αντλήσουν ρευστότητα από τις τράπεζες(εσωτερικού και εξωτερικού) και προσφεύγουν στην αυτοχρηματοδότηση με πόρους από την διείσδυση τους στις αγορές του εξωτερικού.
Εδώ να σημειωθεί ότι οι μικρές επιχειρήσεις δεν υπάγονται στο άρθρο 99  του πτωχευτικού κώδικα,το οποίο εισάγει νέες ρυθμίσεις(την λεγόμενη προ-πτωχευτική διαδικασία συνδιαλλαγής με τους πιστωτές) για τις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε οικονομική δυσπραγία ,έτσι ώστε μέσω της επικύρωσης  στο δικαστήριο της προηγηθείσας συμφωνίας με τους πιστωτές,να δρομολογηθεί η διαδικασία εξυγίανσης  και να αποφευχθεί,εν τέλει,η χρεοκοπία.Οι ΜΜΕ  διατηρούν,συνήθως,σχέσεις συνεργασίας(προμηθευτές) με τις μεγάλες,και η οικονομική δυσπραγία των ΜΜΕ έχει αντίκτυπο στην λειτουργία των μεγάλων επιχειρήσεων και σε όλους ανεξαιρέτως τους stakeholders της αλυσίδας παραγωγής αξίας .Οι ΜΜΕ αδυνατούν να υπαχθούν στο άρθρο 99 λόγω:α)των διαστάσεων τους και του μικρού,σχετικά,ετήσιου τζίρου,
β)αδυναμίας προκαταβολής του <<σοσιαλιστικού>> παραβόλου των 5000€ για την (τυχόν)πληρωμή του εμπειρογνώμονα,γ)ταμειακή ασφυξία που παραβλάπτει σχεδόν το σύνολο των πιστωτών.

Το τρίγωνο του διαβόλου καταστρέφει τον οικονομικό ιστο της χώρας.

Πώς το ερμηνεύει ο εμπορικός κόσμος από αυτά που ακούμε και διαβάζουμε;Τρία σενάρια:
1)<<Σχέδιο εξόντωσης>> των ΜΜΕ και δόλιας αντικατάστασης τους από τις πολυεθνικές εταιρίες,οι οποίες μπορούν να ανταπεξέλθουν στα δυσχερή μέτρα   για τους λόγους που αναπτύξαμε παραπάνω(autofinancing,brandname).
2)Ανικανότητα των κυβερνώντων να <<λύσουν την εξίσωση>> λόγω βαθιάς έως βαθυτάτης άγνοιας της αγοράς(από το κολλέγιο στα κοινοβουλευτικά έδρανα).
3)Αναπόφευκτο <<σπιράλ θανάτου>>(G.Soros) εξαιτίας του γεγονότος ότι συνέπεσε η παγκόσμια οικονομική κρίση με την δημοσιον.χρεοκοπία,σπιράλ που ενδέχεται να λάβει τέλος με:α)την ικανοποιητική επανακεφαλαιοποίηση του τραπ.συστήματος με προβλεπόμενο κούρεμα και των χρεών των ιδιωτών προς τις τράπεζες,β)σταθερό πρωτογενές πλεόνασμα για δυο συνεχόμενες χρονιές ώστε να τελειώσει η λιτότητα και να δρομολογηθεί  γενναίο κούρεμα του δημ.χρέους(PSI=public sector involvement).

Υ.Γ.:Το βατερλώ της τρικομματικής κυβέρνησης ,αν αυτό επέλθει,δεν θα είναι η ΕΡΤ και η κάθε ΕΡΤ, αλλα το βατερλώ των ΜΜΕ.Λευτεριά στις ΜΜΕ!

 

[1]: Πολύ μικρή επιχείρηση ορίζεται η επιχείρηση η οποία απασχολεί λιγότερους από 10 εργαζομένους και της οποίας ο κύκλος εργασιών ή το σύνολο του ετήσιου ισολογισμού δεν υπερβαίνει τα 2 εκατ. Ευρώ(Ελλάδα:το 96,6%)
Μικρή επιχείρηση ορίζεται η επιχείρηση η οποία απασχολεί λιγότερους από 50 εργαζομένους και ο κύκλος εργασιών της δεν υπερβαίνει τα 10 εκατ. Ευρώ.(Ελλάδα:το 3%)
Μεσαία επιχείρηση ορίζεται η επιχείρηση η οποία απασχολεί λιγότερους από 250 εργαζομένους και της οποίας ο κύκλος εργασιών δεν υπερβαίνει τα 50 εκατ. ευρώ ή το σύνολο του ετήσιου ισολογισμού δεν υπερβαίνει τα 43 εκατ. ευρώ.(Ελλάδα:το 0,4%).

Michalis Delta

 

ΑΝΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ

 

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες γίναμε μάρτυρες, μέσω των ΜΜΕ, των αναταραχών και των επεισοδίων στη γειτονική μας Τουρκία. Πρόκειται για μια κρίση που ήρθε κυριολεκτικά από το πουθενά, χωρίς να το περιμένει κανείς και για αφορμές που φαίνονται ασήμαντες. Δεν προέκυψε τυχαία βέβαια. Όλη αυτή η ένταση υποδαυλιζόταν και σιγόβραζε για χρόνια. Επρόκειτο για λογαριασμούς που είχαν παραμείνει ανοικτοί για πολύ καιρό. Απλώς κάποια περιστατικά έδωσαν την αφορμή για να ξεκινήσει το ξεκαθάρισμα. Και είναι μόνο η αρχή, δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί τόσο σύντομα.

Ας πάρουμε τα γεγονότα με χρονική σειρά. Τα πρώτα σημάδια έντασης εμφανίστηκαν όταν ο Τούρκος πρωθυπουργός αποφάσισε να προωθήσει νομοθετικά συγκεκριμένες κινήσεις που εξυπηρετούσαν την ισλαμική ατζέντα που εδώ και χρόνια προωθεί. Πιστός στο δόγμα της συντήρησης και της επιστροφής στην παράδοση προώθησε, και τελικά ολοκλήρωσε, την ψήφιση από την Βουλή ορισμένων μέτρων κοινωνικού χαρακτήρα που χαρακτηρίστηκαν από υπερσυντηρητικά έως αναχρονιστικά. Πρόκειται στην ουσία για υλοποίηση [εκτελεστικό νόμο, όπως θα λέγαμε στην Ελλάδα] των επιταγών της θρησκείας του Ισλάμ. Απαγόρευση της κατανάλωσης οινοπνευματωδών ποτών σε συγκεκριμένες ώρες [απαγόρευση που ισχύει ήδη στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας], απαγόρευση των φιλιών σε δημόσιους χώρους για ανύπαντρα ζευγάρια, περιορισμοί στη χρήση makeup από τις γυναίκες, κα… Περιορισμοί και απαγορεύσεις που μπορεί να φαίνονται αστείες, αλλά επιβλήθηκαν νομοθετικά. Μια επιστροφή της τουρκικής κοινωνίας στις εποχές προ του εκσυγχρονισμού και της δυτικής πορείας που ακολουθεί τον τελευταίο αιώνα.

Τα μέτρα αυτά ίσως να πέρασαν, όχι χωρίς αντιδράσεις όμως. Τόσο σε επίσημο επίπεδο, από την αντιπολίτευση, όσο και στην κοινωνία, και ιδιαίτερα στις μεγάλες τουριστικές περιοχές, όπου ανέκαθεν ο Ερντογάν δεν ήταν ιδιαίτερα ισχυρός, υπήρξαν τεράστιες αντιδράσεις. Και η επιλογή του πρωθυπουργού να αποκαλέσει δημοσίως μεθύστακες το Μουσταφά Κεμάλ και τον Ασμέτ Ινονού, δύο μεγάλες προσωπικότητες για την Τουρκία, και κυρίως για τους σήμερα αντιπολιτευόμενους Κεμαλιστές, εξώθησε την κατάσταση ακόμα περισσότερο.

Η ένταση είχε σύντομα νέα ευκαιρία να ενισχυθεί. Τα σχέδια του Ερντογάν για κατασκευή στην πλατεία Ταξίμ ενός νέου τζαμιού και ενός πιστού αντιγράφου οχυρού οθωμανικής εποχής [ένα ακόμα σημαντικό δείγμα της ισλαμικής-οθωμανικής του ατζέντας] συνάντησαν εμπόδια όταν έγινε απόπειρα να μετακινηθούν 12 δέντρα από την πλατεία. Με πρώτο πρόσχημα την προστασία  του πρασίνου αντέδρασαν οι οικολόγοι. Έπειτα η αντίδραση επεκτάθηκε σε όσους διαφωνούσαν  με την ισλαμική-οθωμανική ατζέντα, τους σχηματικά αποκαλούμενους εκσυγχρονιστές. Έπειτα στο χορό μπήκαν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, είτε άμεσα είτε πιο διακριτικά, με πρωτοπόρους τους Κεμαλιστές. Το ρεύμα αντίστασης όλο και μεγάλωνε, και συμπεριελάμβανε όλο και πιο ετερόκλητες ομάδες που ενώνονταν εναντίον του κοινού αντιπάλου: Του Ερντογάν. Και η αντίδραση της κυβέρνησης, που επέλεξε να αντιμετωπίσει την κινητοποίηση με καταστολή και να παραμείνει ανένδοτη ως προς τα σχέδιά της, προσέθεσε στο ρεύμα ακόμα μία ισχυρή ομάδα: Όσους ανησυχούν για την ποιότητα της δημοκρατίας.

Έτσι μία κίνηση που ξεκίνησε από το ξερίζωμα 12 δέντρων και μια ποτοαπαγόρευση τείνει να εξελιχθεί στο μεγαλύτερο ξεκαθάρισμα λογαριασμών που έχει δει η Τουρκία τα τελευταία χρόνια. Μεγαλύτερο ακόμα και από την απόπειρα πραξικοπήματος των στρατηγών. Κεμαλιστές που για χρόνια βρίσκονται στο περιθώριο και την αντιπολίτευση και παρακολουθούν τον Ερντογάν να προωθεί την ισλαμική του ατζέντα και να περιφρονεί τους ίδιους και τις απόψεις τους εκμεταλλεύονται το γενικότερο κλίμα αμφισβήτησης προς την κυβέρνηση για να ασκήσουν δριμεία αντιπολίτευση και να θέσουν ένα τέρμα σε μια πορεία που δεν τους αρέσει. Εκσυγχρονιστές που δυσφορούν εδώ και χρόνια με το συντηρητισμό του Ερντογάν βρήκαν ευκαιρία να εκφράσουν την αγανάκτησή τους. Δημοκράτες που ανησυχούν από τη γενικότερη πορεία της χώρας, που σταδιακά στρέφεται στη δημιουργία μιας «λιγότερο δημοκρατικής δημοκρατίας», και τις αντιδράσεις της κυβέρνησης παραμερίζουν τις διαφορές τους με τους υπόλοιπους και επιχειρούν να θέσουν ένα τέλος. Κούρδοι που εδώ και χρόνια επιδιώκουν την ανεξαρτησία τους. Ακόμα και δυνάμεις εντός του Ισλάμ, όπως η ισχυρότατη θρησκευτική ομάδα των Αλεβιτών, που θυμούνται τις διώξεις που υπέστησαν σε άλλες εποχές κυριαρχίας του Ισλάμ και ανησυχούν για την πιθανότητα να συμβούν τα ίδια συμμετέχουν στο ρεύμα αντίστασης και προκαλούν πρόσθετους πονοκεφάλους στην κυβέρνηση.

Ως την ώρα που γράφονται αυτές οι λέξεις ο Ερντογάν φαινεται ότι μετά από τιτάνιες προσπάθειες του ίδιου και της κυβέρνησής του, που περιελάμβαναν από αστυνομική καταστολή και επιστράτευση του στρατού για την αποκατάσταση της τάξης μέχρι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις οπαδών της κυβέρνησης αναγκάστηκε να υποχωρήσει και να δεχτεί την ήττα του στην πλατεία Ταξίμ. Μετά την 8^η ημέρα αντικυβερνητικών διαδηλώσεων είναι φανερό πως πρέπει να κάνει πίσω σε κάποια ζητήματα της ισλαμικής του ατζέντας. Η κατάσταση βέβαια είναι ακόμα ρευστή και μπορεί να ανατραπεί προς χάρη οποιασδήποτε πλευράς. Ακόμα και αυτές οι παραχωρήσεις άλλωστε δεν είναι σίγουρο ότι θα ικανοποιήσουν τους διαδηλωτές, που βλέποντας ποια είναι η δύναμή τους επιδιώκουν πλέον την παραίτηση του Τούρκου πρωθυπουργού. Όλα φαίνονται πιθανά και οι επόμενες ημέρες θα δείξουν ποια θα είναι η εξέλιξη.

Όσον αφορά στη χώρα μας, όπως συμβαίνει πάντα από την ώρα που ξέσπασε η κρίση ακούστηκαν πολλές διαφορετικές ερμηνείες και συμπεράσματα για τη σημασία της. Άλλοι τη θεώρησαν ως δείγμα ότι δεν αρκεί η οικονομική ανάπτυξη για να ευημερήσει μια κοινωνία, άλλοι την παραλλήλισαν με την κατάσταση στην Ελλάδα και προέβλεψαν ότι θα έχουμε τα ίδια, άλλοι καθοδηγούμενοι από το μένος τους εναντίον του Ισλάμ έσπευσαν να πανηγυρίσουν για τον κλονισμό του Ερντογάν, άλλοι είδαν το θέμα από καθαρά ανθρωπιστική σκοπιά, άλλοι βιάστηκαν να υποστηρίξουν τους διαδηλωτές χωρίς να ξέρουν καν περί τίνος πρόκειται, και άλλες πολλές διαφορετικές θεωρίες και αντιδράσεις. Είναι αναπόφευκτο βέβαια ότι σε τέτοια γεγονότα θα διαμορφώνονται πολλές διαφορετικές απόψεις, και κανείς δε μπορεί να είναι σίγουρος ποια είναι η σωστή. Το σίγουρο όμως είναι ένα: Ό, τι αποτελέσματα και αν έχει αυτή η κρίση για τη γείτονα χώρα όσο διαρκεί της προκαλεί κακό. Και όσο διατηρείται η αστάθεια και το αντικυβερνητικό κλίμα εκεί η χώρα μας μπορεί να επωφεληθεί τα μέγιστα σε όλους τους τομείς που η Τουρκία μας ανταγωνίζεται ανηλεώς. Στον τομέα του τουρισμού για παράδειγμα ακόμα και η ποτοαπαγόρευση που επέβαλε ο Ερντογάν δε θα προκαλέσει στην Τουρκία τόσο κακό όσο οι εικόνες αυτές που έκαναν το γύρο του κόσμου. Ή στον τομέα των επενδύσεων τα μηνύματα πολιτικής και κοινωνικής αστάθειας που έστειλε η κρίση αυτή δίνουν σημαντικά bonus στη χώρα μας, σε μια εποχή που η σταθερότητα φαίνεται να επανέρχεται. Και φυσικά στο λεπτό και δύσκολο τομέα της εξωτερικής πολιτικής πλέον το εσωτερικό μέτωπο που άνοιξε ο Ερντογάν θα τον κάνει πιο προσεκτικό στις κινήσεις του. Ευκαιρία για προβολή των εθνικών διεκδικήσεων όταν απέναντι έχεις μια κυβέρνηση που φοβάται να κόψει 12 δέντρα.

ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ

Η έκρηξη της ανεργίας, η γκρίνια και οι αντιφάσεις…

Εάν ένας ουδέτερος παρατηρητής ερχόταν στην Ελλάδα για να διαπιστώσει την κατάσταση προφανώς θα έμενε περισσότερο στο γεγονός ότι υπάρχουν επίσημα 1.350.000 άνεργοι που σημαίνει ανεπίσημα 1.600.000 και το ποσοστό από 26% ανεβαίνει στο 30%.

Οι αριθμοί είναι εφιαλτικοί και μέχρι τις αρχές του 2015 εκεί θα κινούμαστε… Σίγουρα το δεύτερο πράγμα που έρχεται στο μυαλό του καθενός είναι πώς θα μπορέσουν οι άνεργοι να αντέξουν…

1, Η εκρηκτική αύξηση της ανεργίας συνδέεται με την κατάρρευση του καταναλωτικού μοντέλου της πλασματικής ευημερίας, το οποίο δημιουργούσε πλασματικές επί της ουσίας θέσεις εργασίας. Με δανεικά και σε τομείς όπου κυριαρχούσε η κατανάλωση. Δηλαδή δανεισμός, κατανάλωση κυρίως εισαγόμενων και επιβάρυνση του ισοζυγίου της χώρας. Όπως έλεγε στη γνωστή διαφήμιση ο Νίκος Παπαναστασίου περιμένοντας στον γκισέ για να λάβει το επίδομα ανεργίας «Αγοράζοντας εισαγόμενα την πληρώνουμε όλοι». Τώρα όλα αυτά είναι ιστορία. Παράλληλα, με το αδιέξοδο καταναλωτικό μοντέλο, φτιάξαμε ένα… εκπληκτικό ντεκόρ με καφετερίες, κέντρα διασκέδασης, SPA, μανικιούρ-πεντικιούρ, αισθητική, κομμώσεις και γενικώς με δραστηριότητες που παρέπεμπαν σε μια χώρα η οποία καθημερινά βγάζει εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου ή πουλάει δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου και κινείται στους δικούς της ρυθμούς…

Τώρα όλα τα παραπάνω τελείωσαν…

Όπως τελείωσε και ο μύθος του βολέματος στο Δημόσιο.

2. Στο εξής αυτοί οι λίγοι που θα προσλαμβάνονται στο Δημόσιο θα κρίνονται πολύ πιο αυστηρά από τον ιδιωτικό τομέα και γενικώς ας ξεχάσουμε ότι ξέραμε μέχρι σήμερα… Γιατί πολύ απλά χρεοκοπήσαμε… Και χρεοκοπήσαμε γιατί το μοντέλο που είχαμε ήταν καταδικασμένο σε χρεωκοπίαι… Έτσι απλά…

3. Και ενώ θα περίμενε κάποιος να γίνονται καθημερινά συλλαλητήρια στο Κέντρο των Πόλεων για την προσέλκυση επενδύσεων ώστε να υπάρξει μια κινητικότητα στον τομέα της απασχόλησης, διαπιστώνει με τη γνωστή καραγκιοζίστικου τύπου ψευτοαριστερή ή ψευτο(ακρο)δεξιοκρατικίστικη αντίληψη ότι οι περισσότεροι εξακολουθούν να έχουν στο μυαλό τους το μοντέλο που υπήρχε πριν. Και που δεν πρόκειται να δούμε να επαναλαμβάνεται τουλάχιστον για τα επόμενα 100 χρόνια…

4. Βλέπεις συμπολίτες μας που είναι βολεμένοι και φοβούνται τις ιδιωτικοποιήσεις γιατί θα ξεβολευτούν….
Βλέπεις ιδεολογικούς… Ταλιμπάν, κρατικοδιαιτοχτυπημένους, ανέργους του ιδιωτικού τομέα που έχουν καταφέρει να… χωροθετήσουν στο μυαλό τους το… σφυρί και… το δρεπάνι κλπ. να δημιουργούν ένα κλίμα εχθρικό για τις επενδύσεις.
Η ανεργία βρίσκεται στο 27%, η ανεργία στους νέους στο 62%. Και δεν θέλουμε επενδύσεις… Η ΤΕΛΕΙΑ ΑΝΤΙΦΑΣΗ

5. Ή, σύμφωνα με τους εγχώριους ανεγκέφαλους που δεν έχουν καταλάβει τίποτα, θα ρωτήσουμε τους τοπικούς φορείς, τις… σκακιστικές οργανώσεις, τους οικολόγους κλπ., εάν θέλουμε να γίνει η Ζώνη από το Σούνιο έως το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας κάτι ανάλογο με το Μόντε Κάρλο. Πρέπει να ρωτήσεις αυτούς τους εγκληματίες που θέλουν την καταστροφή της χώρας, για να δημιουργήσεις τουλάχιστον 100.000 θέσεις εργασίας (άμεσα ή έμμεσα) μόνο σε αυτήν την λωρίδα της Ελληνικής Επικράτειας.

6. Τις προάλλες κάποια λεβεντόπαιδα της… συμφοράς πήγαν στο Τυμπάκι για να κάνουν το… κομμάτι τους και να εμποδίσουν την επέκταση του λιμανιού και την είσοδο του νέου επενδυτή. Εκεί βρήκαν βέβαια τον… μάστορά τους καθώς οι κάτοικοι –όχι με ευγενικό τρόπο είναι αλήθεια- τους έστειλαν για… γιαούρτι! Ένα κόμμα έδωσε τη δική του εκδοχή: για τέτοια μείζονος σημασία ζητήματα (η χρησιμοποίηση ενός λιμένα από μεγάλο διεθνή επενδυτικό κολοσσό είναι εθνικό θέμα!!! (τρομάρα σας βρε ανόητοι), ενώ είναι και θέμα ενίσχυσης της ασφάλεια της χώρας μας…) δεν μπορεί να αποφασίζει η τοπική κοινωνία! Το ίδιο κόμμα εδώ και αρκετούς μήνες με αφορμή την επένδυση στις Σκουριές Χαλκιδικής έχει δώσει την εκδοχή ότι τον λόγο έχει η τοπική κοινωνία!!!

7. Με βάση τη νοοτροπία, την αποφασιστικότητα, την τόλμη κλπ. σε μια άλλη χώρα θα τολμούσα να πω ότι η υποχώρηση της ανεργίας από το 30% στο 10% θα μπορούσε να συντελεστεί μέσα σε σχετικά πολύ μικρό χρονικό διάστημα…

8. Σε αυτήν εδώ τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, το 30% για να γίνει 10% θα περάσουν πάρα πολλά χρόνια. Μόνη ελπίδα μου είναι ένα θετικότατο σοκ στο πλαίσιο του Grecovery από τους ξένους επενδυτές. Μια ελπίδα που εδράζεται σε μια σιγουριά: ότι η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να δανείζει την Ελλάδα και να αυξάνει τον αριθμητή (έλλειμμα ή χρέος), αλλά θα επενδύσει μαζικά σε εύλογο χρόνο για να αυξήσει τον παρονομαστή (ΑΕΠ). Και αυτό το τελευταίο θα γίνει… Εξαρτάται από εμάς όμως πόσο ταχύτερα θα γίνει…

Για την ακρίβεια εξαρτάται από την ικανή ποσόστωση φαιάς ουσίας σε χιλιάδες, για να μην πω εκατομμύρια… ατροφικούς εγκεφάλους!

 

Λουκάς Γεωργιάδης

Περί αντιρατσισμού το ανάγνωσμα...

Τις τελευταίες εβδομάδες  έχουμε γίνει μάρτυρες μίας προσπάθειας απο το Πασοκ και την Δημαρ να προωθηθεί το συντομότερο και να ψηφιστεί το παλαιότερο νομοσχέδιο περι ρατσισμού απο τον Παπαϊωάννου του Πασοκ που τότε λόγω αντίδρασης απο ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ δεν προχώρησε. Το νομοσχέδιο αυτό επανήλθε και το ανέλαβε με μεγάλο ζήλο είναι αλήθεια ο Υπ.Δικαιοσύνης ,ο οποίος ανήκει στην Δημαρ να το προωθήσει και να ψηφισθεί.

Τελικώς με τα πολλά και αφού κινητοποιήθηκε εντός της ΝΔ ένας δεξιός μηχανισμός που τώρα ελέγχει καταστάσεις και πράγματα σε σχέση με παλαιότερα, ο ίδιος ο Αντ. Σαμαράς ,ο πρωθυπουργός,ήταν κάθετος με τους συγκυβερνώντες και απέρριψε το νομοσχέδιο εκείνο.

Αυτό ήταν αναμενόμενο διότι το νομοσχέδιο Ρουπακιώτη είναι η προσωποποίηση  της πολιτικής ορθότητος και των αριστερίστικων ιδεολογικών συμπλεγμάτων που θέλουν γία μία ακόμη φορά να ταλαιπωρήσουν την ελληνική κοινωνία με τις δογματικές ανοησίες τους ,νομίζοντας ηλιθίως ότι θα ανέβουν και τα εκλογικά τους ποσοστά. Ο Σαμαράς  τους εξήγησε ότι το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο περι ρατσισμού είναι αρκετό και το πολύ πολύ που χρειάζεται είναι μόνο κάποιες προσθήκες στις ήδη υπάρχουσες διατάξεις.

Το αποτέλεσμα είναι μετά απο λίγες μέρες το Πασοκ-Δημαρ να φέρουν προς ψήφιση ,απο μόνοι τους στην Βουλή το νομοσχέδιο αυτό . Την ίδια ώρα και η ΝΔ έφερε στην δημοσιότητα τις προσθήκες στον ήδη υπάρχοντα νόμο περι ρατσισμού που θα θέσει προς ψηφοφορία .Αυτό ήταν μία κίνηση τακτικής για να δείξει τις δικές της προτάσεις που διαφοροποιούνται απο τους κεντροαριστερούς  συγκυβερνώντες.

Δυστυχώς όπως και  σε  πολλά  άλλα θέματα άρχισε να λειτουργεί μία παράνοια και μία διαστρέβλωση την οποία εκμεταλλεύθηκαν ,για να μην πούμε ότι άρχισαν , οι γνωστοί-άγνωστοι που λειτουργούν μέσα στον χώρο της Δεξιάς και λόγω αντι-σαμαρικών κόμπλεξ ,ανεξάρτητα απο που προέρχονται κομματικά, προσπάθησαν να ταυτίσουν τις προσθήκες αυτές με το νέο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο του.....Ρουπακιώτη!!!

Αν παρατηρήσουμε το τι συμβαίνει όσον αφορά την πληροφόρηση και την ακρίβεια των δεδομένων το μόνο σίγουρο είναι ότι πολλοί χρειάζονται μαζικά ζουρλομανδύα ή είναι τόσο κολλημένοι που θα πρέπει να το ελέγχξουν πλέον.

Καταρχάς περι προσθηκών και επικαιροποίησης -αυστηροποιησης στο θέμα της βίας στο ήδη υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο το είχε ανακοινώσει η ίδια η ΝΔ όλες τις προηγούμενες μέρες που μαινόταν η αντιπαράθεση με τους συγκυβερνώντες διότι το βασικό σημείο διαφωνίας ήταν ότι νομοθετικές διατάξεις για την αντιμετώπιση του ρατσισμού υπήρχαν άρα το μόνο που χρειαζόταν ήταν κάποιες προσθήκες που θα αυστηροποιούσαν τις ποινές στα θέματα της βίας. Διότι το ρουπακιώτειο νομοσχέδιο ποινικοποιούσε και την γνώμη ,είχε θέματα όπως την εχθροπάθεια ,δεν προστάτευε κρατικούς θεσμούς απο διάφορους επίδοξους αλλά και επαγγελματίες αντιρατσιστές και άλλα  και αυτό θα ήταν και δικαίως , απαράδεκτο. Νομίζω μέχρις εδώ δεν υφίσταται διαφωνία.

Εκτός των εξαιρέσεων όσον αφορά κυρίως Ένοπλες Δυνάμεις, Αστυνομία  και Εκκλησία για ευνόητους λόγους , έβαλε και στις προσθήκες την ποινικοποίηση των γενοκτονιών των Ελλήνων και Αρμενίων που έχουν αναγνωριστεί απο την ελληνική Βουλή όπως και του ...εβραϊκού ολοκαύτωματος. Ενω στο πρώτο μέρος φυσικά υπάρχει το θέμα ότι τύποι σαν την Ρεπούση και διάφορους αριστεριστές και εθνομηδενιστές που δεν αναγνωρίζουν τις γενοκτονίες του έθνους μας θα έχουν πρόβλημα τίθεται ένα θέμα με το δεύτερο μέρος που αφορά  το εβραϊκό ολοκαύτωμα διότι ως γνωστόν υπάρχουν και αμφισβητίες του και  γενικά αρκετοί έχουν τις επιφυλάξεις τους για πολλά σε σχέση με αυτό .Εν ολίγοις είτε το αρνείσαι είτε όχι είτε έχεις σοβαρές επιφυλάξεις σε διάφορα σημεία για το τελευταίο είναι πρόβλημα η μη αναγνώριση του δικαιώματος να εκράζεσαι ελευθέρως για αυτό και παρεμποδίζεται ιδιαιτέρως η απρόσκοπτη ιστορική έρευνα σε αυτό το διεθνές πλέον ιστορικό θέμα.Ένα πρόβλημα που ο κάθε αληθινά φιλελεύθερος πολίτης δεν μπορεί να μην  επισημάνει και την στιγμή που η Ελλάς είναι απο τις χώρες στην Ε.Ε  που σε αυτό το θέμα ,και καλώς, έχει απόλυτη ελευθερία.

Απο τον χώρο μας αν και δεν υπάρχει ώριμη και σοβαρή  προσπάθεια για την άρνηση του εβραϊκού ολοκαυτώματος αρκετοί αντιπολιτευόμενοι δεξιοί χρεώνουν μία προσπάθεια υποχώρησης του Σαμαρά  σε αυτό λόγω της  αριστεράς. Για αυτούς που θεωρούν ότι θα έρθουν τα ίδια με τα του ρουπακιώτειου νομοσχεδίου απλά δεν ασχολούμεθα διότι μιλάμε,πλέον, με ...τοίχους!!Δεν υφίσταται όμως πίεση ουδεμία απο την αριστερά σε αυτό το σημείο για τον απλούστατο λόγο ότι αυτό το θέμα ( άρνηση εβραϊκού ολοκαύτωματος )γενικώς μεταπολεμικά είναι κάτι το οποίο η ελληνική πολιτική τάξη οριζοντίως δεν έχει θέσει θέμα αποδοκιμασίας του  και θεωρεί ότι είναι κάτι τόσο πραγματικό όσο και η πλατεία Συντάγματος αφ' ενός ,αφ' ετέρου δεν θα μπορούσε να υπάρχει πίεση απο την Αριστερά κ να έχει υποχωρήσει η ΝΔ σε αυτό  ως φαίνεται απο τις προσθήκες διότι θέτει και τις γενοκτονίες μέσα και του Ποντιακού και Μικρασιατικού ελληνισμού ,όπως και των Αρμενίων. Η Αριστερά είναι γνωστό ότι λόγω των διεθνιστικών κωλυμμάτων της δεν είναι και τόσο πρόθυμη να ποινικοποιήσει την άρνηση αυτών αφού όπως προείπαμε θα είναι σαν να χτυπά αρκετά δικά της στελέχη.
Εν τέλει η ποινικοποίηση της άρνησης του εβραϊκού ολοκαύτωματος δεν είναι   η τραγική περίπτωση της ποινικοποίησης γνώμης σε βασικά ζητήματα που αφορούσαν την εθνική μας εξέλιξη κ επιβίωση,δεν είναι το αίσχος της εχθροπάθειας που φέρει το άλλο νομοσχέδιο ,του Ρουπακιώτη..μπορώ να πω ότι είναι  και  σχετικά ουδέτερο θέμα έως και  λίγο αδιάφορο. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει σοβαρή αντιρρητική σχολή σε αυτό το θέμα (παρ'όλο που ο γράφων ανήκει στην τελευταία) .Περιορίζεται σε ελάχιστες προσπάθειες κάποιων κύκλων που κινούνται στον εθνικιστικό χώρο βασικά.

Είναι δεδομένο ότι οι Ισραηλινοί πίεσαν ιδιαιτέρως και το επιβεβαιώνουν δημοσίευτατα  εν όψει της αναβάθμισης των ελληνο-ισραηλινών σχέσεων και επειδή η γεωπολιτική αναβάθμιση και αξία της χώρας μας έχουν πολύ μεγαλύτερο ειδικό βάρος ,κατ' εμέ τουλάχιστον, σε σχέση με μία "υποχώρηση" σε ένα τέτοιο θέμα (που στην τελική έχει, γενικώς ,μία ουδετερότητα...) θα μπορούσαμε να το βλέπαμε αυτό το σημείο με κάποια ψυχραιμία!

Άλλωστε εδώ έχουμε να κάνουμε με την πρόταξη εθνικών συμφερόντων καθαρά σε σχέση με την "υποχώρηση" σε ένα δικαίωμα γνώμης για συγκεκριμένο όμως θέμα ,που δεν αφορά στην τελική και το δικό μας έθνος .Ως δεξιοί, ως ανήκοντες στην Εθνική Δεξιά  μήπως το πρώτο είναι  πολύ σημαντικότερο του δεύτερου,δεδομένου των συγκυριών; Θεωρώ πως ναι....

 

Αριστοτέλης Παλαιολόγος