Εάν ένας ουδέτερος παρατηρητής ερχόταν στην Ελλάδα για να διαπιστώσει την κατάσταση προφανώς θα έμενε περισσότερο στο γεγονός ότι υπάρχουν επίσημα 1.350.000 άνεργοι που σημαίνει ανεπίσημα 1.600.000 και το ποσοστό από 26% ανεβαίνει στο 30%.
Οι αριθμοί είναι εφιαλτικοί και μέχρι τις αρχές του 2015 εκεί θα κινούμαστε… Σίγουρα το δεύτερο πράγμα που έρχεται στο μυαλό του καθενός είναι πώς θα μπορέσουν οι άνεργοι να αντέξουν…
1, Η εκρηκτική αύξηση της ανεργίας συνδέεται με την κατάρρευση του καταναλωτικού μοντέλου της πλασματικής ευημερίας, το οποίο δημιουργούσε πλασματικές επί της ουσίας θέσεις εργασίας. Με δανεικά και σε τομείς όπου κυριαρχούσε η κατανάλωση. Δηλαδή δανεισμός, κατανάλωση κυρίως εισαγόμενων και επιβάρυνση του ισοζυγίου της χώρας. Όπως έλεγε στη γνωστή διαφήμιση ο Νίκος Παπαναστασίου περιμένοντας στον γκισέ για να λάβει το επίδομα ανεργίας «Αγοράζοντας εισαγόμενα την πληρώνουμε όλοι». Τώρα όλα αυτά είναι ιστορία. Παράλληλα, με το αδιέξοδο καταναλωτικό μοντέλο, φτιάξαμε ένα… εκπληκτικό ντεκόρ με καφετερίες, κέντρα διασκέδασης, SPA, μανικιούρ-πεντικιούρ, αισθητική, κομμώσεις και γενικώς με δραστηριότητες που παρέπεμπαν σε μια χώρα η οποία καθημερινά βγάζει εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου ή πουλάει δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου και κινείται στους δικούς της ρυθμούς…
Τώρα όλα τα παραπάνω τελείωσαν…
Όπως τελείωσε και ο μύθος του βολέματος στο Δημόσιο.
2. Στο εξής αυτοί οι λίγοι που θα προσλαμβάνονται στο Δημόσιο θα κρίνονται πολύ πιο αυστηρά από τον ιδιωτικό τομέα και γενικώς ας ξεχάσουμε ότι ξέραμε μέχρι σήμερα… Γιατί πολύ απλά χρεοκοπήσαμε… Και χρεοκοπήσαμε γιατί το μοντέλο που είχαμε ήταν καταδικασμένο σε χρεωκοπίαι… Έτσι απλά…
3. Και ενώ θα περίμενε κάποιος να γίνονται καθημερινά συλλαλητήρια στο Κέντρο των Πόλεων για την προσέλκυση επενδύσεων ώστε να υπάρξει μια κινητικότητα στον τομέα της απασχόλησης, διαπιστώνει με τη γνωστή καραγκιοζίστικου τύπου ψευτοαριστερή ή ψευτο(ακρο)δεξιοκρατικίστικη αντίληψη ότι οι περισσότεροι εξακολουθούν να έχουν στο μυαλό τους το μοντέλο που υπήρχε πριν. Και που δεν πρόκειται να δούμε να επαναλαμβάνεται τουλάχιστον για τα επόμενα 100 χρόνια…
4. Βλέπεις συμπολίτες μας που είναι βολεμένοι και φοβούνται τις ιδιωτικοποιήσεις γιατί θα ξεβολευτούν….
Βλέπεις ιδεολογικούς… Ταλιμπάν, κρατικοδιαιτοχτυπημένους, ανέργους του ιδιωτικού τομέα που έχουν καταφέρει να… χωροθετήσουν στο μυαλό τους το… σφυρί και… το δρεπάνι κλπ. να δημιουργούν ένα κλίμα εχθρικό για τις επενδύσεις.
Η ανεργία βρίσκεται στο 27%, η ανεργία στους νέους στο 62%. Και δεν θέλουμε επενδύσεις… Η ΤΕΛΕΙΑ ΑΝΤΙΦΑΣΗ
5. Ή, σύμφωνα με τους εγχώριους ανεγκέφαλους που δεν έχουν καταλάβει τίποτα, θα ρωτήσουμε τους τοπικούς φορείς, τις… σκακιστικές οργανώσεις, τους οικολόγους κλπ., εάν θέλουμε να γίνει η Ζώνη από το Σούνιο έως το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας κάτι ανάλογο με το Μόντε Κάρλο. Πρέπει να ρωτήσεις αυτούς τους εγκληματίες που θέλουν την καταστροφή της χώρας, για να δημιουργήσεις τουλάχιστον 100.000 θέσεις εργασίας (άμεσα ή έμμεσα) μόνο σε αυτήν την λωρίδα της Ελληνικής Επικράτειας.
6. Τις προάλλες κάποια λεβεντόπαιδα της… συμφοράς πήγαν στο Τυμπάκι για να κάνουν το… κομμάτι τους και να εμποδίσουν την επέκταση του λιμανιού και την είσοδο του νέου επενδυτή. Εκεί βρήκαν βέβαια τον… μάστορά τους καθώς οι κάτοικοι –όχι με ευγενικό τρόπο είναι αλήθεια- τους έστειλαν για… γιαούρτι! Ένα κόμμα έδωσε τη δική του εκδοχή: για τέτοια μείζονος σημασία ζητήματα (η χρησιμοποίηση ενός λιμένα από μεγάλο διεθνή επενδυτικό κολοσσό είναι εθνικό θέμα!!! (τρομάρα σας βρε ανόητοι), ενώ είναι και θέμα ενίσχυσης της ασφάλεια της χώρας μας…) δεν μπορεί να αποφασίζει η τοπική κοινωνία! Το ίδιο κόμμα εδώ και αρκετούς μήνες με αφορμή την επένδυση στις Σκουριές Χαλκιδικής έχει δώσει την εκδοχή ότι τον λόγο έχει η τοπική κοινωνία!!!
7. Με βάση τη νοοτροπία, την αποφασιστικότητα, την τόλμη κλπ. σε μια άλλη χώρα θα τολμούσα να πω ότι η υποχώρηση της ανεργίας από το 30% στο 10% θα μπορούσε να συντελεστεί μέσα σε σχετικά πολύ μικρό χρονικό διάστημα…
8. Σε αυτήν εδώ τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, το 30% για να γίνει 10% θα περάσουν πάρα πολλά χρόνια. Μόνη ελπίδα μου είναι ένα θετικότατο σοκ στο πλαίσιο του Grecovery από τους ξένους επενδυτές. Μια ελπίδα που εδράζεται σε μια σιγουριά: ότι η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να δανείζει την Ελλάδα και να αυξάνει τον αριθμητή (έλλειμμα ή χρέος), αλλά θα επενδύσει μαζικά σε εύλογο χρόνο για να αυξήσει τον παρονομαστή (ΑΕΠ). Και αυτό το τελευταίο θα γίνει… Εξαρτάται από εμάς όμως πόσο ταχύτερα θα γίνει…
Για την ακρίβεια εξαρτάται από την ικανή ποσόστωση φαιάς ουσίας σε χιλιάδες, για να μην πω εκατομμύρια… ατροφικούς εγκεφάλους!
Οι αριθμοί είναι εφιαλτικοί και μέχρι τις αρχές του 2015 εκεί θα κινούμαστε… Σίγουρα το δεύτερο πράγμα που έρχεται στο μυαλό του καθενός είναι πώς θα μπορέσουν οι άνεργοι να αντέξουν…
1, Η εκρηκτική αύξηση της ανεργίας συνδέεται με την κατάρρευση του καταναλωτικού μοντέλου της πλασματικής ευημερίας, το οποίο δημιουργούσε πλασματικές επί της ουσίας θέσεις εργασίας. Με δανεικά και σε τομείς όπου κυριαρχούσε η κατανάλωση. Δηλαδή δανεισμός, κατανάλωση κυρίως εισαγόμενων και επιβάρυνση του ισοζυγίου της χώρας. Όπως έλεγε στη γνωστή διαφήμιση ο Νίκος Παπαναστασίου περιμένοντας στον γκισέ για να λάβει το επίδομα ανεργίας «Αγοράζοντας εισαγόμενα την πληρώνουμε όλοι». Τώρα όλα αυτά είναι ιστορία. Παράλληλα, με το αδιέξοδο καταναλωτικό μοντέλο, φτιάξαμε ένα… εκπληκτικό ντεκόρ με καφετερίες, κέντρα διασκέδασης, SPA, μανικιούρ-πεντικιούρ, αισθητική, κομμώσεις και γενικώς με δραστηριότητες που παρέπεμπαν σε μια χώρα η οποία καθημερινά βγάζει εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου ή πουλάει δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου και κινείται στους δικούς της ρυθμούς…
Τώρα όλα τα παραπάνω τελείωσαν…
Όπως τελείωσε και ο μύθος του βολέματος στο Δημόσιο.
2. Στο εξής αυτοί οι λίγοι που θα προσλαμβάνονται στο Δημόσιο θα κρίνονται πολύ πιο αυστηρά από τον ιδιωτικό τομέα και γενικώς ας ξεχάσουμε ότι ξέραμε μέχρι σήμερα… Γιατί πολύ απλά χρεοκοπήσαμε… Και χρεοκοπήσαμε γιατί το μοντέλο που είχαμε ήταν καταδικασμένο σε χρεωκοπίαι… Έτσι απλά…
3. Και ενώ θα περίμενε κάποιος να γίνονται καθημερινά συλλαλητήρια στο Κέντρο των Πόλεων για την προσέλκυση επενδύσεων ώστε να υπάρξει μια κινητικότητα στον τομέα της απασχόλησης, διαπιστώνει με τη γνωστή καραγκιοζίστικου τύπου ψευτοαριστερή ή ψευτο(ακρο)δεξιοκρατικίστικη αντίληψη ότι οι περισσότεροι εξακολουθούν να έχουν στο μυαλό τους το μοντέλο που υπήρχε πριν. Και που δεν πρόκειται να δούμε να επαναλαμβάνεται τουλάχιστον για τα επόμενα 100 χρόνια…
4. Βλέπεις συμπολίτες μας που είναι βολεμένοι και φοβούνται τις ιδιωτικοποιήσεις γιατί θα ξεβολευτούν….
Βλέπεις ιδεολογικούς… Ταλιμπάν, κρατικοδιαιτοχτυπημένους, ανέργους του ιδιωτικού τομέα που έχουν καταφέρει να… χωροθετήσουν στο μυαλό τους το… σφυρί και… το δρεπάνι κλπ. να δημιουργούν ένα κλίμα εχθρικό για τις επενδύσεις.
Η ανεργία βρίσκεται στο 27%, η ανεργία στους νέους στο 62%. Και δεν θέλουμε επενδύσεις… Η ΤΕΛΕΙΑ ΑΝΤΙΦΑΣΗ
5. Ή, σύμφωνα με τους εγχώριους ανεγκέφαλους που δεν έχουν καταλάβει τίποτα, θα ρωτήσουμε τους τοπικούς φορείς, τις… σκακιστικές οργανώσεις, τους οικολόγους κλπ., εάν θέλουμε να γίνει η Ζώνη από το Σούνιο έως το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας κάτι ανάλογο με το Μόντε Κάρλο. Πρέπει να ρωτήσεις αυτούς τους εγκληματίες που θέλουν την καταστροφή της χώρας, για να δημιουργήσεις τουλάχιστον 100.000 θέσεις εργασίας (άμεσα ή έμμεσα) μόνο σε αυτήν την λωρίδα της Ελληνικής Επικράτειας.
6. Τις προάλλες κάποια λεβεντόπαιδα της… συμφοράς πήγαν στο Τυμπάκι για να κάνουν το… κομμάτι τους και να εμποδίσουν την επέκταση του λιμανιού και την είσοδο του νέου επενδυτή. Εκεί βρήκαν βέβαια τον… μάστορά τους καθώς οι κάτοικοι –όχι με ευγενικό τρόπο είναι αλήθεια- τους έστειλαν για… γιαούρτι! Ένα κόμμα έδωσε τη δική του εκδοχή: για τέτοια μείζονος σημασία ζητήματα (η χρησιμοποίηση ενός λιμένα από μεγάλο διεθνή επενδυτικό κολοσσό είναι εθνικό θέμα!!! (τρομάρα σας βρε ανόητοι), ενώ είναι και θέμα ενίσχυσης της ασφάλεια της χώρας μας…) δεν μπορεί να αποφασίζει η τοπική κοινωνία! Το ίδιο κόμμα εδώ και αρκετούς μήνες με αφορμή την επένδυση στις Σκουριές Χαλκιδικής έχει δώσει την εκδοχή ότι τον λόγο έχει η τοπική κοινωνία!!!
7. Με βάση τη νοοτροπία, την αποφασιστικότητα, την τόλμη κλπ. σε μια άλλη χώρα θα τολμούσα να πω ότι η υποχώρηση της ανεργίας από το 30% στο 10% θα μπορούσε να συντελεστεί μέσα σε σχετικά πολύ μικρό χρονικό διάστημα…
8. Σε αυτήν εδώ τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, το 30% για να γίνει 10% θα περάσουν πάρα πολλά χρόνια. Μόνη ελπίδα μου είναι ένα θετικότατο σοκ στο πλαίσιο του Grecovery από τους ξένους επενδυτές. Μια ελπίδα που εδράζεται σε μια σιγουριά: ότι η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να δανείζει την Ελλάδα και να αυξάνει τον αριθμητή (έλλειμμα ή χρέος), αλλά θα επενδύσει μαζικά σε εύλογο χρόνο για να αυξήσει τον παρονομαστή (ΑΕΠ). Και αυτό το τελευταίο θα γίνει… Εξαρτάται από εμάς όμως πόσο ταχύτερα θα γίνει…
Για την ακρίβεια εξαρτάται από την ικανή ποσόστωση φαιάς ουσίας σε χιλιάδες, για να μην πω εκατομμύρια… ατροφικούς εγκεφάλους!
Λουκάς Γεωργιάδης
Για την ακρίβεια,το βασικό επιχείρημα,που χρησιμοποιούν οι αριστεροί κατά των επενδύσεων,είναι το χαμηλό κόστος εργασίας.Οπότε άμα θέλουμε να βγούμε υπεράνω,θα πρέπει να σταθούμε εκεί.
ReplyDeleteΟι μισθοί διαμορφώνονται με βάση τις οικονομικές εν γένει δυνατότητές σου σαν οικονομία. Το πόσο ανταγωνιστική είναι η οικονομία σου. Και νόμους να φέρει ο Τσίπρας όπου ν' αυξάνει το κατώτατο μισθό ,αυτό πρακτικό αντίκρυσμα δεν θα έχει. Διότι πολύ πριν μειωθεί νομοθετικά ο κατώτατος μισθός πολλές επιχειρήσεις έκαναν συμφωνία με τους έργαζόμενούς τους για μειώσεις μισθών διότι ΔΕΝ έβγαιναν, κ θα πήγαιναν για κλείσιμο!
ReplyDelete