Aπόφαση Ecofin και κούρεμα καταθέσεων άνω των 100.000 ευρω;

Τι καθεστώς πάνε να θεσμοθετήσουν στην Ευρώπη; Στην Κύπρο το κούρεμα των καταθέσεων είχε το χαρακτήρα του έκτακτου μέτρου για να διασωθεί το τραπεζικό σύστημα και να μην καταρρεύσει η οικονομία εν τω συνόλω.

Στην Ευρώπη όπου εικάζεται ότι την προηγούμενη περίοδο των μεγάλων deals εισέπραξαν κίνδυνο οι τράπεζες περί τα 1,5-2 τρισεκατομμύρια ευρώ από την συσσώρευση σκουπιδιών από τις ΗΠΑ και από τη δημιουργία περίεργων παραγώγων(μεγάλη έκθεση γαλλικών και γερμανικών τραπεζών στη διασπορά κινδύνου),αυτό που έγινε στην ελληνική Κύπρο τείνει να είναι πλέον ο κανόνας. Το έκτακτο δηλαδή ίσως και να γίνει τακτικό. Οι καταθέτες θα χαρακτηρίζονται ως επενδυτές ,risk takers, και θα καλύπτουν τις ζημιές των τραπεζών τους, χωρίς την περίοδο των παχιών αγελάδων να απολαμβάνουν τα υψηλά μερίσματα(δεν είναι μέτοχοι και δεν λαμβάνουν μέρος στις αποφάσεις) ή τα υψηλά τοκομερίδια των ομολογιούχων πιστωτών της τράπεζας. Οι καταθέτες απολαμβάνουν μια απόδοση της κατάθεσης που κυμαίνεται μεταξύ του 0,5% ετησίως μέχρι το 3% στις καταθέσεις προθεσμίας στην καλύτερη των περιπτώσεων,  χωρίς να παίρνουν μέρος στη λήψη των αποφάσεων της εταιρίας. Οι τραπεζίτες θα παίρνουν τις αποφάσεις τους και θα κάνουν τα ανοίγματα τους ,με μόχλευση 30:1 ή και 50:1 (βλέπε UBS) και αν στο τέλος μαζέψουν πολλά παλιόχαρτα στο ενεργητικό τους, αυτές οι ζημιές  θα καλύπτονται από τα στοιχεία του παθητικού, τις καταθέσεις.

Αυτό θα επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις στη δομή του τραπεζικού κλάδου της Ευρώπης και στην τραπεζική πρακτική:

1)Περαιτέρω ολιγοπωλιοποίηση του κλάδου, με συγκέντρωση των καταθέσεων στις τράπεζες κολοσσούς(risk averse) .

2)Μεταφορά κεφαλαίου εκτός Ευρωζώνης ή ακόμα και εκτός Ευρώπης, χειροτερεύοντας την ύφεση ή θέτοντας τα θεμέλια να ξανακυλίσει το σύστημα σε νέα ύφεση εκεί που θα τείνει να ξεπεραστεί η παρούσα (βλέπε 1929-1933 και μετάσταση το 1937-1939).

3)Υψηλότερα επιτόκια δανεισμού σε σχέση με το χτές για νοικοκυριά και επιχειρήσεις από τη νέα πιο συγκεντρωτική-συμπαγή  δομή του τραπεζικού κλάδου ακόμα και στις περιόδους ανάπτυξης.

4)Μεγαλύτερη κινητικότητα και αδιαφάνεια στους αποταμιευτές με ρευστότητα άνω των 100.000,οι οποίοι θα τη σπάζουν σε πολλούς λογαριασμούς των 100.000 ευρώ σε διάφορες τράπεζες της ΕΕ ή θα τη διαχειρίζονται οφσόρ εταιρίες για λογαριασμό τους.

Σου λένε, μην ανησυχείς οι καταθέσεις κάτω  των 100.000€ στην ΟΝΕ δεν κινδυνεύουν. Αν δεν φτάσουν τα χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαικών τραπεζών θα κουρέψουν τους ομολογιούχους πιστωτές και τους μεγαλοκαταθέτες. Ανοιξαν την κερκόπορτα για πολύ επικίνδυνες συζητήσεις και σπείρουν τον τρόμο με τέτοιες αποφάσεις, μεσούσης της δεύτερης χειρότερης οικονομικής κρίσης από το 1929 μέχρι σήμερα η οποία είναι ακόμα εν εξελίξει. Οταν ανοίγεις τέτοιες <<χαραμάδες>> , λογικό είναι να φοβάται ο άλλος για ενδεχόμενα,-δια πυρός και σιδήρου- κουρέματα ακόμα και στους μικροκαταθέτες. Μήπως η διαχείριση της κυπριακής κρίσης δεν ήταν τελικά  ένα έκτακτο και τυχαίο γεγονός και δεν αποτελούσε την εξαίρεση του κανόνα;

Στην Αθήνα, καθησυχαστικές διευκρινίσεις για την εγγύηση των καταθέσεων παρέχει το υπουργείο Οικονομικών μετά την απόφαση του Ecofin για τους κανόνες διάσωσης και εκκαθάρισης των τραπεζών στην ΕΕ. Στην Ελλάδα, όπου για τις τράπεζες έχει ήδη διατεθεί ποσό 50 δισ. ευρώ, «οι καταθέσεις είναι απολύτως διασφαλισμένες στο σύνολό τους» ,λέει ο Γ.Στουρνάρας .Ο κύριος Προβόπουλος είπε,
«Όλες οι καταθέσεις είναι εξασφαλισμένες στο προβλεπτό μέλλον και  ακόμη κι αν οι τράπεζες χρειαστούν περισσότερα κεφάλαια (παρά την ανακεφαλαιοποίησή τους) υπάρχει ένα μαξιλάρι ασφαλείας για το σκοπό αυτό ».Σε ένα τόσο ρευστό περιβάλλον όπου τα δεδομένα αλλάζουν με ιλλιγγιώδη ταχύτητα, πόσο είναι το <<προβλεπτό>> μέλλον κύριε Προβόπουλε, 6 μήνες, ένα χρόνο, πόσο ;

 Για να μην γκρινιάζουμε συνέχεια ,πρέπει να σημειώσουμε ,ότι το μέτρο που αποφάσισε το Ecofin για την ευρωζώνη ίσως βγεί εξαιρετικά καλό για την Ελλάδα, στην παρούσα χρονική περίοδο πάντα, και να επισπεύσει την επιστροφή των καταθέσεων.

Εφόσον το μέτρο αγγίζει την ΕΕ στο σύνολο της, θα είναι αδιάφορο για το  μεγαλοκαταθέτη( που αποφασίζει να μην μετακινήσει εκτός ΟΝΕ τα χρήματα του)  αν θα τα διατηρήσει εκτός ή εντός Ελλάδας. Αρα ο ρυθμός επιστροφής των καταθέσεων,ceteris paribus, θα αυξηθεί.

Η συνέχεια επί της οθόνης. 

Michalis Delta