ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ

Απο την ώρα που η πατρίδα μας εισήλθε  και επισήμως στην οδό του Μνημονίου είναι γνωστό ότι άρχισαν να δημιουργούνται όλες εκείνες οι διαδικασίες οι οποίες γέννησαν τον κυκεώνα που άλλαξε τα πάντα  στην χώρα αυτή, όπως τουλάχιστον τα ξέραμε εδώ και τριανταπέντε χρόνια περίπου. Άλλαξε άρδην μια παραδεδομένη και σχεδόν  καθιερωμένη κατάσταση μέσα στην οποία τουλάχιστον μια γενιά μεγάλωσε.
  
Η σηματοδότηση όμως αυτού του κυκεώνα που ανέτρεψε τα πάντα που ξέραμε στην χώρα μας ,απο επαγγελματικές διεξόδους μέχρι κοινωνικά status και απο μια σχετικά βίαια μετατόπιση του οικονομικού μοντέλου της  χώρας μέχρι την ολοκληρωτική ρευστότητα και την διαλυτική κατάσταση που χαρακτήρισε το πολιτικό μας σύστυμα (όλα και τα πάντα άλλαξαν και δεν έμεινε τίποτα ίδιο όπως πριν), ήταν τον Νοέμβριο του προηγούμενου χρόνου όταν ύστερα απο δραματικές διαδικασίες ορίστηκε κυβέρνηση ειδικού σκοπού με πρωθυπουργό έναν τεχνοκράτη, τον Λ. Παπαδήμο ,που τον στήριζε μια τρικομματική συμμαχία.

Φυσικά φθάσαμε στο σημερινό σημείο, που όλοι γνωρίζουμε. Μετά απο δύο εκλογές να έχουμε ,επιτέλους, μια κυβέρνηση εκλεγμένη και έναν πρωθυπουργό εκλεγμένο,φυσικά,  άρα έχοντας και την λαϊκή  νομιμοποίηση. Το ευτύχημα είναι φυσικά ότι όχι μόνο είναι συμμαχία τριών κομμάτων αλλά τον κεντρικό ρόλο αυτής τον έχει ένα δεξιό- φιλελεύθερο κόμμα προσεταιριζόμενο απο δύο κόμματα της ευρύτερης.....κεντροαριστεράς,θα λέγαμε!!

Παρ' όλες τις εσωτερικές δυσκολίες αυτή η κυβέρνηση δείχνει μια αποφασιστική τάση για αλλαγές, για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις που δύο χρόνια Μνημονίου δεν έγιναν και φθάσαμε ως εδώ ,ή έγιναν ελάχιστες και προβληματικά,ή εφαρμόστηκαν οι εύκολες  και μαζικά επώδυνες λύσεις διότι δεν υπήρχε η θέληση. Τώρα φαίνεται ότι υπάρχει η θέληση. Μια θέληση όμως η οποία δεν πρέπει να υποχωρήσει στις ανέξοδες σειρήνες του λαϊκισμού και της δημαγωγίας ,οι οποίες προσωρινά λόγω των θετικών εξελιξεων ,λόγω της εκταμίευσης της δόσης όπως και του γιορτινού κλίματος έχουν σχετικώς κοπάσει αλλά τους επόμενους μήνες θα ενταθούν εκ νέου.

Οι εθνικές- αστικές δυνάμεις της σοβαρότητας και της υπευθυνότητας έχουν χρέος να διατηρήσουν ένα ανάστημα αλλά και μια αποφασιστικότητα στην κατεύθυνση της πλήρους διάλυσης του μεταπολιτευτικού σοβιετικοποιημένου status που είχε εγκαθιδρυθεί στην πατρίδα μας και το οποίο ευθύνεται για την  σημερινή κατάσταση. Το στοίχημα όμως βρίσκεται στην αποτελεσματικότερη διαχείριση της μεταβατικής φάσης η οποία θα είναι δυσκολότερη.
Η υπεύθυνη και αυθεντική Δεξιά που βρίσκεται στο κέντρο της όλης αυτής προσπάθειας πρέπει να σταθεί στο ιστορικό ύψος των περιστάσεων και να συγκρουστεί όχι μόνο με τις αντίρροπες αντιμνημονιακές και λαϊκιστικές δυνάμεις  του πολιτικού συστύματος που θέλουν το "γάντζωμα" στο παρελθόν αλλά και με φαινόμενα υψίστου παρτακισμού, φοβικά σύνδρομα και μικροπολιτικά τερτίπια μιας άλλης περιόδου που προωθούν διάφοροι και στα τρία ,αλλά κυρίως στα δύο μικρότερα κόμματα της συγκυβέρνησης, μη αντιλαμβανόμενοι το κρίσιμο σημείο στο οποίο βρίσκεται η Πατρίδα μας!

Αυτή η Δεξιά δεν πρέπει να γίνει η ενοχική ελαφροδεξιά του παρελθόντος που πάντα συμβιβάζεται αλλά αυτή η ιδεολογική και πολιτική δύναμη που θα θέσει τους όρους και τις προϋποθέσεις για την αναγέννηση του Έθνους μας και του κράτους μας, αυτή η πολιτική δύναμη που θα έχει σκοπό δύο πράγματα άκρως συνδεδεμένα μεταξύ τους : Την κάθετη σύγκρουση με τα μεταπολιτευτικά παρακμιακά φαινόμενα και την εξουδετέρωση της ιδεολογικής αριστερής ηγεμονίας!

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ