Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

 

Η οικονομική ευημερία ενός έθνους είναι συνάρτηση της εκμεταλλεύσεως των
πλεονεκτημάτων που διαθέτει,του συντονισμού
ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων,της
μεγιστοποιήσεως της εξαγωγικής
δραστηριότητος,της επιδιώξεως μιας βέλτιστης
δυνατής χωροθετήσεως των επιχειρήσεων,της ορθολογικής διαχειρίσεως του πληθυσμού και
φυσικά της επιλογής εκείνων των αναγκαίων τιμών
συγκεκριμένων μεταβλητών που σχετίζονται με
την κοινωνική ευρυθμία. Οποιαδήποτε μορφή
αποκλίσεως από τις ανωτέρω δραστηριότητες
συνεπάγεται απώλεια δυνητικής οικονομικής ευημερίας,η οποία μεταφράζεται σε χαμηλούς
ρυθμούς οικονομικής μεγεθύνσεως,μη ισόρροπη
διάχυση των ευεργετικών επιπτώσεων της
μεγεθύνσεως αυτής και τελικά επέλευση
υστερήσεως σε όλους τους τομείς της κοινωνικής
σφαίρας που βρίσκονται σε διασύνδεση με την οικονομική λειτουργία.

Προκειμένου να επιλέξουμε το άριστο σύνολο
στρατηγικών για την ελληνική οικονομική
ανάπτυξη,θα πρέπει να προβούμε σε καταγραφή
των πλεονεκτημάτων που διαθέτει η χώρα μας και
να διερευνήσουμε στο κατά πόσο αυτά είναι εφικτό να μετασχηματιστούν σε χρηματικές ροές θετικού
προσήμου.Η Ελλάδα είναι μια χώρα κυριολεκτικά
προικισμένη από τη Φύση.Διαθέτει γεωγραφική
τοποθεσία που τη συνδέει με τρείς
ηπείρους,περιβάλλεται από θάλασσα,διαθέτει
εύκρατο κλίμα,είναι εκτεθειμένη στον Ήλιο όλο το χρόνο,διαθέτει υπέδαφος πλούσιο σε κοιτάσματα
υδρογονανθράκων και λοιπών
μεταλλευμάτων,έχει περιοχές που μπορούν να
αξιοποιηθούν γεωργικώς και βιομηχανικώς,έχει
σχετικά μικρό πληθυσμό,διαθέτει πολυάριθμα
νησιά και επίσης είναι η χώρα που γέννησε τον μέγιστο πολιτισμό που γνώρισε ποτέ η
ανθρωπότητα.Είναι ένα εύλογο ερώτημα γιατί μια
χώρα με τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά
αποτελεί τον ουραγό των οικονομικών εξελίξεων
και είναι βυθισμένη στη σήψη,το τέλμα και την
παρακμή.Ωστόσο,σκοπός του παρόντος άρθρου δεν είναι η αναζήτηση αυτών των
απαντήσεων,αλλά το τι θα πρέπει να γίνει
προκειμένου η χώρα μας να αποκτήσει οικονομική
ανάκαμψη και εθνική αξιοπρέπεια.

Αρχικά,η ελληνική οικονομία παρουσιάζει
χαμηλούς ρυθμούς μεγεθύνσεως,οι οποίοι πολλές φορές έχουν εμφανίσει και αρνητική τιμή,διότι έχει
απαξιωθεί ο βιομηχανικός τομέας.Είναι
γνωστόν,ότι ο βιομηχανικός τομέας είναι πιο
παραγωγικός σε σχέση με τους άλλους τομείς της
οικονομίας.Αυτό συμβαίνει διότι στη βιομηχανική
παραγωγή αναπτύσσονται οι οικονομίες κλίμακος κατά τις οποίες εμφανίζεται πτώση του μέσου
κόστους καθώς διευρύνεται η παραγωγή.Επίσης,ο
βιομηχανικός τομέας μπορεί να δημιουργήσει
εκείνες τις συνθήκες που θα διαμορφώσουν και
άλλου είδους οικονομιών,όπως είναι οι οικονομίες
συγκεντρώσεως,εντοπιότητος,σκοπού και άλλες,οι οποίες επιτρέπουν την μεγιστοποίηση των
οικονομικών ροών εντός της χώρας αλλά και
μεταξύ των περιφερειών.Ο βιομηχανικός
τομέας,επίσης,είναι ο τομέας ο οποίος εμφανίζει το
πιο υψηλό οριακό προϊόν εργασίας σε
αντιδιαστολή με τους άλλους παραγωγικούς τομείς ενώ παράλληλα παρέχει τη δυνατότητα για
υποκατάσταση των παραγωγικών συντελεστών
ανάλογα με τον επιδιωκόμενο σκοπό.

Ακόμη,ο
βιομηχανικός τομέας ενισχύει σε σημαντικό βαθμό
την εξαγωγική δραστηριότητα,αυξάνει την αξία και
τον όγκο των καθαρών εξαγωγών επιτρέποντας τον ευχερέστερο σχηματισμό εμπορικών
πλεονασμάτων και επίσης συντελεί θετικά στο
ρυθμό αυξήσεως της γνώσεως μιας και η εκτέλεσή
του προϋποθέτει επένδυση κεφαλαίων σε
έρευνα.Ωστόσο,πολλοί αντιτάσσουν το ανυπόστατο
επιχείρημα σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα δε μπορεί να αναπτύξει βιομηχανική δραστηριότητα
διότι δε διαθέτει το συγκριτικό πλεονέκτημα.

Στο
σημείο αυτό είναι σκόπιμο να σημειώσουμε ότι μια
χώρα μπορεί να αναπτύξει βιομηχανική
δραστηριότητα με δυο τρόπους.

Ο πρώτος τρόπος
αφορά στη βιομηχανική συμμετοχή της χώρας σε ένα στάδιο του κύκλου ζωής ενός βιομηχανικού
προϊόντος.Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι η χώρα
παράγει τμήμα ενός βιομηχανικού προϊόντος του
οποίου η τεχνολογία ανήκει σε χώρα του
εξωτερικού.Καθώς όμως εξειδικεύεται στην
τμηματοποιημένη παραγωγή,ύστερα από την πάροδο ενός συγκεκριμένου χρονικού
διαστήματος το οποίο εξαρτάται από την
τεχνολογία και το είδος του προϊόντος,τελικά
υιοθετεί ολόκληρη την τεχνολογία.Με την τεχνική
αυτή η χώρα δεν παράγει καινοτομία σε πρώτη
φάση,αλλά παράγει τμήμα βιομηχανικού προϊόντος,το οποίο συντελεί στην αύξηση της
απασχολήσεως αλλά και της εισροής
τεχνολογικών πόρων.Μακροπρόθεσμα,η
εισαγόμενη τεχνολογία μπορεί να αποτελέσει βάση
στην οποία θα αναπτυχθεί μια νέα
τεχνολογία,οπότε η χώρα θα αποκτήσει συγκριτικό πλεονέκτημα.Η Ελλάδα μπορεί να
προσανατολιστεί προς αυτή την κατεύθυνση
παραχωρώντας κατάλληλα κίνητρα
προσελκύσεως πολυεθνικών επιχειρήσεων του
εξωτερικού,όπως χαμηλούς φορολογικούς
συντελεστές,επιδοτήσεις,χαμηλά επιτόκια,άδειες και παράκαμψη της γραφειοκρατικής
δυσλειτουργίας.

Ο δεύτερος τρόπος αφορά στη
βιομηχανική παραγωγή καινοτομικών
προϊόντων,ως άμεση συνέπεια της επενδύσεως
κεφαλαίων στην έρευνα.Η Ελλάδα μπορεί να
εξειδικευτεί και προς αυτή την κατεύθυνση και να παραγάγει τεχνολογικά εξελιγμένα προϊόντα μιας
και μια στοιχειώδης έρευνα μπορεί να αποφέρει
πολύ υψηλά πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα.Είναι
άξιο μνείας ότι η εμπορική εκμετάλλευση των
ευερεσιτεχνιών Ελλήνων φοιτητών και
επιστημόνων μπορεί να δημιουργήσει μια αξιόλογη βιομηχανική δραστηριότητα με συνολική αξία
εξαγωγών πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ.
Παράλληλα με την εξέλιξη του βιομηχανικού
τομέα,μπορεί να λειτουργήσει ένα πλήθος
συμπληρωματικών δραστηριοτήτων,το οποίο θα
δημιουργήσει υψηλή προστιθέμενη αξία και διευκόλυνση της λειτουργίας του.Ειδικότερα,ο
βιομηχανικός τομέας βρίσκεται σε διαρκή
αλληλεξάρτηση με την γεωργική παραγωγή και
αυτό διότι τμήμα του γεωργικού πλεονάσματος
που δεν προορίζεται για εξαγωγή μπορεί να
χρησιμοποιηθεί για να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες του εργατικού δυναμικού που
απασχολείται στον βιομηχανικό τομέα.

Στο πλαίσιο
αυτό παράγονται συνθήκες βελτιώσεως της
γεωργικής παραγωγής,αν και αυτή είναι
πεπερασμένη λόγω ταχείας μεταδόσεως των
τεχνολογικών βελτιώσεων εξ 'αιτίας της υπάρξεως μεγάλου αριθμού διαμεσολαβητών και
ανεξάρτητων μικροπαραγωγών.Πέραν της
αναπτύξεως της γεωργίας,η εξέλιξη του
βιομηχανικού τομέα απαιτεί τη δημιουργία
τεχνοπόλων,δηλαδή περιοχών με συγκεκριμένα
γεωγραφικά όρια όπου πραγματοποιείται γειτνίαση βιομηχανικών πάρκων με ερευνητικά
ιδρύματα και αν είναι εφικτό με υποδοχείς
φορτοεκφορτώσεως εμπορευμάτων.Με τον τρόπο
αυτό επιτυγχάνεται μεγιστοποίηση των
οικονομικών ροών,άριστη κινητικότητα
πληροφοριών,μείωση του κόστους παραγωγής αλλά και όξυνση του ανταγωνισμού λόγω της
καταβολής έργου από τις επιχειρήσεις να
βελτιωθούν έναντι των άλλων.Συνεπώς,η ανάπτυξη
του βιομηχανικού τομέα,επειδή απαιτεί τη
συμμετοχή ιδιωτικών κεφαλαίων,θα οδηγήσει
στην αναγκαστική βελτίωση του εκπαιδευτικού επιπέδου αλλά και στην ανταλλαγή φοιτητών,η
οποία συνεπάγεται επιπρόσθετες χρηματικές ροές
αλλά και ισχυροποίηση της χώρας ως πόλος
έλξεως διεθνών μετακινήσεων.

Εν
κατακλείδι,συνάγουμε το συμπέρασμα ότι η
Ελλάδα μπορεί να αναπτύξει βιομηχανικό τομέα και μάλιστα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό.
Πέραν της αναγκαίας εκβιομηχανίσεως της
χώρας,μπορούν να επέλθουν διαρθρωτικές
μεταβολές στην διαχείριση των ενεργών τομέων
της οικονομίας.Η Ελλάδα διαθέτει τη μεγαλύτερη
συμμετοχή στην παγκόσμια ναυτιλία,σε ποσοστό που υπερβαίνει το 30%.Αυτό αποτελεί μερικό
μονοπωλιακό πλεονέκτημα,το οποίο δυστυχώς
δεν χρησιμοποιείται στο έπακρον.Ειδικότερα,οι
περισσότερες ελληνικές ναυτιλιακές επιχειρήσεις
είναι εγκατεστημένες στο εξωτερικό προκειμένου
να απολαμβάνουν χαμηλής φορολογίας και να αντλούν έσοδα από τις διεθνείς
χρηματαγορές.Προτείνεται δραστική μείωση των
φορολογικών συντελεστών για τις ναυτιλιακές
επιχειρήσεις και παροχή ειδικών κινήτρων
προκειμένου αυτές να επαναπατριστούν.Μια τέτοια
παρέμβαση θα αυξήσει σημαντικά το βαθμό ισχύος της ελληνικής οικονομίας και θα επιδράσει θετικά
και επεκτατικά στις συναλλαγματικές
ροές.Παράλληλα,μπορούν να τεθούν σε λειτουργία
και τα ελληνικά ναυπηγεία,όπως επίσης και να
πυροδοτηθεί έναρξη σε διαδικασίες
ανακατασκευής και εκσυγχρονισμού του λιμένος Πειραιώς,ο οποίος αποτελεί το καλύτερο λιμάνι της
Μεσογείου και ένα από τα καλύτερα στον
κόσμο.Συνεπώς,ο επαναπατρισμός των
ναυτιλιακών επιχειρήσεων μπορεί να συνδεθεί με
μια αναπτυξιακή και βιομηχανική ανασυγκρότηση
καθώς και με τη μετατροπή της χώρας σε κόμβο διεθνών μεταφορών,μιας και η θέση της είναι
τέτοια που διασυνδέει τρείς ηπείρους.Όλα τα
ανωτέρω ισοδυναμούν με κατακόρυφη αύξηση
των κρατικών εσόδων και της επιχειρηματικής
κερδοφορίας,της επεκτάσεως των επενδύσεων και
της περιστολής της ανεργίας. Ωστόσο,οι προαναφερθείσες λύσεις είναι απλά μια
απλή αναθέρμανση της ελληνικής οικονομίας.

Είναι
μείζονος σημασίας η χώρα να προβεί σε άμεση
αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών της
πόρων.Το ζήτημα των υδρογονανθράκων είναι το
πλέον φλέγον.Διάφορες φερέγγυες επιστημονικές έρευνες κρίνουν ότι η Ελλάδα διαθέτει μεγάλα
κοιτάσματα πετρελαίου,τα οποία συνολικά
ενδέχεται να υπερβαίνουν τα 200 δισεκατομμύρια
βαρέλια,ποσότητα η οποία αρκεί για να καλύψει τις
ενεργειακές ανάγκες ολόκληρης της Γης για τα
επόμενα 22 χρόνια περίπου.Παρατηρούμε,ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να μετατραπεί σε σημαντική
πετρελαιοπαραγωγό χώρα.Φυσικά,η Ελλάδα δε
διαθέτει μόνον πετρέλαιο,αλλά και φυσικό
αέριο,όπως και χρυσό,λιγνίτη και πολλά άλλα
μεταλλεύματα.Το ζήτημα της διαχειρίσεως του
πετρελαίου είναι πολύπλοκο μιας και εμπλέκονται διεθνή συμφέροντα και επομένως,δυστυχώς,η
χώρα μας δε μπορεί να λειτουργήσει
ανεξάρητα.Ωστόσο,εφαρμόζοντας μια κατάλληλη
διαπραγματευτική πολιτική,θα μπορούσε να
προβεί άμεσα σε εξόρυξη,διύλιση και διακομιδή
πετρελαίου έστω και με εισαγόμενη τεχνολογία και με ποσοστό συνδιαχειρίσεως περίπου στο 40%.Μια
τέτοια ενέργεια θα αυξήσει σημαντικά τα κρατικά
έσοδα,θα μειώσει την ανεργία,θα επιδράσει
ευνοϊκά στην οικονομική θέση της χώρας στο
διεθνές οικονομικό περιβάλλον και θα μειώσει το
βαθμό νομισματικής αβεβαιότητος.Επίσης,θα την καταστήσει ηγέτιδα δύναμη απέναντι στα υπόλοιπα
κράτη-μέλη της Ευρωζώνης.Θα πρέπει να
σημειώσουμε όμως ότι η εκμετάλλευση των
υδρογονανθράκων δεν αποτελεί τη μοναδική λύση
στο ενεργειακό πρόβλημα της χώρας μολονότι θα
ελαχιστοποιούσε το κόστος εισαγωγής καυσίμων και κυριολεκτικά δίνοντας ώθηση ανάσας στο
ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.

Η Ελλάδα
διαθέτει άφθονο νερό,αέρα και Ήλιο.Όλα αυτά
συνεπάγονται την εγκατάσταση επιχειρήσεων
παροχής εναλλακτικών μορφών ενέργειας,οι
οποίες είναι φιλικές ως προς το περιβάλλον και αρκετά φθηνότερες στη χρήση.Ένας ενεργειακός
εκσυγχρονισμός θα ήταν ιδιαίτερα ωφέλιμος διότι
θα μείωνε το κόστος των ζημιογόνων
επιχειρήσεων ενέργειας κρατικής ωφέλειας.

Ένας άλλος τομέας στον οποίο ήδη η Ελλάδα κρατά
τα σκήπτρα,ωστόσο τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει αξιοσημείωτη ύφεση,είναι ο
τουρισμός.Αυτό είναι επίπτωση της διεθνούς
οικονομικής κρίσεως και των συνθηκών υψηλής
χρηματοοικονομικής αβεβαιότητος,αλλά και των
εσωτερικών χειρισμών των φορέων του
τουρισμού.Συμπτώματα παθογένειας είναι η έλλειψη συντονισμού,η αισχροκέρδεια και πολλά
άλλα τα οποία αφήνουν αρνητικές εντυπώσεις στον
εισερχόμενο τουρισμό.Επίσης,ο ελληνικός
τουρισμός δεν κινείται στο άριστο δυνατό μέγεθός
του και αυτό διότι παραμένουν αναξιοποίητες
περιοχές εξωπραγματικού κάλλους,οι οποίες θα μπορούσαν να αυξήσουν τόσο τις τουριστικές
επισκέψεις όσο και τα συνολικά έσοδα.Η εφαρμογή
στρατηγικών με σκοπό την τουριστική
αναδιάρθρωση της χώρας θα επιδρούσαν
σημαντικά στην αναστροφή της κάμψεως που
παρουσιάζει ο κλάδος αλλά και στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητος του στο διεθνές περιβάλλον.
Στον αντίποδα της οικονομικής αναπτύξεως και
στην επίτευξη υψηλών ρυθμών μεγεθύνσεως
βρίσκεται ο υπερμεγέθης και δυσλειτουργικός
γραφειοκρατικός μηχανισμός της Ελλάδος,ο
οποίος στρεβλώνει την ιδιωτική πρωτοβουλία και επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.Στα
πλαίσια της οικονομικής ανασυγκρότησης της
χώρας είναι πολύ σημαντικό να γίνουν
παρεμβάσεις για τη συρρίκνωση του δημοσίου
τομέα,προκειμένου να μειωθούν οι δημόσιες
δαπάνες και να απελευθερωθεί εργατικό δυναμικό που θα στελεχώσει το βιομηχανικό τομέα αλλά και
τους συμπληρωματικούς κλάδους που θα
αναπτυχθούν.

Η δημοσιονομική εξυγίανση επίσης,
προϋποθέτει εφαρμογή κατάλληλων μηχανισμών
ελέγχου κατά της διαφθοράς,της αποδοτικότητος
των εργαζομένων αλλά και ηλεκτρονική μηχανογράφηση όλων των
υπηρεσιών,προκειμένου να συμπιεστεί ακόμη
περισσότερο το συνολικό κόστος λειτουργίας του.
Ολοκληρώνοντας,υπάρχουν πολλές λύσεις για
κάθε ασθενικό τομέα της ελληνικής οικονομίας,οι
οποίες αν εφαρμοστούν με ευλάβεια μπορούν να επιφέρουν σημαντικά αποτελέσματα και να
μετατρέψουν την χώρα μας σε μια υπολογίσιμη
οικονομική δύναμη.

Οι ανωτέρω προτάσεις είναι
ενδεικτικές και αφορούν μια συγκεκριμένη
κατεύθυνση προς την οποία θα πρέπει να
δρομολογηθεί η ελληνική οικονομία.Η αποτελεσματικότητα των στρατηγικών αυτών
απαιτεί και τη διευθέτηση και των υπολοίπων
προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα μας,όπως
είναι η λαθρομετανάστευση,η ανεπαρκής
εκπαίδευση,το ελλιπέστατο σύστημα δημόσιας
υγείας,η παραγωγή μηδενικών πολιτιστικών προϊόντων,η αυξημένη επιρροή των εργατικών
συνδικάτων και άλλα.

Πρέπει να καταστεί σαφές ότι
η οικονομική ανάπτυξη είναι μια ευρεία έννοια,η
οποία δεν αναφέρεται απλά στη διόγκωση του ΑΕΠ
αλλά περιλαμβάνει και ένα πλήθος μεταβλητών
κοινωνικής διαστάσεως,οι οποίες αν δεν επιλεγούν σωστά είναι πιθανό να έχουμε εξανέμιση των
θετικών αποτελεσμάτων των
επενδύσεων.Επομένως,κάθε δραστηριότητα που
αποσκοπεί στην ενίσχυση της ελληνικής
οικονομίας θα πρέπει να τηρεί αυστηρώς
καθορισμένες προδιαγραφές και να βρίσκεται σε διαρκή εναρμόνιση με τις υπόλοιπες.
Μάριος
Μπρούσκος-Στυλιανόπουλος

ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ - ILLUMINATI

Επειδή πολλή παραφιλολογία έχει αναπτυχθεί για τους Illuminati, σας παραθέτω την πραγματική ιστορία των και τις πέντε βασικές αρχές που τους διέπουν. Όταν τις διαβάσετε θα βγάλετε τα συμπεράσματά σας, αλλά προπάντων θα καταλάβετε πολλά.

ΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΒΟΗΤΟΥΣ ΙΛΛΟΥΜΙΝΑΤΙ

Για συντομία: Ι = Ιλλουμινάτι, Α.Β = Άνταμ Βέϊσχαουπτ, N.W = Nesta Webster

Οι Ιλλουμινάτι ιδρύθηκαν από τον Γερμανό καθηγητή του δικαίου Άνταμ Βέϊσχαουπτ (Adam Weishaupt) την 1η Μαϊου 1776 και ήταν η πιο κακόφημη από όλες τις μυστικές εταιρείες. Η έλλειψη πληροφοριών για τους Ι είναι αυτό που δίνει την φήμη και την επιρροή της ομάδας αυτής. Ο Α.Β είναι εξίσου πατέρας του Κομμουνισμού, όπως ο Καρλ Μαρξ που έγραψε 75 χρόνια αργότερα το Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Συχνά, οι διαθέσιμες πληροφορίες είναι αρκετά συγκεχυμένες και περιγράφουν τους Ι σαν: Ένα κίνημα μικρής διάρκειας που ιδρύθηκε σαν μυστική εταιρεία το 1776 στην Βαυαρία από τον Α.Β, καθηγητή του εκκλησιαστικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Ingolstadt και πρώην Ιησουίτη. Σκοπός της ήταν η αντικατάσταση του Χριστιανισμού με μια θρησκεία λογικής. Αφορίστηκε το 1785 από την κυβέρνηση της Βαυαρίας.

Ωστόσο, με κάποιο ψάξιμο, μπορούν να βρεθούν περισσότερες πληροφορίες. Ο Α.Β, γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου του 1748. Αν και καθηγητής σε Ιησουητικό πανεπιστήμιο, δεν συμμετείχε ποτέ στην τάξη των Ιησουιτών. Μισούσε όχι μόνο τους Ιησουίτες αλλά ορκίστηκε να καταστρέψει την Καθολική Εκκλησία και τον Χριστιανισμό που αντιπροσώπευαν.

Ο Α.Β υιοθέτησε τις διδασκαλίες των Γάλλων ριζοσπαστικών φιλοσόφων, όπως τον Ζαν Ζακ Ρουσσώ, καθώς και τις διδασκαλίες των Manicheans (Μανιχαϊστές). Εδιδάχθη τον Αιγυπτιακό αποκρυφισμό το 1771, από έναν έμπορο εν ονόματι Κόλμερ, που λέγεται ότι ταξίδεψε στην Ευρώπη για προσυλητισμό. Για τα επόμενα 5 χρόνια ο Α.Β διατύπωσε ένα σχέδιο, βάσει του οποίου, όλα τα αποκρυφιστικά συστήματα θα μπορούσαν να διαμορφωθούν σε έναν ισχυρό οργανισμό. Έτσι, την Πρωτομαγιά του 1776 ο Α.Β ίδρυσε την Τάξη των Ι.

Ανάμεσα σε άλλα ο Α.Β, όπως ο Ρουσσώ πριν από αυτόν, δίδασκε ότι ο πολιτισμός ήταν λάθος, ότι η σωτηρία της ανθρωπότητος βρίσκεται στην επιστροφή στην φύση (όρα: κυνικοί φιλόσοφοι). Δίδαξε ότι η ανθρωπότητα θα ήταν ελεύθερη και ευτυχισμένη στην φυσική της κατάσταση, και ότι ήταν η επίδραση του πολιτισμού που την ανάγκασε να απομακρυνθεί από τον κήπο της Εδέμ, τον Παράδεισο, όπου ήταν η φυσική της κατάσταση. Ο Α.Β, ισχυρίστηκε, επίσης, ότι το κύριο εμπόδιο στην αρμονική φυσική κατάσταση ήταν η επινόηση της έννοιας της ιδιοκτησίας. Πάνω σε αυτό ο Ρουσσώ είχε, επίσης, γράψει: Ο πρώτος άνθρωπος που συλλογίστηκε λέγοντας, "Αυτό είναι δικό μου", και που βρήκε απλούς ανθρώπους να τον πιστέψουν, ήταν ο πραγματικός ιδρυτής της πολιτισμένης κοινωνίας. Τι εγκλήματα, τι φόνοι, τι δυστυχίες και τρόμοι θα μπορούσαν να εκλείψουν, αν κάποιος προειδοποιούσε... "Προσέξτε, μην ακούτε τέτοιες δηλώσεις, είστε χαμένοι, αν λησμονήσετε, ότι οι καρποί της γης ανήκουν σε όλους και ότι η γη δεν ανήκει σε κανένα".

Ο Βρεττανός Ιστορικός Nesta Webster συγγραφεύς του βιβλίου "Παγκόσμια Επανάσταση", παρατήρησε ότι τα κείμενα του Ρουσσώ περιέχουν όλες τις αρχές αυτού που αργότερα έγινε γνωστό σαν Κομμουνισμός. Ο N.W έγραψε: "Η κατοχή ιδιοκτησίας δεν είναι παράξενη για την ανθρώπινη φυλή. Τα πουλιά έχουν την φωλιά τους, τα σκυλιά τα κόκκαλά τους που προφυλάσσουν αμυνόμενα. Αν, οτιδήποτε μοιραστεί σήμερα, θα ήταν άνισο αύριο. Κάποιος θα έχανε το μερίδιό του, άλλος θα το διπλασίαζε, οι πρακτικοί και δραστήριοι θα ήταν ευδαιμονέστεροι από τους οκνηρούς."

Σύμφωνα με τον Α.Β, η έννοια της ιδιοκτησίας ήταν το αποτέλεσμα του τερματισμού της νομαδικής ζωής των ανθρώπων και της διαμονής τους σε μόνιμες περιοχές. Έτσι, το πρώτο βήμα για να αποκτήσει ο άνθρωπος την φυσική του "Ελευθερία και ισότητα" (όρα: Ελευθερία-Ισότητα-Αδελφότητα), ήταν να απαρνηθεί την ιδέα της ιδιοκτησίας και να παραδώσει ότι είχε στην κατοχή του. Δεν υπάρχει, ωστόσο, μαρτυρία αν ο Α.Β εφάρμοσε στην πράξη αυτή την φιλοσοφία.

Η θεωρία του Α.Β υποστηρίζει ότι ο πατριωτισμός, η αγάπη προς την πατρίδα και η αγάπη προς την οικογένεια πρέπει να καταργηθούν. Δίδαξε ότι, τα αισθήματα αυτά πρέπει να αντικατασταθούν με μια παγκόσμια αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους και τα έθνη που θα μπορούσαν "να κάνουν το ανθρώπινο είδος μια καλή και ευτυχισμένη οικογένεια" (όρα: αγαποκοινωνία). Το 1921 ο N.W εξήγησε: Αυτό είναι η ακριβής γλώσσα του διεθνισμού σήμερα, και είναι εύκολο, φυσικά, να δειχθούν τα κακά του υπέρμετρου πατριωτισμού. Ωστόσο, δεν θα αποδειχθεί, ότι ο άνθρωπος που αγαπά την πατρίδα του είναι λιγότερο ικανός να σεβαστεί τους πατριώτες των άλλων χωρών, ούτε ότι αυτός που αγαπά την οικογένειά του είναι χειρότερος γείτονας από αυτόν που νοιάζεται λιγότερο για την γυναίκα και τα παιδιά του.

Όπως επεσήμανε ο N.W, είναι πολύ πιο πιθανόν οι πρωτόγονοι πρόγονοι μας να πολέμησαν μεταξύ τους με λίθινα πρωτόγονα όπλα, παρά να ζούσαν σε συνθήκες "ισότητος" και "παγκόσμιας αγάπης". Παρ'όλα αυτά, από τότε που ο Κάϊν σκότωσε τον Άβελ, οι φόνοι έγιναν συνηθισμένο γεγονός για τους ανθρώπους.

Ακόμη και η ιερή Μασονική Τριάδα, "Ελευθερία-Ισότητα-Αδελφότητα", που ο Α.Β υιοθέτησε για τον Ιλλουμινισμό, περιέχει μια βασική αντίφαση που υποθάλπει την επανάσταση και το χάος, περισσότερο από ότι την ειρήνη και την αρμονία.

Είναι αδύνατο να υπάρχει απόλυτη ελευθερία και ισότητα. Είναι δυνατό να υπάρχει ένα σύστημα απόλυτης ελευθερίας όπου καθένας μπορεί να συμπεριφέρεται όπως τον ευχαριστεί, να κλέβει ή να δολοφονεί, να ζει σύμφωνα με τον νόμο της ζούγκλας, όπου επικρατεί ο δυνατότερος. Σε ένα τέτοιο σύστημα δεν υπάρχει ισότητα. Είναι αδύνατον, επίσης, να υπάρχει ένα σύστημα απόλυτης ισότητας, όπου όλοι οι άνθρωποι βρίσκονται στο ίδιο ακριβώς επίπεδο, όπου συνθλίβονται όλες οι προσπάθειες των ανθρώπων να υψωθούν πάνω από τους συνανθρώπους τους, όμως σε ένα τέτοιο σύστημα φυσικά δεν υπάρχει ελευθερία. (όρα: Αριστοτέλης αναφορικά με την δουλεία)

Οι αρχές των Ι συνοψίζονται στα παρακάτω 5 σημεία:

1. Κατάργηση των μοναρχιών και όλων των κυβερνήσεων που δίνουν διαταγές.
2. Κατάργηση της ιδιοκτησίας και των κληρονομιών.
3. Κατάργηση του πατριωτισμού και του εθνικισμού.
4. Κατάργηση της οικογενειακής ζωής και του θεσμού του γάμου και εγκαθίδρυση μιας κοινής εκπαίδευσης παιδιών. (όρα: Αρχαία Σπάρτη)
5. Κατάργηση όλων των θρησκειών.

Η παραπάνω ατζέντα διαμόρφωσε ένα πρόγραμμα, ανήκουστο ως την εποχή του, στην ιστορία του πολιτισμού. Γνωρίζουμε, βέβαια, ότι στην πορεία της ανθρωπίνης ιστορίας έχουν υποστηριχθεί κατά καιρούς θεωρίες που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν κομμουνιστικές με την σύγχρονη ορολογία, τόσο από μεμονωμένους διανοούμενους ή ομάδες διανοουμένων, όμως κανένας εξ' όσων γνωρίζω δεν πρότεινε την καταστροφή όλων όσων στηρίζει ο πολιτισμός. Επιπλέον, το σχέδιο του Ιλλουμινισμού, όπως κωδικοποιείται από τα παραπάνω 5 σημεία, συνεχίζει μέχρι σήμερα να διαμορφώνει το ακριβές πρόγραμμα της "Παγκόσμιας Επανάστασης" (εξετάστε τις ομοιότητες με τη διαβόητη open society που υποστηρίζεται τόσο από τους εθνοφοβικούς μεταμαρξιστές μαθητές του Γκράμσι και της "Σχολής της Φρανκφούρτης" όσο και από τους νεοφιλελευθέρους κοσμοπολίτες του μεγαλοκεφαλαίου).

Μιλώντας για κυβέρνηση ο Α.Β πίστευε ότι μια δημοκρατία όπου οι πολίτες εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους, για την δημιουργία των νόμων, δεν θα μπορούσε να αντέξει, γιατί θα γινόνταν τελικά δεσποτική. Ανέχονταν την έννοια της Δημοκρατίας μόνο και μόνο, επειδή εξ' ορισμού, οι άνθρωποι θα μπορούσαν να την ανατρέψουν.

Ο Α.Β πίστευε ότι, οι άνθρωποι θα πρέπει να διαπαιδαγωγηθούν να ενεργούν, χωρίς κανένα έλεγχο από την εξουσία, ώστε να μην ακολουθούν νόμους ή πολιτικούς κώδικες. Φυσικά, αυτό είναι ότι καλούμε σήμερα αναρχία. Ωστόσο, οι Ι του και τα συνακόλουθα κυβερνητικά συστήματα που προέκυψαν από αυτήν την θεωρία, θα γίνονταν γνωστά για τον απόλυτο και δικτατορικό τους έλεγχο (σε αντίθεση με τις θεωρίες του).

Σύμφωνα με το πρόγραμμα για το ξέσπασμα της επανάστασης, ο Α.Β άρχισε την μυστική κατάκτηση της Ευρώπης επιτιθέμενος στις μοναρχίες. Οι πρίγκιπες και τα κράτη θα εξαφανιστούν από την Γη είπε. Αν και έγιναν πολλά για την διαφοροποίηση των Ι από την Αγγλο-Αμερικανική εκδοχή της σημερινής Μασονίας, μερικοί Μασόνοι θα επιβεβαιώσουν ότι δεν είναι λάθος να πούμε ότι οι στόχοι τους, σε αυτήν την περίπτωση είναι ταυτόσημοι. Η διαφορά είναι ότι στην περίπτωση των Ι, μόλις καταργείτο η μοναρχία, τότε, όλες οι πολιτικές κυβερνήσεις θα καταστρέφοντο, γιατί, τελικά, η αναρχία και το χάος, η ιδέα του Α.Β για "επιστροφή στην φύση", ήταν οι ύψιστοι στόχοι τους. Οι ηγέτες της σημερινής Μασονίας, θα πρότειναν ότι μια παγκόσμια δημοκρατία είναι η πιο κατάλληλη μορφή κυβέρνησης για την ανθρωπότητα. Είναι παραδεκτό ότι, η διαφορά βρίσκεται απλώς στον τρόπο μεθόδευσης, στην πραγματικότητα, όμως, και τα δύο συστήματα καταλήγουν σε δικτατορία. Παρόλα αυτά οι υποστηρικτές της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, εξακολουθούν να είναι προσκολλημένοι στον ίδιο στόχο προς επίτευξη του σκοπού τους.

Ο Α.Β, γνώριζε πολύ καλά ποιες θα ήταν οι πραγματικές συνέπειες των απατηλών πολιτικών θεωριών του. Οραματιζόνταν μια διακτατορία με επικεφαλής τον εαυτό του και τους αδελφούς Ι. Ωστόσο, γνώριζε ότι, δεν θα μπορούσε να καταφέρει τίποτα, παρά μόνο, αν μπορούσε να σπάσει τον βράχο της σχέσης πολιτισμού-θρησκείας. Έτσι, δίδαξε ότι η θρησκεία θα έπρεπε να καταργηθεί και να αντικατασταθεί με την λατρεία της λογικής (κάτι μου θυμίζει σε σχέση με τους Γνωστικούς).

Φρονούσε ότι στις μυστικές σχολές της σοφίας, μέσα από τις οποίες ο Άνθρωπος θα σωθεί από την πτώση του. Η ανθρωπότητα θα γίνει μια οικογένεια και η λογική (του παραλόγου των θεωριών του προφανώς) θα είναι ο μοναδικός νόμος του Ανθρώπου. Όταν, τελικά, η Λογική γίνει θρησκεία του Ανθρώπου, τότε, θα λυθεί το πρόβλημα.

Ο πρωταρχικός ερμηνευτής του Α.Β, ήταν ο σύγχρονός του καθηγητής John Robinson. O Robinson ήταν ένας πολύ σεβαστός Βρεττανός ιστορικός, καθηγητής της "Φιλοσοφίας της Φύσης" στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, και Μασόνος για πολλά χρόνια. Το βιβλίο του Robinson που αναφέρεται στους Ι "Δοκίμιο μιας Συνωμοσίας", που εκδόθηκε το 1798 στην Νέα Υόρκη, προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στις Η.Π.Α. Αυτό ήταν το βιβλίο που έστειλε ο Reverend G.N Snyter, τον ίδιο χρόνο στον George Washington (1ος Αμερικανός πρόεδρος). Ο Robinson αναφέρθηκε στην σχέση μεταξύ Ιλλουμινισμού και Μασονίας: "Ανακάλυψα ότι η μυστικότητα των Μασονικών Στοών λειτούργησε σε κάθε χώρα, για να εκφράσει και να διαδώσει θρησκευτικά και πολιτικά φρονήματα, που δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν δημόσια, χωρίς να εκθέσουν τον συγγραφέα σε μεγάλο κίνδυνο. Ανακάλυψα επίσης ότι, το γεγονός ότι έμεναν ατιμώρητοι, ενεθάρρυνε όσους είχαν διεφθαρμένες αρχές να δεθούν ακόμα περισσότερο, και να διδάξουν δόγματα που ανατρέπουν τις αρχές της ηθικής μας και την εμπιστοσύνη μας στην ηθική κυβέρνηση του κόσμου. Μπόρεσα, να εξιχνιάσω τις προσπάθειες αυτές, που γίνονται με το πρόσχημα της διαφώτισης του κόσμου, υπό το φως της φιλοσοφίας και για την εξάλειψη των πολιτικών και θρησκευτικών προκαταλήψεων, που δήθεν κρατάνε τα κράτη της Ευρώπης στο σκοτάδι και την σκλαβιά. Διαπίστωσα ότι, οι διδασκαλίες αυτές διαχέονται και αναμιγνύονται σταδιακά, με τα ποικιλόμορφα ελευθεροτεκτονικά συστήματα μέχρις ότου τελικά να έχει διαμορφωθεί ένας συμπαγής οργανισμός με επείγοντα σκοπό το ξερίζωμα όλων των υπαρκτών θρησκειών και την ανατροπή όλων των υπαρκτών κυβερνήσεων της Ευρώπης."

Οι εκδότες του βιβλίου του Robinson, έγραψαν για τους Ι στον πρόλογο της σύγχρονης έκδοσης:

Οι Ι οργανώθηκαν και δραστηριοποιήθηκαν από επαγγελματίες και διανοουμένους, πολλοί από τους οποίους είχαν μεγάλη ακτινοβολία, που αποφάσισαν να θέσουν την διάνοιά τους στην υπηρεσία του απόλυτου κακού. Μία συνωμοσία, που έγινε όχι από Μασόνους σαν Μασόνους, αλλά από δαιμονικούς, κακοήθεις ανθρώπους, που χρησιμοποίησαν τον Ελευθεροτεκτονισμό σαν μέσο για τους δικούς τους σκοπούς.

Επειδή οι αληθινοί σκοποί του Ιλλουμινισμού ήταν πολύ σοκαριστικοί, ο Α.Β ενεθάρρυνε την απόλυτη μυστικότητα της φύσης της τάξης αυτής. Σε κανένα μέλος δεν επιτρεπόνταν να αποκαλείται Ι. Οι λέξεις Ιλλουμινισμός και Ι απαγορευόταν να χρησιμοποιούνται σε γραπτές αναφορές ή σε αλληλογραφία, αντί γι΄αυτές χρησιμοποιούσαν το αστρολογικό σύμβολο του ήλιου, ο κύκλος με μια τελεία στο κέντρο του. Ο Α.Β εξήγησε στους αδελφούς του για ποια αιτία απαιτείται απόλυτη μυστικότητα στην οργάνωση: "Η μυστικότητα δίνει τον μεγαλύτερο ενθουσιασμό στο σύνολο. Η πείρα δείχνει ότι τίποτα δεν θα αυξάνει τον ζήλο των μελών περισσότερο από την μυστική ένωση. Η μεγάλη δύναμη της Τάξης μας βρίσκεται στην απόκρυψή της. Ας μην την εμφανίσουμε πουθενά με το πραγματικό της όνομα, αλλά να την καλύπτουμε πάντα κάτω από άλλο όνομα. Καμμία κάλυψη δεν είναι καταλληλότερη, από τους τρεις χαμηλότερους βαθμούς του Ελευθεροτεκτονισμού, στους οποίους ο κόσμος είναι εξοικειωμένος μαζί τους, δεν περιμένει πολλά και δεν δίνει πολλή σημασία. Έτσι, η μορφή μιας πολυμαθούς και φιλοσοφικής εταιρείας είναι η καταλληλότερη για τον σκοπό μας, και καλυπτόμενοι πίσω από τον Ελευθεροτεκτονισμό όχι μόνο πετυχαίνουμε μία καλή κάλυψη, αλλά έτσι ίσως έχουμε μία ισχυρή μηχανή στα χέρια μας. Δημιουργώντας φιλολογικούς κύκλους και βιβλιοθήκες που συνεισφέρουν στην ανάγνωση και την μελέτη, μπορούμε να διαμορφώσουμε τις ιδέες του κόσμου έτσι όπως επιδιώκουμε. Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε επιρροή σε όλες τις σημαντικές υπηρεσίες, είτε διαμορφώνοντας, είτε επηρρεάζοντας, είτε ακόμα διευθύνοντας άμεσα τις ιδέες των ανθρώπων."

Είναι φανερό, ότι η πρόθεση της Τάξης αυτής, ήταν να αποκρύπτει τους πραγματικούς σκοπούς της, ακόμα και από την τεράστια πλειοψηφία των μελών της, που την υποστήριζαν με αφέλεια, σε όλες τις Μασονικές στοές. Αν τελικά η απόλυτη μυστικότητα ήταν αδύνατη, τότε σύμφωνα με τον N.W, οι Ι θα παρουσίαζαν τον εαυτό τους στον Τύπο σαν "ένα επουσιώδες φιλανθρωπικό κίνημα". Η τακτική να ονομάζουν τους εαυτούς τους, σαν φιλανθρωπικούς οργανισμούς, εξακολουθεί να γίνεται και στις μέρες μας από τις μυστικές εταιρείες.

Με αυτόν, ακριβώς, τον τρόπο, ο Τόμας Τζέφερσον περιέγραψε τον Α.Β και τους Ι, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον κώδωνα του κινδύνου που έκρουσε δημόσια ο Robinson με το βιβλίο του. Ίσως να πίστεψε την προπαγάνδα του Ιλλουμινισμού. Όμως, ο Reverend Jedediah Morse, στο Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνας δεν το είδε με τον ίδιο τρόπο. Δήλωσε ότι ο Τζέφερσον είναι ένας Ι. Ακόμα και μετά την δήλωση αυτή, ο Τζέφερσον εξακολούθησε να υπερασπίζεται τους Ι και να χαρακτηρίζει τον Α.Β ως έναν "ενθουσιώδη φιλάνθρωπο", ενώ, ταυτόχρονα, επετέθη με σφοδρότητα σε όσους έγραψαν ενάντια στους Ι.

Βέβαια, το να παρουσιάζονται οι Ι σαν ένα φιλανθρωπικό κίνημα είναι γελοίο. Σύμφωνα με την προσωπική αλληλογραφία κατά την διάρκεια της καταστολής των Ι από τη κυβέρνηση της Βαυαρίας, δεν υπήρχε το παραμικρό ενδιαφέρον για την φτώχεια και τον πόνο του κόσμου, ούτε για την διαμόρφωση της κοινωνίας. Ήταν μια σκέτη κάλυψη για να αποκρύψουν το πραγματικό έργο της τάξης αυτής: Παγκόσμια επανάσταση, Παγκόσμια κυριαρχία, και σύμφωνα με τον N.W "άκρατο πόθο για καταστροφή".

Οι Ι ζητούσαν από τους υποψηφίους να δηλώνουν αποκαλυπτικές πληροφορίες για τους εαυτούς τους, όπως σεξουαλικές απερισκεψίες ή πρόσφατη εγκληματική συμπεριφορά, σαν να εξομολογούνταν τις αμαρτίες τους σε ένα Χριστιανό Ιερέα. Αν οι δηλώσεις αυτές δεν ήταν επαρκείς, τότε, ένα κοινό έγκλημα ήταν μια διέξοδος, Αν κάποιος από τους μύστες των Ι έσπαγε την σιωπή του, μπορούσε να αμφισβητηθεί η αξιοπιστία του φορτώνοντας του μια κατηγορία που θα τον δυσφημούσε, ή, που θα τον έστελνε φυλακή.

Με σκοπό, τώρα, την εξασφάλιση της μυστικότητος της γραπτής τους επικοινωνίας, αλλά και για να δώσουν μία ιστορική προοπτική, όλα τα μέλη έπαιρναν αρχαία ονόματα. Ο Α,Β πήρε το όνομα "Σπάρτακος", έτσι, το όνομα αυτό συνδέθηκε από τότε με "επαναστάσεις". Ένας άλλος σημαντικός Ι. ο Herr Von Zwack, μυστικοσύμβουλος του Πρίγκηπα Von Salm πήρε το όνομα "Κάτων", ο Barron Von Knigge ήταν ο ¨Φίλων", ο Μαρκήσιος της Contanza έγινε "Διομήδης", ο Herr Massenhausen έγινε "Αίαντας", ο Herr Hetel έγινε "Μάριος" και ούτω καθ΄εξής.

Τέλος, ο Α.Β, ραδιούργα, στην δημιουργία του συστήματος του Ιλλουμινισμού, προσέλκυε υποψηφίους και στην συνέχεια τους παραπλανούσε, μέχρι να αισθανθεί ο ίδιος ότι ήταν έτοιμοι να μάθουν την αληθινή φύση του σχεδίου του. Οι υποψήφιοι για την Τάξη, που σχεδόν όλοι ήταν μέλη των Μασονικών στοών της εποχής, βεβαιώνονταν ότι η Τάξη εργαζόνταν για το καλό της ανθρωπότητος. Η μύηση των υποψηφίων στα ανώτερα "μυστήρια", όπου και τους αποκαλύπτονταν οι αληθινοί σκοποί της Τάξης, γίνονταν σταδιακά. Ο N.W εξηγεί: "Το σημαντικότερο ήταν να μην αποκαλυφθούν στον αρχάριο, διδασκαλίες που ίσως τον έκαναν να επαναστατήσει. Για τον σκοπό αυτό οι μύστες πρέπει να αποκτήσουν την ικανότητα της υποκρισίας, έτσι ώστε να μην εκθέτουν τον εαυτό τους, ώστε ο πραγματικός σκοπός να παραμείνει απρόσβλητος στους εχθρούς μας."

Κτησίβιος Αλεξανδρεύς

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ = Μηδενική εφαρμογή

Στο παρόν δοκίμιο θα αναλύσουμε εκτενώς για ποιούς λόγους δεν είναι δυνατό να κυριαρχήσει ο Κομμουνισμός ως οικονομικό σύστημα και συνεπώς ως μηχανισμός κοινωνικής διαχειρίσεως.
Αρχικά,θεμελιώδης αρχή του Κομμουνισμού είναι η κατάργηση του θεσμού της ιδιοκτησίας και η αντικατάστασή του από την κοινή κτήση και συνεπώς χρήση.Αυτή η ίδια η αρχή προσκρούει σε αντιφάσεις και ουσιαστικά αυτοαναιρείται.
Ειδικότερα,ως ιδιοκτησία μπορούμε να ορίσουμε,χρησιμοποιώντας απλουστευμένη ορολογία,την κατοχή ενός αντικειμένου από ένα ή περισσότερα άτομα,το οποίο διασφαλίζει δικαιώματα αποκλειστικής χρήσεως και η χρήση ή εκμετάλλευση από άλλα άτομα είναι αποκλειόμενη.Επομένως,η ιδιοκτησία είναι η κοινωνικώς αποδεκτή άσκηση δυνάμεως επί ορισμένων αντικειμένων,ανεξαρτήτως υποστάσεως.δύναμη μη μεταβιβάσιμη άνευ της συγκαταθέσεως του φορέα της.Το ερώτημα που γεννάται είναι για ποιό λόγο θα πρέπει η ιδιοκτησία αυτή,ως θεσμός ή ως ιδέα,να είναι τόσο σημαντική και ποιά προβλήματα θα προκύψουν αν ο θεσμός αυτός εκλέιψει.Η κατάργηση της ιδιοκτησίας ως ιδέα αποτελεί άτοπο συλλογισμό μιας και από την στιγμή που αξιωματικά δεχόμαστε ότι εκείνη θα πρέπει να καταργηθεί,θα πρέπει προηγουμένως να έχουμε οριοθετήσει και αξιολογήσει υπό ποιές προϋποθέσεις εκείνη θα καταργηθεί.Αυτός ο συλλογισμός επιτάσσει αναγκαστική την ανάγκη υπάρξεως αγαθών,μιας και δεν είναι εφικτό να ομιλούμε για ιδιοκτησία επί αφηρημένων εννοιών.Και πράγματι,ποια αγαθά δε χρήζουν ιδιοκτησίας?Θεωρητικά,εκείνα τα αγαθά τα οποία αποτελούν κοινόκτητο πόρο και δεν είναι δυνατό να αποκλειστεί η χρήση τους λόγω αδυναμίας εφαρμογής τιμολογήσεως.Συνεπώς,όλα εκείνα τα αγαθά που δεν μπορούν να αποτρέψουν τη χρησιμοποίησή τους από κάποιο χρήστη,δεν είναι δυνατό να τιμολογηθούν και παρουσιάζουν αδιαιρετότητα,θεωρητικά είναι κοινής ιδιοκτησίας ή ελεύθερα αγαθά.Παράδειγμα,αποτελεί ο αέρας που αναπνέουμε ή η ποσότητα της ηλιακής ακτινοβολίας που δεχόμαστε.Με βάση όμως τον προαναφερθέντα συλλογισμό,για να προβούμε σε κατάργηση του θεσμού της ιδιοκτησίας,θα πρέπει η ιδιοκτησία αυτή να αφορά αγαθά μη τιμολογήσιμα σε αγοραίες τιμές,με μέγιστο βαθμό αδιαιρετότητος και φυσικά με την αδυναμία αποκλεισμού του χρήστη.Ο Κομμουνισμός όμως καταργεί την ιδιοκτησία σε αγαθά τα οποία δεν παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά αυτά,συνεπώς ανακύπτουν κρίσιμα ερωτήματα.

Κυριάρχο ερώτημα είναι ότι αν καταργηθεί η έννοια της ιδιοκτησίας τότε ποιός θα είναι ο φορέας δικαιωμάτων επί των αγαθών αυτών.Η απάντηση που δίδεται είναι ότι η χρήση είναι κοινή,συνεπώς δεν ομιλούμε για κατάργηση της ιδιοκτησίας αλλά για άσκηση δικαιωμάτων κοινής κτήσεως.Αυτό όμως συνεπάγεται ότι φορέας ασκήσεως κτήσεως και χρήσεως είναι όλοι οι άνθρωποι.Αυτό όμως αντίκειται στην κοινωνική δικαιοσύνη.Και πράγματι αυτό συμβαίνει,διότι τα υλικά αγαθά,είναι παραχθέντα προϊόντα από κάποια άλλα άτομα.Η παραγωγή των αγαθών αυτών προϋποθέτει καταβολή έργου,η οποία συνεπάγεται χρόνο και κόστος.Αν υποθέσουμε ότι το άθροισμα του κόστους και του χρόνου ισούται με x μονάδες,δεν είναι απαραίτητο να είναι χρηματικές,τότε το παραχθέν αγαθό θα πρέπει να αξίζει dx/dn μονάδες,όπου n το πλήθος των συνολικά παραχθέντων αγαθών.Πρακτικά,το παραχθέν αγαθό θα έχει λάβει μιαν ορισμένη τιμή,που δεν είναι άλλη από την γνωστή σε όλους έννοια,το οριακό κόστος.Αν καταργήσουμε την ιδιοκτησία,τότε αποξενώνουμε από το αγαθό εκείνον τον άνθρωπο ή το σύνολο των ανθρώπων που το παρασκεύσαν,οπότε ουσιαστικά δεν καταργούμε την ιδιοκτησία αλλά την ανθρώπινη διάνοια.Απαξιώνουμε δε,με κραυγαλέο τρόπο,την ανθρώπινη ικανότητα και εκμηδενίζουμε την ανθρώπινη αξία,αφού εκείνη,εντός της κοινωνίας,εκφράζεται σε όρους ατομικής δράσεως.Επομένως,η κατάργηση της ιδιοκτησίας οδηγεί σε κατάργηση της ανθρώπινης αξίας,τόσο ως παραγωγικής ικανότητος όσο και ως διαφοροποιημένης και μοναδικής προσωπικότητος.

Δεύτερο πρόβλημα που προκύπτει είναι ότι η κατάργηση της ιδιοκτησίας ή η υποκατάσταση αυτής από την κοινή κτήση,συνεπάγεται αγαθά μη τιμολογήσιμα.Η έννοια της τιμής καταργείται,κάθε μηχανισμός υπολογισμού του πραγματικού κόστους παραγωγής καταλύεται και αυτό προϋποθέτει ότι υπάρχει μη πεπερασμένη και τέλεια ισοκατανεμημένη ποσότητα πλουτοπαραγωγικών πόρων,κάτι το οποίο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.Η απόρριψη της έννοιας των τιμών,επίσης,σημαίνει ότι αυτές οι τιμές θα πρέπει να φέρουν δηττά χαρακτηριστικά.Είτε θα είναι μηδενικές είτε θα είναι απροσδιόριστες.Αν η τιμή ενός αγαθού,το οποίο δεχόμαστε ότι προορίζεται για κοινή χρήση και κοινή κτήση,είναι μηδενική,αυτό σημαίνει ότι το κόστος παραγωγής του αγαθού αυτού είναι επίσης μηδενικό,οπότε η πρόσβαση στις συνθήκες δημιουργίας του είναι πλήρης,οπότε συνεπαγωγικά μπορεί να παραχθεί από τον οποιονδήποτε.Αν όμως επεκτείνουμε αυτή τη συλλογιστική,θα πρέπει η συνολική γνώση που επικρατεί στην ανθρωπότητα να είναι ίσα κατανεμημένη,ίσα και ταυτοχρόνως αφομοιώσιμη και πλήρως μετατρέψιμη σε χρήση.Αυτό όμως είναι εκ φύσεως άτοπο.Επομένως,η υπόθεση της μηδενικής τιμής των αγαθών δεν είναι δυνατό να ισχύει.Αν η τιμή του παραχθέντος αγαθού είναι απροσδιόριστη,αυτό σημαίνει είτε ότι δε μπορούμε να την υπολογίσουμε λόγω τεχνικών δυσχερειών είτε ότι είναι άπειρη.Αν όμως είναι άπειρη,θεωρητικά θα απαιτείτο χρήση άπειρης ποσότητος πρώτων υλών για να παρασκευαστεί το τυχαίο αγαθό,το οποίο είναι επίσης άτοπο μιας και η ποσότητα των πρώτων υλών είναι πεπερασμένη.Επομένως,τα παραχθέντα αγαθά θα πρέπει να έχουν ορισμένη πραγματική τιμή,η οποία να υπάγεται σε ένα διάστημα της μορφής [α,β],όπου α και β μη μηδενικοί θετικοί αριθμοί.

Επιπροσθέτως,η κατάργηση του θεσμού της ιδιοκτησίας παράγει ένα πλήθος άλλων προβλημάτων,τα οποία είναι ανέφικτο να υπερβληθούν εντός του Κομμουνιστικού συστήματος.Αρχικά,ποιός θα αναλάβει να παραγάγει ένα x αγαθό όταν δε θα μπορεί να απολαύσει τους καρπούς του έργου που κατέβαλε?Και αν υποθέσουμε ότι βρεθεί το άτομο αυτό,γνωρίζουμε ότι η παραγωγή ενός αγαθού απαιτεί το συνδυασμένο αποτέλεσμα γνώσεως και πράξεως,τα οποία απαιτούν περισσότερο από έναν φορέα.Συνεπώς,είναι δυσχερές έως ανέφικτο να υποθέσουμε ότι υπάρχουν πολλά άτομα που θα αναλάβουν να φέρουν εις πέρας μια διαδικασία άνευ αμοιβής και πόσο άλλωστε άνευ κτήσεως του αγαθού που παρήγαν.

Η υποκατάσταση της ιδιοκτησίας από την κοινοκτημοσύνη προξενεί σημαντικές στρεβλώσεις στην κατανομή των δικαιωμάτων μεταξύ των ανθρώπων και των κοινωνιών και το κυριώτερο είναι ότι προκαλεί αναποτελεσματικότητες που διαστρέφουν την παραγωγική δυναμική των οικονομιών προκαλώντας αναπτυξιακή οπισθοδρόμηση.Ειδικότερα,η κοινή κτήση επί των αγαθών εκτοπίζει τη λειτουργία των τιμών,δεν αποκλείει κανένα μηχανισμό ελέγχου και αποτροπής εισόδου,συνεπώς ύστερα από την παρέλευση ενός t χρονικού διαστήματος θα επενεργήσει ο μηχανσιμός των φθινουσών αποδόσεων,οπότε για κάθε οριακή χρήση του αγαθού θα ζημιώνεται ο πληθυσμός των υπολοίπων χρηστών.Αυτή η επίπτωση επιδρά δυσμενέστατα στην κατανομή της κοινωνικής ευημερίας και επομένως εκκολάπτει συνθήκες ανισορροπίας.Επιπλέον,η ανυπαρξία του μηχανσιμού των τιμών καθιστά μη δυνατή την αξιόλογηση των πραγματικών αναγκών των ατομών επί των αγαθών,οπότε δεν καθίσταται δυνατή η ιεράρχηση των αναγκών κατά κριτηρίων ωφέλειας.

Τα προαναφερθέντα αποτελούν τις αδυναμίες που παρουσιάζει το Κομμουνιστικό σύστημα σε επίπεδο τιμολογήσεως αγαθών και προσδιορισμού του φορέα παραγωγής και κτήσεως.Δυστυχώς,τα προβλήματα επεκτείνονται ακόμη βαθύτερα στη σφαίρα της κοινωνίας,της ανθρωπολογίας,της ηθικής και της πολιτικής.Αρχικά,ο παραγκωνισμός της ατομικής ιδιοκτησίας εις βάρος της κοινής κτήσεως έχει ήδη προκαλέσει κλυδωνισμούς στην ευστάθεια της κοινωνικής αλληλεπιδράσεως.Το πρόβλημα καθίσται οξύτερο αν στην κοινωνία τοποθετηθεί η αναγκαία έννοια του Κράτους.Από τη στιγμή που τα μέσα παραγωγής δεν ανήκουν σε ιδιώτες,μιας και δεν υπάρχει ιδιοκτησία,θα πρέπει να ανήκουν σε κάποιον άλλον φορέα,που αυτός αναγκαστικά θα πρέπει να είναι το Κράτος.Το Κράτος όμως αποτελείται από μεμονωμένους ανθρώπινους φορείς,μιας και ως έννοια δεν είναι εξωγενής ως προς την κοινωνία.Επομένως,η κατοχή των μέσων παραγωγής από το Κράτος ισοδυναμεί με την κατοχή των μέσων παραγωγής από ιδιώτες μειοψηφίας,οι οποίοι χρησιμοποιούν τον κρατικό μανδύα προασπίσεως των συμφερόντων τους εις βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας.Οπότε,προκύπτει μια άδικη κατανομή και ο βαθμός συγκεντρώσεως και συνεπώς ανισότητος τείνει να μεγιστοποιηθεί με άμεσο απότοκο την κοινωνική αδικία και την διεύρυνση του ελλείμματος ευημερίας.Συνάγουμε το συμπέρασμα ότι η κατοχή των παραγωγικών συντελεστών είναι κοινωνικά άδικη και συνάμα αποτελεσματική ενώ παράλληλα καταστρατηγείται η ανθρώπινη ελευθερία,ο θεσμός της δημοκρατίας,ποδοπατάται η αξιοκρατία και ουσιαστικά ο Κομμουνισμός ως οικονομικό σύστημα είναι ο προθάλαμος της συγκροτήσεως της Δικτατορίας,ως πολιτικό σύστημα.

Σε περισσότερο ενδελεχή ανάλυση,ο υπερμεγέθης κρατισμός που κυριαρχεί στην κομμουνιστική ιδεολογία,τροχιοδρομεί την κοινωνία σε υπανάπτυξη και εξαθλίωση.Αυτό συμβαίνει εξ' αιτίας ενός συνόλου αιτιών,από τις οποίες θα παραθέσω τις πιο σημαντικές.Αρχικά,σε ένα Κομμουνιστικό καθεστώς αποκλείεται η έννοια της κοινωνικής κινητικότητος,συνεπώς όλες οι μεταγενέστερες γενιές είναι καταδικασμένες να απολάβουν το ίδιο μονότονο και προκαθορισμένο μέλλον,οπότε εμμέσως βάλλεται και η έννοια της ελεύθερης βουλήσεως,μιας και η άσκησή της μπορεί να εκτελεστεί εντός συγκεκριμένων χωρίων.Ένα προδιαγεγραμμένο μέλλον για τις επερχόμενες γενιές θα προκαλέσει δημιουργική καθίζηση,μιας και θα ελαχιστοποιηθούν τα κίνητρα για κοινωνική διαφοροποίηση,επαγγελματική ανέλιξη,αναρρίχηση σε υψηλότερα κοινωνικά κλιμάκια και γενικότερη αναγνώριση ή υστεροφημία.Η διαμόρφωση της κοινωνίας θα επηρεάζεται από συγκεκριμένες και άκαμπτες δομές με αποτέλεσμα να κυριαρχεί ύφεση σε κάθε σφαίρα της ανθρώπινης εκφράσεως.Μια τέτοια φυσιογνωμία της κοινωνίας προκαλεί υστέρηση,υπανάπτυξη,χαμηλούς ρυθμούς τεχνολογικής μεγεθύνσεως,χαμηλό επίπεδο εμπορικών συναλλαγών,αστάθεια,αδυναμία αυτοπροσδιορισμού των μελών της κοινωνίας και τελικά επέλευση δυνάμεων αναιρέσεως του συστήματος ως συνέπειας της εγγενούς αδυναμίας του να αυτοσυντηρηθεί.

Μια άλλη αιτία που καθιστά ανέφικτη και συνάμα απαγορευτική την εύρυθμη λειτουργία του Κομμουνισμού,είναι οι έμφυτες ροπές του ανθρώπου,οι οποίες προκαθορίζονται από το ανθρώπινο γονιδίωμα.Οι ροπές αυτές αφορούν στην τάση του ανθρώπου για εκδήλωση εξουσίας και ασκήσεως κατοχής επί των πραγμάτων που ο ίδιος δημιουργεί.Αυτή η ροπή είναι αδύνατον να εκφυλιστεί εκτός και αν παρέμβουμε στο ανθρώπινο γονιδίωμα,αλλά κάτι τέτοιο θα ήταν ανήθικο,αν όχι απάνθρωπο.Με δεδομένη την σταθερή γονιδιακή προδιάθεση των ανθρώπων,η εξουσία και η άσκηση κατοχής είναι έμφυτες ροπές αναγκαίες για τη διαιώνηση του είδους και οποιαδήποτε εξωγενής δύναμη παρεμβατικού χαρακτήρα με σκοπό την καταστολή κρίνεται καταδικαστέα.Επιπροσθέτως,ο ανθρώπινος εγωισμός είναι ανθρώπινο συναίσθημα ενστικτώδους υποδομής και είναι επίσης αδύνατο να εκμηδενιστεί,οπότε και σε αυτό το σημείο προσκρούει η Κομμουνιστική θεωρία,μιας και η τέλεια εφαρμογή της προϋποθέτει πλήρη άμβλυνση του ανθρωπίνου εγωισμού.

Εν τέλει,οι προαναφερθέντες λόγοι είναι ορισμένοι ενδεικτικοί για τους οποίους ο Κομμουνισμός δεν είναι δυνατό να εφαρμοστεί πλήρως και αν εφαρμόζετο θα αυτοκαταστρέφετο.Υπάρχουν και άλλοι λόγοι,περισσότερο σύνθετοι,οι οποίοι όμως δεν είναι σκόπιμο να αναφερθούν,μιας και θα πρέπει να γίνει μνεία και σε άλλα οικονομικά συστήματα.

Μάριος Μπρούσκος-Στυλιανόπουλος

This marxist is more marxist than the other marxist

Πέθανε ο Χρόνης Μίσσιος

Απεβίωσε χτες, σε ηλικία 82 χρόνων, ο συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος. Γεννημένος στην Καβάλα, από γονείς καπνεργάτες, έζησε τα παιδικά του χρόνια σε μια γειτονιά γεμάτη πρόσφυγες. Στα Γιαννιτσά, όπου τον στέλνει ο Ερυθρός Σταυρός, μαζί με άλλα παιδιά για να γλιτώσουν από την πείνα της Κατοχής, περνάει στο ΕΑΜ, ενώ πέρασε για λίγο και από το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Με το έργο του βεβαίως στην πορεία δε στάθηκε στο πλευρό των λαϊκών αγώνων και της δράσης των κομμουνιστών, αφού δεν πίστευε στη διέξοδο της ταξικής πάλης, ενώ βρήκε «στέγη» στη λεγόμενη «ανανεωτική» Αριστερά.

    

http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=7153670&publDate=21%2F11%2F2012

με αφορμη το αρθρο αυτο τεθηκε παλι το θεμα του σεχταρισμου του ΚΚΕ αλλα και της στειρας αντιληψης του για την προοδο της αριστερας γενικα. Η συζητηση ειναι επικαιρη οσο ποτε. Γιατι η αριστερα παραμενει παντοτε διασπασμενη και ποτε δεν ομονοει απεναντι στον κοινο εχθρο τον καπιταλισμο και την δεξια. Γιατι παντοτε υπαρχουν αυτες οι συνιστωσες και κανεις δεν μπορει να συνενοηθει μεσα σε αυτους?

Η πηγη του προβληματος βρισκεται στον ιδιο τον ιδεολογικο πυρηνα της αριστερας

καταρχας η αριστερα απο τη φυση της ειναι ετεροπροσδιοριζομενη ιδεολογια. Καθοριζεται απο την ιδια την δεξια. Η αριστερα δημιουργηθηκε σαν μια αντιδραση σε κραταιες πρακτικες των κοινωνιων για χιλιετιες οπως η θρησκεια η εθνικη ταυτοτητα και υπαρξη τεραστιων ανισοτητων. Ειδικα μαλιστα μετα απο φαινομενα οπως η Ιερα εξεταση αλλα και τη βιομηχανικη επανασταση που επεφερε ακομα πιο τεραστιες ανισοτητες (βλεπε σημερα με το facebook ενας ανθρωπος εγινε δισσεκατομυριουχος πριν τα 30 του). Ετσι αναπτυχθηκε μια ιδεολογια που πηγαινε κοντρα σε ολα αυτα και φυσικα ελλειψη αλλου ονοματος πηρε το αντιθετο της αλλης. Η δεξια ιδεολογια παλι απο την πλευρα της εχει το προφανες ονομα του σωστο του λογικου. Π.χ. γραφουμε με το δεξι χερι για να βλεπουμε τι γραφουμε οδηγουμε απο τα δεξια μπαινουμε με το δεξι ποδι στο νεο σπιτι ακομα και το σταυρο με το δεξι το κανουμε. 

Απο τη φυση της λοιπον η αριστερα δεν εχει ουτε καθαρο ξεκαθαρο προγραμμα ουτε προταση ουτε και θεση ιδεολογικη. Ξερει μονο τι δεν εγκρινει. Π.χ. ειναι κατα του καπιταλισμου και της ελευθεριας των βιομηχανων να διαχειριζονται τις βιομηχανιες τους. Αυτο ομως δεν σημαινει πως εχει και προγραμμα για το πως θα διαχειριστουν αυτες οι βιομηχανιες αφοτου ερθουν οι εργατες στην εξουσια. Κεντρικος κρατικος κομματικος ελεγχος ή τοπικα σοβιετ? Αναρχοκουμμουνισμος ή ισχυρο κομμα. Σιγουρα ολη η αριστερα ειναι εναντια στους εξοπλισμους και το ΝΑΤΟ καθως και σε μη εθνικιστικες εξαρσεις με την Τουρκια. Ποια ομως ειναι η προταση και ανταπαντηση στις τουρκικες παραβιασεις. Σιγουρα ολη η αριστερα συσσωμη τιθεται εναντια στο μνημονιο. Και μετα?

Η ελλειψη αυτη η ιδεολογικη που αλλωστε πηγαζει απο τον ιδιο τον μαρξ δημιουργει και το προβλημα. Βλεπετε ναι μεν ο μαρξ εξηγησε (λανθασμενα) τα προβληματα του καπιταλισμου και την αναγκαιοτητα καταργησης του μεσω επαναστατικων διαδικασιων ποτε ομως δεν ανελυση το προγραμμα της σοσιαλιστικης ανοικοδομησης. Ετσι πολλες και διαφορετικες σχολες αργοτερα ανελαβαν να αναπληρωσουν το δυσκολο αυτο εργο. Τα απαντα του Σταλιν και του Λενιν με πολλη γραφειοκρατια ισχυρο κομμα και μεγαλο παρεμβατισμο ειναι μια σχολη. Ο Τροτσκι παλι ειπε αλλα. Ακομα και σημερα στην ελλαδα η αριστερα παραμενει χωρισμενη. 

Απο το 1968 αλλωστε εγινε και η πρωτη διασπαση της αριστερας. Ομως ουτε και τοτε ηταν η πρωτη.

Οι πρωτες διαγραφες φαινεται υπηρξαν απο την εποχη του '20 πριν καν το σεκε μετονομαστει σε ΚΚΕ. Οι πρωτοι στυλοβατες και θεμελειωτες της αριστερας στην ελλαδα μεγαλοι καλλιτεχνες συγγραφεις και ποιητες ησαν και οι πρωτοι διαγραφθεντες. Μετα παλι το 1968 ειναι αστειο πως μεσα στη χειροτερη ακροδεξια χουντα η αριστερα καταφερε και διασπαστηκε με τον εαυτο της αντι να γιγαντωθει λογω της εποχης. Το ιδιο συνεβη και 20 χρονια αργοτερα με την καταρρευση.

Ακομα και στα ξερονησια οι αριστεροι δεν μιλιοντουσαν μεταξυ τους αφοι οι μισοι ηταν καθαροι κουμμουνιστες και οι υπολοιποι ηταν το επονομαζομενο χαος (αναρχικοι). Αριστεροι που μιλουσαν και συννενοουνταν με τους δεξιους δεσμοφυλακες τους και δεν μιλιοντουσαν μεταξυ τους ακομα και για να συνεννοηθουν για βασικα πραγματα οπως το φαι τα γραμματα συγγενων και την καθαριοτητα.

Ακομα και σημερα η διαφορες ειναι επικαιρες.

Ναι στην ευρωπη (συρριζα δημαρ)

Βορεια κορεα (ΚΚΕ Ανταρσυα)

Η δευτερη διαφορα εντοπιζεται στο αλλο αξιακο ιδεολογικο σημειο της αριστερης ιδεολογιας που ειναι το μισος για το αρχηγικο μοντελο. Η δεξια παραδοσιακα ειναι υπερ των ανισοτητων και υπερ του σεβασμου του αρχηγου. Υπερ του βασιλια ή του προεδρου της δημοκρατιας. Υπερ του αρχηγου με εξουσιες. Αντιθετα η αριστερα ειναι φανατικα κατα και υπερ της απολυτης ισοτητας. Κεντρικος αρχηγος και εξουσιαστης (ανωτατο οργανο) η γενικη συνελευση. Ετσι δεν υπαρχει κεντρικη γραμμη ουτε δυνατοτητα επιβολης αποφασεων. Φυσικα ολα αυτα τυποις γιατι οταν οι περιστασεις το απαιτουν η ιδεολογια παει στα σκουπιδια και το μοντελο που ακολουθηται ειναι οσο το δυνατον πιο ακροδεξιο και φασιστικο. 

Π.χ. σοβιετικη ρωσια / σταλιν

κουβα και βορεια κορεα/οικογενοιοκρατια

ρουμανια / τσαουσεσκου 

κτλ

ακομα και στην ελλαδα ομως ο συρριζα ετρεξε αμεσως να καταργησει την ελευθεριοτητα των συνιστωσων και να γινει ενα κομμα οταν μυρισε εξουσια και κρατικη επιδοτηση

Ομως ας παρουμε τα πραγματα με τη σειρα

Συρριζα = 11 συνιστωσες 11 αρχηγοι και ο καθενας κανει οτι γουσταρει

Καταδικαζει ο συρριζα την καταληψη των 300 στην νομικη ( που εκανε το δικτυο συνιστωσα του συρριζα)

Καταδικαζει ο συρριζα το μπατσοι γουρουνια δολοφονοι μεσω του αρχηγου του και συνιστωσα στην αυγη λεει κακως

Σβηνει ο συρριζα τα σφυροδρεπανα απο τις φωτογραφιες αφου δεν πιστευει στον κουμμουνισμο και εξοδο απο την ευρωπη οταν οι μισες συνιστωσες του ειναι κουμμουνιστικες

Δημαρ= Βουλευτες καταψηφιζουν και ταυτοχρονα παραμενουν στο κομμα με το οποιο διαφωνουν και το κομμα δεν τους διαγραφει

Οικολογοι

Καθε χρονο κανουν γενικη συνελευση και διοριζουν νεο "αρχηγο"

ΚΚΕ = γενικος γραμματεας αντι για αρχηγος (αλλο αν οπως ειπαμε πριν οπως και στη βορεια κορεα ο γενικος γραμματεας εχει εξουσιες επιπεδου στυγνου δικτατορα. πως αλλωστε καταφερνει και ειναι αρχηγος η παπαρηγα 25 χρονια)

και ενα ανεκδοτο για την τρελα της αριστερας

1 αριστερος κανει κομμα
2 μετωπο
3 μια διασπαση
αλλωστε ο ιδιος ο αλαβανος ειναι διασημος για την διασπαση του ατομου του σε 2 αντιπαλομενα στρατοπεδα ταυτοχρονα



Μικρο BONUS

Ξερω οτι σαν ενδιαφερει πολυ 

Διαφορες ΜΛ-ΚΚΕ και ΚΚΕ-ΜΛ


Πεθαινει ο Σταλιν και αναλαμβανει ΓΓ του ΚΚΣΕ στη Σοβιετικη Ενωση ο Χρουτσωφ. Το Κομμα κανει δεξια ρεβιζιονιστικη στροφη. Στην Κινα ο Μαο αντιδρα και τους καταδικαζει. Εχουμε 1958 λοιπον και γινεται λοιπον ο πρωτος μεγαλος και σοβαρος διχασμος στον κομμουνιστικο κοσμο. Οι μεν κατηγορουν τους δε για ρεβιζιονιστες (αναθεωρητες) - ενω στην ουσια ειναι και οι δυο, ο καθενας με τον τροπο του. Anyway, απο τα Κομμουνιστικα Κομματα σε ολο τον κοσμο, καποια ακολουθουν τη γραμμη της ΕΣΣΔ (οπως το δικο μας ΚΚΕ) και καποια τη γραμμη της Κινας. Καποια μελη διαφωνουν με τη γραμμη του κομματος τους, αποχωρουν και φτιαχνουν νεες οργανωσεις και κομματα. Γεννιεται λοιπον ο λεγομενος "ΜΛ χωρος", στον οποιο ανηκουν τα κομματα που ακολουθουν τη γραμμη της Κινας.

ΟΚ ως εδω?

Η Αλβανια, που ειναι επισης Λαϊκη Δημοκρατια, ακολουθει τη γραμμη της Κινας. Το 1978 ομως, λιγα χρονια μετα το θανατο του Μαο, στην Κινα γινεται επισης δεξια στροφη, προς την οικονομια της αγορας κλπ, πολυ πιο αγρια απο τη στροφη της ΕΣΣΔ.. Το Κομμα Εργασιας της Αλβανιας (ΚΕΑ) καταδικαζει τη στροφη.
Και γινεται αλλη μια μικρο-διασπαση στον ουτως ή αλλως μικροσκοπικο "ΜΛ χωρο".
Απο τη μια εχουμε τα "ΜΛ φιλο-κινεζικα" κομματα, απο την αλλη τα "ΜΛ φιλο-αλβανικα" κομματα.

Στην Ελλαδα οργανωσεις και κομματα φτιαχνονταν και διαλυονταν σε διαστημα μηνων, δεν εχει νοημα να τα απαριθμησουμε ολα. Παντως:
Το ΚΚΕ(μ-λ) ακολουθησε τη φιλοαλβανικη γραμμη, ενω το ΜΛ-ΚΚΕ φιλοκινεζικη.
Δηλαδη και τα δυο ειχαν φιλοκινεζικη επι Μαο, αλλα το ΚΚΕ(μ-λ) μετα το Μαο αποκηρυξε την Κινα και στραφηκε στην Αλβανια, ενω το ΜΛ-ΚΚΕ συνεχισε να υποστηριζει την Κινα και μετα το θανατο του Μαο.

Μεταξυ ολων αυτων εμφανιστηκαν και διαφορες αλλες οργανωσεις που κρατησαν διαφοροποιημενη σταση. Για παραδειγμα η ΟΑΚΚΕ που αναφερεις, εχει αναφορες μαοϊκες, αλλα δεν υποστηριξε ουτε την Αλβανια, ουτε την μεταμαοϊκη Κινα. Παραμενει απλως hardcore μαοϊκη, αλλα με τις ιδεες του υστερου Μαο (γιατι ο Μαο γενικα ειχε διαφορετικη σταση στα νιατα του απ' οτι στα γεραματα του).

Κοινως τρεχα-γυρευε..........

Ολα τα παραπανω κομματα και οργανωσεις που σου ανεφερα "αποδεχονται" (ελεος!!) τον Σταλιν, λιγοτερο ή περισσοτερο. Καποια τον θεωρουν 4ο κλασσικο του μαρξισμου (Μαρξ, Ενγκελς, Λενιν, Σταλιν, Μαο) ενω καποια περνανε απ' τον Λενιν στο Μαο κατευθειαν.

Οι "3.000 αυτοκτονίες λόγω Μνημονίου": Το ψέμα, η σπέκουλα και η αλήθεια

    Ξεκινω με την αυτονόητη παρατήρηση ότι κάθε ζωη είναι πολύτιμη, και η απώλεια της συνιστα και μια ασυλληπτη τραγωδία. Στις δυσκολες όμως  εποχές τις οποίες όλοι βιώνουμε, η αήθης και ιταμη πολιτικη εκμεταλλευση της ασύλληπτης αυτης τραγωδίας, συνιστα ενα όνειδος, το οποίο θα πρεπει να λάβει μια ξεκαθαρη απάντηση. Και αυτο τόσο λόγω της φαυλοτητας  της εν λόγω πρακτικης, όσο και γιατι ειναι καθηκον μας και αναγκαια προϋποθεση εξοδου από την κρίση σύναμα, η προελαση της παράνοιας να ανασχεθεί.

   Αφορμη για την εν λόγω ανάρτηση αποτελεί η απάντηση, του υπουργού Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη Νίκου Δένδια, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, κατόπιν ερώτησης που είχαν καταθέσει οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Στάθης Παναγούλης και Νάσος Αθανασίου, με βάση τα στοιχεία υπηρεσιών του υπουργείου(1).
   Η απάντηση αυτη έρχεται σε μια ιδιαιτερα κρισιμη στιγμη: Βρισκομαστε την επαυριο λήψης σκληρων δημοσιονομικών μέτρων,ενω η υφεση εχει γονατισει την κοινωνια. Παράλληλα πάντως, η χωρα βρισκεται στο κατωφλι πρωτογενους πλεονάσματος, εαν δεν το έχει πετύχει ήδη, επενδυτικές πρωτοβουλιες διαφαινονται στον οριζοντα δινοντας προοπτικες αναπτυξης, η μεγα-δόση των 44 δις ειναι καθ' οδον, η "τελικη λύση" για το χρεος δρομολογείται. Σε αυτην λοιπον την ιδιαίτερα φορτισμένη περιρρεουσα ατμόσφαιρα, αιχμη του δορατος της αντιμνημονιακης υστεριας αποτελεί το συνθημα των "3.000 αυτοκτονιων λόγω Μνημονίου". Το ακούσαμε προσφάτως ξανα τόσο από τον κο Στρατούλη του ΣΥΡΙΖΑ στην πρωινη εκπομπή του Αντ1, όσο από τον κο Καμμενο των ΑΝΕΞ.ΕΛ. στην συνεντευξη του στον Γιωργο Αυτια, και από τον Ν.Γ. Μιχαλολιάκο της Χ.Α. στην συνεντευξη του στην εκπομπή "Ευθέως" του Κ. Μπογδάνου στον ΣΚΑΙ.

Ποια ειναι όμως η ΑΛΗΘΕΙΑ; από τα στοιχεία του υπουργείου προκύπτει ότι: " τα περιστατικά (αναλυση του όρου κάτωθι) αυτοκτονιών ανήλθαν σε 677 το 2009, σε 830 το 2010, σε 927 το 2011 και σε 690 έως την 23η Αυγούστου του 2012".
Μνημονιο ως γνωστόν αποκτήσαμε το πρώτον τον μήνα Μάιο του έτους 2010. Ακομα και αν το συνυπολογισουμε ολοκληρο, ως προς την επίδραση του Μνημονίου, στα περιστατικα αυτοκτονιων προκυπτει ότι σε σχεση με το 2009 (οποτε δεν υφίστατο Μνημόνιο, και την οποια χρονια πρεπει να λάβουμε ως μετρο συγκρισεως τα περιστατικα στην προ-Μνημονίου εποχη) ειχαμε τις ακόλουθες αυξησεις: +153 το 2010, σε +250 το 2011 και σε +13 έως την 23η Αυγούστου του 2012. Συνολον 416, αριθμός που πόρρω απέχει από τις μακαβριως διατυμπανιζόμενες 3.000...
Εδω ειναι απαραίτητη μια ακόμα διευκρινηση: τα εν λόγω 416 "περιστατικά αυτοκτονιών" τα οποία ειναι το μέγιστο που θα μπορουσε κάποιος να επιρριψει στο επάρατο Μνημονιο, περιλαμβάνουν και τις απόπειρες. Ελλέιψει άλλων στοιχειων μπορούμε μονο να εικάσουμε αν εν τέλει οι απώλειες ζωης ειναι περι  τις 300, 200, 100 ή και λιγότερες.

Αλλα το σημαντικοτερο ειναι το εξης: το Μνημόνιο ηρθε ως επισφραγιση της χρεοκοπίας μας, ως μια προσπάθεια μεσοπροθεσμης μειώσεως (εντός κάποιων ετών) των ελλειματων και του χρέους μας σε βιώσιμα επιπεδα, ως μια απαραιτητη αναδόμηση του οικονομικού μας μοντέλου. Πραγματα δηλαδη που άλλως θα αναγκαζομασταν να κάνουμε δια βιαίων και αποτομων μεταβολών και περικοπών μέσα σε 24 ωρες, με πραγματικά ολέθριες συνέπειες για τους πολιτες, ειδικά τους πιο αδύναμους. ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ, αλλά η ηπιοτερη αντιμετώπιση της τελευταιας, η οποία ειχε ήδη επέλθει. Ας μην αναζητούμε λοιπον την αιτία στο αιτιατό, αλλα στο λογικώς προγενέστερο ΑΙΤΙΟ. Το ποιος φταιει για την χρεοκοπία και για την συνεπακόλουθη υφεση, οικονομική δυσπραγία, και εν τέλει ανθρώπινη δυστυχία, ειναι μια μεγαλη κουβεντα, που εκφεύγει του παρόντος. Πάντως, για να παραφρασουμε τον Κλαούζεβιτς, το να ξερεις που δεν ειναι το πρόβλημα, ειναι εξισου σημαντικο με το να ξέρεις που ειναι. Αρα λοιπόν καμμια, per se αυτοκτονια δεν ειναι ορθολογικώς τουλαχιστον, αποδοτέα στο "τρισκατάρατο" Μνημόνιο.

Η μακαβρια αυτη αριθμητική, θα ηταν εντελώς περιττή, εαν δυστυχως το φαιοκοκκινο αντιμνημονιακο μέτωπο, δεν βουτούσε τα λάβαρα του στό αίμα αυτών των εκατονταδων των συμπολιτών μας μας που δεν αντεξαν, επιδεικνυοντας τα ως τρόπαια "δικαιώσεως" των πολιτικών του θέσεων, υπερδιογκώνοντας τα νούμερα, ψηφοθηρώντας αναίσχυντα, παραλείποντας δε επιτηδευμενα να εκθέσει τις συνέπειες της πολλαπλασιως επωδυνέστερης "άλλης οδού
" του δήθεν αντιμνημονιακού παραδείσου της ατακτου χρεοκοπίας (και στην πραγματικότητα αληθούς κόλασης) που ευαγγελίζονται...

Κλεινουμε όπως αρχίσαμε: Κάθε ζωη ειναι πολύτιμη, καθε απώλεια της θλιβερη όσο τίποτα άλλο. Ομως η κοινωνία μας, για να "περασει τον κάβο", πρέπει: α) να προταξει την επιμονη και την ανθεκτικότητα έναντι των αντιξοοτήτων ως αρετή και παράδειγμα προς μιμησιν, κατανοώντας μεν, απορριπτοντας δε την απελπισια και την παραίτηση, με φυγή προς τα εμπρός και β) να καταδικάσει και να απομονωσει τα εν λόγω φαινομενα επονειδεστάτου ψηφοθηρικού τσαρλατανισμού και εκμεταλλευσης του υπαρκτού πόνου των οικογενειων των εκλιπόντων συμπατριωτών μας, θέτοντας τους μακαβριους εμπνευστές τους στο περιθωριο, υπερασπιζομενη εν τέλει το φως της λογικης εναντι του σκότους της παρανοίας.

Και αυτά ως προϋποθεση εν συνόλω επιβίωσης.
Δια την ξυγγραφήν 

Μανουήλ Κομνηνός
(1) Αναλυτικά εδώ: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=485111

Tα πολιτικά κόμματα,το Ισραήλ και η.....Γάζα!

Σε άλλες εποχές αυτά που συμβαίνουν στην Παλαιστίνη θα ήταν αρκετά για να κατεβάζουν καθημερινά στους δρόμους χιλιάδες Έλληνες. Βεβαίως μια εξήγηση είναι ότι οι Έλληνες έχουν κουραστεί από τις συνεχείς κινητοποιήσεις κατά των οικονομικών μέτρων....
Είναι όμως έτσι; Η Ελλάδα θεωρεί ότι με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και την Κύπρο μπορεί να συνθέσει ένα τόξο που...

 θα αποφέρει τεράστια γεωπολιτικά και οικονομικά οφέλη στο κομμάτι της ενέργειας. Τα ελληνικά πολιτικά κόμματα το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό, εξ ου και η... αδιαφορία Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η αδιαφορία δεν είναι τυχαία.

 Όποιος άκουσε τις δηλώσεις Ερντογάν τη Δευτέρα, θα νόμιζε ότι η γειτονική χώρα και σύμμαχος στο ΝΑΤΟ ούτε λίγο ούτε πολύ θα μπορούσε να κηρύξει τον... πόλεμο στους Ισραηλινούς και να αποκηρύξει τους Αμερικανούς! Τι δείχνουν όλα αυτά; Ότι ο ρόλος της Τουρκίας στην περιοχή θα περιοριστεί σε δραστικότατο βαθμό καθώς οι Αμερικανοί δεν μπορούν να συγχωρήσουν το unfair κατά των Ισραηλινών!

 

Μάλιστα, οι Τούρκοι έχουν πάρει και μηνύματα περί σχεδίων των ΗΠΑ για επίσημο Κουρδικό Κράτος κάτι που θα αποδυναμώσει σε μεγάλο βαθμό τον ρόλο της γειτονικής χώρας στους δρόμους του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Ποιοι βγαίνουν ωφελημένοι σε αυτήν την περίπτωση; Η Αθήνα και η Λευκωσία.

Είναι τυχαίο το άνοιγμα του Κομμουνιστή Χριστόφια στους Ισραηλινούς για τα κοιτάσματα αερίου στη Λεκάνη Λεβιάθαν; Είναι τυχαία η μη αναφορά και κυρίως η απουσία διαμαρτυριών από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ κατά των Ισραηλινών επιθέσεων στην Γάζα; Πριν μερικά χρόνια σημερινός βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου είχε αγωνιστεί με τη σημαία της Παλαιστίνης, αλλά τώρα δεν έχουν ακούσει ούτε λέξη γι αυτά που γίνονται στην περιοχή. Βεβαίως, ούτε λέξη για τις αντιδράσεις των υπολοίπων κομμάτων με εξαίρεση σε κάποιο βαθμό το ΚΚΕ.

 

 Ο ελληνικός λαός στη Μεταπολίτευση γαλουχήθηκε με συνθήματα κατά των "κακών Εβραίων" που χτυπούσαν τα "αδέλφια" της Παλαιστίνης.

Η παραπάνω ανάλυση έχει ως στόχο να αναδείξει το πως αλλάζουν οι γεωπολιτικοί συσχετισμοί και πως οι λαοί προσαρμόζονται μέσω μιας αριστοτεχνικής καθοδήγησης από τους πολιτικούς στις νέες συνθήκες. Οι συνθήκες άλλαξαν, κάποια κόμματα που είχαν αυτοαναγορευτεί σε προστάτες των κατατρεγμένων όλου του κόσμου από τους Αμερικανούς (Ιράκ, Αφγανιστάν κλπ.) έχουν υποστεί μετάλλαξη (ενδεχομένως λόγω και των... αεροψεκασμών) και η Λωρίδα της Γάζας πέφτει πλέον πολύ μακριά...

Λουκάς Γεωργιάδης

Όταν το Πολυτεχνείο γίνεται προβληματισμός!

Ειχα μια πολυ ωραια συζητηση με ενα φιλο μου αριστερο,αληθινο αριστερο οχι γιαλατζι,και με εκανε να σκεφτω μερικα πραγματα.Εχουμε πολλα πιο αντικειμενικα στοιχεια και ιστορικες γνωσεις για γεγονοτα που ελαβαν χωρα 500,1000,2000,3000 χρονια πριν, και δεν εχουμε αντικειμενικη και ΟΧΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ για το τι συνεβη 40 και 60 χρονια πριν. Δεν γνωριζουμε με ακριβεια δηλαδη τι συνεβη στο Πολυτεχνειο και στον ''εμφυλιο'' του 46-49 για να μην πληγει η αριστερη ή η δεξια ιδεολογια. Μια ιδεολογια αν ειναι αυθεντικη δεν θιγεται ανεπανορθωτα απο τις πραξεις του παρελθοντος. Μπορουμε να μαθουμε την συγχρονη μεταπολεμικη ιστορια της πατριδας μας χωρις αριστερα και δεξια ταμπου,ή μηπως θα τσακωνομαστε εσαει αριστεροι και δεξιοι καθε φορα που θα εχουμε μια επετειο γυρω απο ενα ερωτηματικο? ΜΗΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΙΧΑΖΕΤΑΙ Ο ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ,ΑΡΙΣΤΕΡΑ Η ΔΕΞΙΑ,ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΙΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΕΜΦΥΛΙΑΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ?ΔΙΟΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΙΡΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΥΕ ΤΩΝ ΤΡΙΤΩΝ.

1)Ο Βελουχιωτης αντικειμενικα τι ηταν? Λεβεντης ή προδοτης?Εκανε καλα που δεν παρεδωσε τα οπλα σπαζοντας το συμφωνο της Βαρκιζας?Κατα τους δεξιους ηταν σχιζοφρενης αιμοσταγης δολοφονος που διεταξε την σφαγη αμαχων  στο Μελιγαλα, και κακως δεν τηρησε την συμφωνια της Βαρκιζας την οποια το ΚΚΕ απεδεχθη.Κατα τους αριστερους ηταν φλογερος πατριωτης και πολεμησε τους φασιστες και τον ιμπεριαλισμο των μεγαλων δυναμεων μεχρι τελους ,και το ΚΚΕ φερθηκε  απαξιωτικα και προδοτικα στον Αρη. Στον Μελιγαλα δεν σκοτωσε γυναικοπαιδα αλλα ταγματασφαλητες και Γερμανοτσολιαδες,και τα ονοματα των ανηλικων πεσοντων που αναγραφονται στους ταφους λιγο εξω από την πηγαδα,είναι όλα ψευτικα και φασιστικη προβοκατσια για να μειωσουν το κυρος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.

2)Ο Παπαδοπουλος μηπως δεν ηταν και τοσο δικτατορας και τοσο κακος?Για τους δεξιους ηταν πατριωτης,κατελυσε μεν την δημοκρατια και την ελευθερια εκφρασης και λογου κτλπ,αλλα αυτα τα εκανε εις βαρος των κομμουνιστων που λυμαινονταν την χωρα. Ειχε γυρισει την πλατη στους Αμερικανους,δεν τους παρεδωσε την Σουδα για να συνδραμουν το Ισραηλ (χρησιμοποιωντας την χωρα μας οπως εκαναν με τις χιλιαδες  πτησεις απο την Σούδα στο Αφγανισταν).Ανακηρυξε με τρια συνεχομενα νομοσχεδια ολα δημοσιευμενα σε ΦΕΚ την τοτε ΑΟΖ, και συνεδεσε τους προς εξορυξη υδρογονανθρακες με την δραχμη(πετροδραχμη).

Χαρισε τα δανεια στους υπερχρεωμενους αγροτες και βραβευτηκε δυο φορες απο τον ΟΟΣΑ που σημερα μας εχει υπο επιτηρηση και θεωρει τα ελληνικα ομολογα junk bonds.Ειχαμε υψηλους ρυθμους αναπτυξης(8% κατα μεσο ορο ενω ο μεσος ευρωπαικος ρυθμος αναπτυξης ηταν στο 4%,12% στην μεταποιηση που σημερα ειναι λειψή),σχεδον μηδενικο εξωτερικο χρεος και πολυ χαμηλο πληθωρισμο.Κατα τους αριστερους ηταν σχιζοφρενης τραμπουκος που φυλακισε και δολοφονησε εκατονταδες κοσμο,επιρατησε ο ''χαφιεδισμος'' και η τρομοκρατια στην κοινωνια με εκατονταδες συλληψεις, ηταν  βαλτος απο τους Αμερικανους και συνεβαλε τα μεγιστα στο ξεπουλημα της Κυπρου.Το οικονομικο θαυμα ηταν πλαστο και το επετυχε με τα ‘’θαλασσοδανεια’’.

3)Υπηρχαν νεκροι στην εξεγερση του πολυτεχνειου του τριημερου 15-18 Νοεμβριου του 73?Κατα τους δεξιους,μεσα και περιξ του πολυτεχνειου δεν υπηρξε κανεις νεκρος και ολοι οι νεκροι που οι αριστεροι παρουσιαζουν είναι ψεμα, και δεν εχουν να κανουν με τα γεγονοτα του πολυτεχνειου,απλα αντεγραψαν το αστυνομικο ανακοινωθεν των θανατων του τριημερου και τους παρουσιασαν σαν μαρτυρες .Το πολυτεχνειο ηταν στημενο από τους Αμερικανους με δοσιλογικο ρολο των Λαλιωτη και Δαμανακη και των υπολοιπων ταγων του φοιτητικου κινηματος,ο οποιοι μπαινοβγαιναν ασυστολως στην Αμερικανικη πρεσβεια. Κατα τους αριστερους, δολοφονηθηκαν 24 ατομα περιξ του πολυτεχνειου,και κατά πολλους και ενας  εντος από το τανκς, τραυματιστηκαν χιλιαδες από ριπες ακροβολιστων και πυροβολισμων από τις μεραρχιες αλεξιπτωτιστων και λοκατζηδων.

Μπορει ένα Ελληνοπουλο να μαθει την ιστορια της πατριδας του χωρις να πρεπει να επιλεξει την αριστερη ή την δεξια εκδοχη, οποτε και το αντιστοιχο στρατοπεδο-εκλογικη καλπη?Δηλαδη τοσο κακο είναι απαξ και ο Βελουχιωτης ηταν φλογερος πατριωτης με οραμα,να δουμε ένα Χρυσαυγιτη να καταθετει  στεφανι εις την μνημη του μαζι με ένα του ΚΚΕ? Μηπως αυτό ακριβως δεν θελουν μιας και μια τετοια πραξη θα φερει πιο κοντα τους αντιφρονουντες ,και θα αποτελεσει στοιχειο ενωτικο των Ελληνων?Ποιοι κερδιζουν από την αιωνια διαμαχη?

Για όλα τα παραπανω στοιχεια και παραδειγματα γραφτηκαν πολλα βιβλια,εκατονταδες μπλογκς στο διαδικτυο και υπηρξε και μια σειρα μαρτυριων από τους επιζωντες.Σου λεει την ιστορια την γραφουν οι νικητες.Σε αυτή την περιπτωση ισχυει κατι τετοιο?Εχουμε αριστερους συγγραφεις και δεξιους συγγραφεις,που οι μεν βαπτιζουν καποιον προδοτη και οι δε πατριωτη και αντιστροφως.Την μαρτυρια αριστερων επιζωντων που αντικρουει και αναιρει αυτή των δεξιων και αντιστροφως .Καποιος λοιπον για να συμπερανει τι εγινε θα πρεπει να αφιερωσει 20 χρονια από την ζωη του για να τα μελετησει όλα εξονυχιστικα ώστε  να μην πληγει η αριστερη ή η δεξια πολιτικη και ιδεολογια.Μπορει μια ιδεολογια να κλονιστει από την παραδοχη ενός αρνητικου για αυτην γεγονοτος παρελθοντικου χρονου?Ειναι πασιφανες ότι ο κομμουνισμος οπουδηποτε και αν εφαρμοστηκε σκορπισε τον ολεθρο και εκατομμυρια πτωματα (100 εκατομμυρια νεκρους παγκοσμιως).Παρ`όλα αυτά ,στο ελληνικο κοινοβουλιο εχουμε την ΔΗΜΑΡ,τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ,καθως και ένα σκασμο εξωκοινοβουλευτικες αριστερες οργανωσεις. Σονι και καλα ενας για να είναι αριστερος εν ετει 2012 θα πρεπει να συμφωνει με την φυσικη εξοντωση,ως μετρο καταστολης,οσων μαχονται την λαικη επανασταση? Ο Χιτλερ ηταν αιτια να πεθανουν 50 εκατομμυρια ανθρωποι ανα την υφηλιο και εμεις μετραμε 600.000 αμαχους από δαυτον και συνολικα ένα εκατομμυριο νεκρους..Ενας ψηφοφορος της Χρυσης Αυγης ομολογει σημερα ότι καλως επραξε?Η μηπως δεν θα πολεμουσε μεχρι τελικης πτωσης στο πλευρο του Μεταξα και του Κοριζη?

Μισω το πολυτεχνειο για αυτό που συμβολιζει,δηλαδη την επανασταση και την διχονοια των Ελληνων.Μισω το Πολυτεχνειο γιατι καπηλευτηκαν τον αγωνα  των τοτε φοιτητων οι αριστεροι και οι κουκουλοφοροι.Γιατι συμβολιζει το χτες και την Ελλαδα που δεν θελει να αλλαξει,που δεν θελει να γινει ένα κανονικο ευρωπαικο κρατος, οπου ουδεις θα είναι υπερανω του νομου και του συνταγματος.Γιατι υπερασπιζει και καθαγιαζει την ανομια και τις αξιοποινες πραξεις,από την χρηση βιας μεχρι την χρηση ναρκωτικων,τους βανδαλισμους  δημοσιων κτιριων και τις καταστροφες ιδιωτικης περιουσιας αθωων πολιτων.Αποδωστε την ιστορια ως εχει και όχι συμφωνα με την κομματικη σας ταυτοτητα για να παμε παρακατω .Δεν μπορουμε να τιμουμε το πολυτεχνειο περισσοτερο από την εξοδο του Μεσολογγιου,το επος του 40,τον Μεγα Αλεξανδρο και ολους τους μεγαλους ηρωες και ηρωικους αγωνες του εθνους μας.Δεν μπορουμε να τιμουμε τον Δ.Κομνηνο και την Ηλενια περισσοτερο από τον Αθανασιο Διακο.

Όλους  εμάς ενώνει η Ελλας!

Μichalis Delta