Κλίνατε ΕΠΙ-ΔΕΞΙΑ : ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ

Showing posts with label ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ. Show all posts

Saturday, September 21, 2013

Ο πυρήνας της ιδεολογίας του Εθνικοσοσιαλισμού και οι εν Ελλάδι παραφυάδες του

Η οργάνωση του NSDAP

Εταιρεία της Θούλης

Τεύχος του περιοδικού Χρυσή Αυγή από τη δεκαετία του '80, Προσοχή στο παλαιό σύμβολο

Ομιλία του Μιχαλολιάκου κάτω από το παλιό σήμα. το βασικό σύμβολο της «Χρυσής Αυγής» πριν την καταχρηστική προβολή του αρχαιοελληνικού μαίανδρου ήταν το «Wolfsangel», ένα από τα βασικά ναζιστικά σύμβολα που δημιούργησε ο γενικός αρχηγός των SS Heinrich Himmler για να χρησιμοποιηθεί ως σύμβολο της μυστικής παραστρατιωτικής οργάνωσης «Werwolf».

Ναζιστικό Καπέλο με Wolfsangel

Ι. Εισαγωγή

Με αφορμή τη δολοφονία ενός ακροαριστερού στο Κερατσίνι από κάποιο μέλος της Χρυσής Αυγής, θεώρησα σκόπιμο να προχωρήσω σε μία σκιαγράφηση της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας (πρόκειται για το ένα άκρο) και την εξάπλωσή της στην Ελλάδα. Το άρθρο θα έχει δύο ενότητες. Στην πρώτη θα παρατεθεί η εταιρεία της Θούλης, η ιδεολογία της και η σύνδεσή της με το Γερμανικό Κόμμα Εργατών των Άντον Ντέξλερ και Καρλ Χάρερ. Πρόκειται για το κόμμα στο οποίο προσχώρησε ο Χίτλερ, το οποίο μετασχημάτισε στο NSDAP. Στη δεύτερη ενότητα θα εξεταστούν οι εθνικοσοσιαλιστικές παραφυάδες σε Ελλάδα και Κύπρο.

ΙΙ. Εταιρεία της Θούλης - Ιδεολογία της - Κόμμα Εργατών

Προς το τέλος του 1917 ο Ρούντολφ Φον Σεμπόντετορφ ίδρυσε την εταιρεία στην πόλη του Μονάχου, η οποία αποτελούσε ήδη κατά τη διάρκεια του πολέμου σημαντικό κέντρο της εθνικιστικής δραστηριότητας του Παγγερμανικού Συνδέσμου (Alldeutscher Verband). Στα μέλη της εταιρείας ανήκαν και δικηγόροι, δικαστές, πανεπιστημιακοί καθηγητές, αστυνομικοί, αριστοκράτες, γιατροί, όπως επίσης και πλούσιοι επιχειρηματίες. Εξωτερικά η εταιρεία παρουσιαζόταν ως "ομάδα μελέτης της γερμανικής αρχαιότητας", στην πραγματικότητα όμως ήταν μια βαυαρική οργάνωση του Γερμανικού Τάγματος, εσωτερικά οργανωμένη με μασονικά πρότυπα. Η Εταιρεία της Θούλης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως συνωμοτικός μυστικός σύνδεσμος ρατσιστικής και ειδικότερα αντισημιτικής φύσεως. Ο σκοπός του συνδέσμου ήταν η απόκτηση πολιτικής δύναμης και η διάδοση ρατσιστικής προπαγάνδας μέσω της στρατολόγησης όσο το δυνατόν περισσότερων μελών με επιρροή στην κοινωνία. Στην ακμή της η εταιρεία είχε πιθανώς μόνο λίγες εκατοντάδες μέλη, τα οποία όμως είχαν αξιόλογη κοινωνική επιρροή.

Η ρατσιστική ιδεολογία της Εταιρείας της Θούλης ήταν εμπνευσμένη από την αριοσοφία του Γκουίντο Φον Λιστ (μέλος του Γερμανικού Τάγματος). Στην ιδεολογία αυτή βασίστηκε και ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ (μέλος της εταιρείας, αργότερα εθνικοσοσιαλιστής πολιτικός) στο περίφημο βιβλίο του "Μύθος του 20ού αιώνα" ("Mythus des Zwanzigsten Jahrhunderts"). Ως έμβλημα της εταιρείας ορίστηκε ο αγκυλωτός σταυρός με φωτοστέφανο, πίσω από σπαθί. Ο αγκυλωτός σταυρός ήταν στη Γερμανία της εποχής εκείνης ήδη χαρακτηριστικό σύμβολο εθνικισμού και αντισημιτισμού.

Τα μέλη της εταιρείας Άντον Ντρέξλερ και Καρλ Χάρερ ίδρυσαν τον Ιανουάριο του 1919 το Γερμανικό Εργατικό Κόμμα (DAP, το κατοπινό NSDAP). Μέσω του νέου αυτού κόμματος η εταιρεία είχε σκοπό να βρει οπαδούς και μεταξύ των Γερμανών εργατών. Τον Σεπτέμβριο του 1919 ο Αδόλφος Χίτλερ πήγε για πρώτη φορά σε συνεδρίαση του μικρού ακόμη κόμματος, στο οποίο προσχώρησε τον Νοέμβριο του ίδιου έτους. Τον Ιούλιο του 1921 έγινε πρόεδρος του -στο μεταξύ μετονομασμένου σε NSDAP- κόμματος.

Η ιδρυτική ιστορία του DAP και το γεγονός ότι προεξέχοντα μέλη της Εταιρείας της Θούλης εμφανίστηκαν αργότερα και στο NSDAP δείχνει με ποιον τρόπο πέρασαν βασικά ιδεολογικά στοιχεία της Εταιρείας στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα. Τα μέλη αυτά ήταν μεταξύ άλλων οι Ντίτριχ Έκαρτ, Ρούντολφ Ες, Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, Γιούλιους Στράιχερ και Χανς Φρανκ. Επίσης, ο ιδρυτής του DAP, Άντον Ντρέξλερ, ήταν αυτός που έπεισε τον Χίτλερ να χρησιμοποιήσει τον αγκυλωτό σταυρό (Σβάστικα) ως έμβλημα του NSDAP.

(Τα στοιχεία έχουν παρθεί από τη Wikipedia αφού διασταυρώθηκαν)

ΙΙΙ. Εθνικοσοσιαλιστικές παραφυάδες σε Ελλάδα και Κύπρο

Παρακάτω παραθέτω μία μικρή έρευνα που έκανα σχετικά με εθνικοσοσιαλιστικές παραφυάδες στην Ελλάδα και την Κύπρο, πέραν της Χρυσής Αυγής. Όσοι πιστεύουν ότι οι μοναδικοί ναζιστές (έστω και κεκαλυμμένοι) στη χώρα μας είναι το κόμμα της Χρυσής Αυγής, απλά θα εκπλαγούν.

Οι ιστοσελίδες που παρατίθενται είναι ενδεικτικές. Υπάρχουν και άλλες.

http://ristorante-verona.blogspot.gr

Του Αριστοτέλη Καλέντζη, ο οποίος είχε καταδικαστεί για 12 έτη και είχε φυλακιστεί λόγωι ακροδεξιάς τρομοκρατίας (ανατινάξεις, κατοχή εκρηκτικών).

http://sshellas88.wordpress.com/2012/10/22/αριστοτέλης-καλέντζης-η-μαύρη-βίβλος

Ο ίδιος ο Καλέντζης θεωρεί ότι τον κατέδωσε ο Κώστας Πλεύρης.

http://sshellas88.wordpress.com

Εδώ η κεντρική σελίδα της ναζιστικής ιστοσελίδας. Hellenic και pride και ss δεν συμβαδίζουν, αλλά για ορισμένους αμετανόητους φαίνεται πως ταυτίζονται.

http://www.armahellas.com

Έχουν αποκοπεί από τη Χρυσή Αυγή διότι θεωρούν ότι πρόδωσε τα Εθνικοσοσιαλιστικά ιδεώδη.

http://mavroskrinos.blogspot.gr

Ο Μαύρος Κρίνος είναι μία ομάδα από άτομα που εγκατέλειψαν, και αυτοί, τη Χρυσή Αυγή και διάφορους άλλους Εθνικοσοσιαλιστές που δεν έχουν ενταχθεί ποτέ σε αυτή. Έχουν σχέσεις με τον Καλέντζη και πιστεύεται ότι διευθύνονται τόσο από εκείνον όσο και από τον Αντώνη (Περίανδρο) Ανδρουτσόπουλο (Καταζητείτο από 1998 για τη δολοφονική απόπειρα στον φοιτητή ιατρικής Κουσουρή, παραδόθηκε το 2006, δικάστηκε, καταδικάστηκε, σε δεύτερο βαθμό μετριάστηκε η ποινή του και στα τέλη του 2011 αποφυλακίστηκε, σύμφωνα με πληροφορίες –οι οποίες δεν έχουν διασταυρωθεί- τον «έδωσαν» μέσα από τη Χρυσή Αυγή). Είναι θαυμαστές του Γκρέγκορ Στράσε, ο οποίος κινείτο στα αριστερά του NSDAP (είχε αναπτύξει μία ιδιάζουσα αντικαπιταλιστική, επαναστατική σοσιαλιστική οπτική, αλλά με αντισημιτικά και αντιμαρξιστικά χαρακτηριστικά). Ο ίδιος είχε συμφωνήσει με τον πρόεδρο Χίντεμπουργκ και τον στρατηγό Σλάϊχερ το 1932 να οριστεί ως αντικαγκελάριος, σε μία προσπάθεια του γερμανού προέδρου να διασπάσει (ο Στράσε θα συσπείρωνε την αριστερή πτέρυγα του κόμματος με σκοπό να αποκοπεί) το NSDAP (ο Χίντεμπουργκ αποστρέφονταν τον Χίτλερ και το κόμμα του με την ιδεολογία του). Ο Χίτλερ το έμαθε και τον έβαλε να παραιτηθεί ενώ τον Ιούνιο του 1934, κατά τη διάρκεια της «Νύχτας των μεγάλων μαχαιριών» τον καθάρισε, όπως έβγαλε από τη μέση την ηγεσία των S.A και τον ίδιο τον επικεφαλής τους Έρνστ Ρεμ, καθώς και άλλους «ενοχλητικούς».

http://sshellas88.wordpress.com/2012/10/24/περιοδικό-crash-1998-συνέντευξη-περίανδρος-α

Ύμνοι στον Περίανδρο από ιστοσελίδα του χώρου.

http://asyndesmos.blogspot.gr/p/blog-page_23.html

Ο Ανδρουτσόπουλος κατηγορεί τη Χρυσή Αυγή.

http://asyndesmos.blogspot.gr

Η αρχική σελίδα της παραπάνω ιστοσελίδας, που είναι μία από τα ίδια.

http://sasitis.blogspot.com

Κυρίως εθνικιστές με εθνικοσοσιαλίζουσες τάσεις.

http://edikcyprus.blogspot.gr

Κεκαλυμμένοι Κύπριοι Εθνικοσοσιαλιστές.

http://ethnikolaikometwpo.blogspot.gr

Πρόκειται για τη Χρυσή Αυγή της Κύπρου. Ιδρύθηκε από τη Χρυσή Αυγή, διευθύνεται από αυτήν, πρόκειται, στην ουσία, για μαριονέτα της.

Επίσης ο Περίανδρος Ανδρουτσόπουλος έχει ιδρύσει μία νέα ομάδα που αυτοαποκαλούνται Ανεξάρτητοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές ή με συντομογραφία: (Α.Μ.Ε). Κάτι σαν τα ΑΜΕΑ του εθνικοσοσιαλισμού. Λέγεται, ακόμη (δεν το έχω διασταυρώσει και το μεταφέρω με επιφύλαξη), ότι ο Αστέριος Χάμος του Ελληνικού Πατριωτικού Συνδέσμου της Λάρισας ξυλοκοπήθηκε από τους Χρυσαυγίτες επειδή σκόπευε να δώσει βήμα στον Περίανδρο.

Σημείωση: Στο Εγγύς Μέλλον θα ακολουθήσει νέο άρθρο που θα αφορά την έρευνα για το άλλο άκρο, το ακροαριστερό.

Κτησίβιος Αλεξανδρεύς

Friday, March 29, 2013

Κοινωνικός Φιλελευθερισμός

Πριν από ένα χρόνο, ο σημερινός υπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος συνέγραψε ένα πόνημα περί του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού. Το προλογίζει, μάλιστα, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Εν ολίγοις, το εν λόγωι ιδεολόγημα, κατά τη γνώμη μου, αποτελεί μία μείξη σοσιαλδημοκρατίας και φιλελευθερισμού. Προκρίνει την ιδιωτική πρωτοβουλία αλλά την εντάσσει στα πλαίσια του γενικότερου κοινωνικού και εθνικού συμφέροντος. Για την ακρίβεια ο πρωθυπουργός γράφει ότι ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός δεν τα θεωρεί όλα οικονομικές νομοτέλειες και λογιστικά μεγέθη. Με αυτή του τη θεώρηση δείχνει με σαφήνεια την αποστασιοποίησή του από τον νεοφιλελεύθερο μονεταρισμό.

Ως γεννήτορα της αντίληψης, που στο διάβα των αιώνων μετεξελίχθη στο ιδεολόγημα του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού, ο κ. Αρβανιτόπουλος θεωρεί τον Αριστοτέλη ενώ ως νεώτερους πατέρες αυτού αναφέρει τον Adam Smith, τον John Steward Mill, τον David Ricardo, τον Leon Walras, και τον John Maynard Keynes. Όσον αφορά την Ελλάδα αναφέρει εκείνους που επηρεάστηκαν από τις αρχές του Διαφωτισμού και του Φιλελευθερισμού, όπως ο Ευγένιος Βούλγαρης, ο Ρήγας Φερραίος, ο Αδαμάντιος Κοραής, ο Δανιήλ Φιλιππίδης, ο Γρηγόριος Κωνσταντάς, ο Κωνσταντίνος Κούμας, ο Αναστάσιος Πολυζωΐδης, ο πανεπιστημιακός Ιωάννης Σούτσος, ο Παύλος Καλλιγάς, ο οικονομολόγος Ανδρέας Ανδρεάδης, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο Γιώργος Θεοτοκάς, ο Παναγής Παπαληγούρας, ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος και αρκετοί άλλοι.

Σχετικά με την εξέλιξη του Φιλελευθερισμού στο ελληνικό κράτος ο κ. Αρβανιτόπουλος ορίζει τον Κοινωνικό Φιλελευθερισμό ως τη συνέχεια του Ριζοσπαστικού Φιλελευθερισμού, ιδεολογήματος που υιοθέτησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με σκοπό να ορίσει τον ιδεολογικό προσανατολισμό της Νέας Δημοκρατίας στο Α’ Συνέδριο του κόμματος το 1979 που έλαβε χώρα στη Χαλκιδική. Ο ιδρυτής της Ν.Δ θεωρούσε ως μείζον ζήτημα τον πολιτικό επαναπροσδιορισμό της Δεξιάς Αστικής ιδεολογίας κατά τη μεταπολίτευση. Έτσι, ενστερνιζόμενος τις αντιλήψεις του εγκάρδιου φίλου του Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, την περίοδο που διέμενε στο Παρίσι αποφάσισε να επεξεργαστεί την πρόταση του Φιλελευθερισμού με κοινωνικό πρόσωπο.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, στην ομιλία του στο συνέδριο της Χαλκιδικής προσδιόρισε τους βασικούς άξονες της ιδεολογίας της Ν.Δ, οι οποίοι συνοψίζονται στην πίστη προς την ιδέα του Έθνους, στην ειρηνική συμβίωση των λαών, στην ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης, στην κοινοβουλευτική δημοκρατία, στην κοινωνική δικαιοσύνη, στην ελεύθερη δημοκρατική οικονομία και στις πολιτιστικές δυνατότητες της χώρας. Όλα τα παραπάνω συνιστούν το ιδεολογικό πλαίσιο του Ριζοσπαστικού Φιλελευθερισμού. Μάλιστα, οριοθετώντας τον Ριζοσπαστικό Φιλελευθερισμό, ξεκαθάρισε ότι αυτός βρίσκεται μεταξύ του παραδοσιακού φιλελευθερισμού και του δημοκρατικού σοσιαλισμού.

Όμως, οι καιροί αλλάζουν, η κοινωνία προχωρά και δημιουργούνται νέες ανάγκες. Κατά συνέπεια, το αίτημα για την επαναχάραξη της πολιτικής με σκοπό να συνδέσει την ελευθερία με την αλληλεγγύη, την προσήλωση στον δημοκρατικό πλουραλισμό και να συνδυάζει τη λειτουργία της ελεύθερης αγοράς με τον ρυθμιστικό ρόλο του κράτους, ήταν επιτακτικό. Η επικαιροποίηση και η προσαρμογή στα νέα δεδομένα αποτελεί το ιδεολογικό πρόταγμα του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού.

Η πίστη στον άνθρωπο, η κατάφαση στην ελευθερία και η προσήλωση στην αλληλεγγύη είναι για τον Κοινωνικό Φιλελευθερισμό οι σταθερές της πολιτικής και κοινωνικο-οικονομικής του φιλοσοφίας που νοηματοδοτούν τις επιλογές του και προσδιορίζουν το περιεχόμενό του. Το παραπάνω τρίπτυχο (άνθρωπος, ελευθερία, αλληλεγγύη) διατρέχει όλες τις επιμέρους πολιτικές θέσεις του Κ.Φ, οριοθετεί τις προσεγγίσεις του τόσο έναντι των υπολοίπων σχολών της φιλελεύθερης σκέψης όσο και έναντι των άλλων ιδεολογικών και πολιτικών ρευμάτων και προσδίδει στον Κ.Φ τη φυσιογνωμία που τον καθιστά μια αυτοδύναμη πολιτική και κοινωνικο-οικονομική θεώρηση.

Οι προτάσεις του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού συνοψίζονται ως εξής:

I. Ο Κ.Φ τάσσεται υπέρ της ελεύθερης οικονομίας της αγοράς.
II. Θεωρεί αναγκαίο τον ρυθμιστικό ρόλο του κράτους.
III. Προσήλωση στη νομισματική σταθερότητα και στη δημοσιονομική πειθαρχία.
IV. Προτεραιότητα στη διαμόρφωση μίας συγκροτημένης πολιτικής προώθησης της εκπαίδευσης του ανθρώπινου δυναμικού.
V. Δέσμευση για την υιοθέτηση μιας κοινωνικής πολιτικής που ενσωματώνει την κοινωνική δικαιοσύνη, όχι μόνον ως ηθική αλλά και ως οικονομική συνιστώσα.
VI. Έμφαση στην ελευθερία του διεθνούς εμπορίου μέσα από συγκεκριμένους κανόνες ρύθμισής του.
VII. Έμφαση στη διαμόρφωση ενός σταθερού, ευέλικτου και βιώσιμου παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού πλαισίου με οργανικά αποτελεσματικούς μηχανισμούς ελέγχου, εποπτείας και διαχείρισης κρίσεων στα νέα δεδομένα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.
VIII. Αφοσίωση στην υλοποίηση μιας πολιτικής περιβαλλοντικής προστασίας.
IX. Κοινωνική δικαιοσύνη με βάση την προληπτική και συστηματική δράση για τη δημιουργία συνθηκών κοινωνικής ασφάλειας και πρόνοιας.
X. Έμφαση στο Δίχτυ κοινωνικής προστασίας (παιδεία, υγεία, συνταξιοδοτικό, δικαίωμα στην απεργία αλλά και στην εργασία, καταπολέμηση της ανεργίας κ.λ.π)
XI. Πίστη στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Το Κοινοβούλιο θεμελιώδης θεσμός της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
XII. Προσήλωση στην αρχή της δημοκρατικής πολυφωνίας και στον σεβασμό στους κανόνες δημοκρατικής εναλλαγής.
XIII. Έμφαση στη διασπορά των εξουσιών και στην πολλαπλότητα των κέντρων λήψης των αποφάσεων.
XIV. Η κεντρική διοίκηση θα πρέπει να ασκεί επιτελικό έργο, λειτουργώντας στα όρια του νέου μεταγραφειοκρατικού υποδείγματος δημόσιας διοίκησης με συντονιστικό και ρυθμιστικό ρόλο.
XV. Ενσωμάτωση δομών δημοκρατικού ελέγχου και λογοδοσίας.
XVI. Δικαίωμα των πολιτών στην πληροφόρηση
XVII. Δικαίωμα στον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής.
XVIII. Δικαίωμα του πολίτη στη γενετική ταυτότητα.
XIX. Αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης χωρίς να αποκλειστεί η ύπαρξη ιδιωτικών εκπαιδευτικών φορέων. Έμφαση στην κοινωνία των μορφωμένων πολιτών.
XX. Τάσσεται υπέρ της Ανοιχτής Κοινωνίας.
XXI. Ενίσχυση των ενδιάμεσων θεσμών, όπως ο συνδικαλισμός, αλλά σε υγιή μορφή.
XXII. Ενίσχυση του καταναλωτικού κινήματος.
XXIII. Μεγάλη σημασία στην ανάπτυξη της δράσης των Μ.Κ.Ο.
XXIV. Έμφαση στη σπουδαιότητα της οικογένειας.
XXV. Τάσσεται υπέρ της ελευθερίας της πίστης.
XXVI. Πιστεύει στην ιδέα του Έθνους. Απορρίπτει τις απόψεις που αντιμετωπίζουν το Έθνος ως μία φαντασιακά κατασκευασμένη κοινότητα.
XXVII. Προτάσσει τις πολιτισμικές δυνατότητες της Ελλάδος.
XXVIII. Έμφαση στον γεωπολιτικό και γεωοικονομικό ρόλο της Ελλάδος.
XXIX. Προσβλέπει σε μία Ευρωπαϊκή Ένωση υπό ομοσπονδιακή μορφή, την οποία θεωρεί αναγκαία και πραγματώσιμη.
XXX. Υποστηρίζει την Αειφόρο Ανάπτυξη ως προϋπόθεση για τη συνύπαρξη ανθρώπων και οικοσυστημάτων.

Αυτές είναι, σε γενικές γραμμές, οι απόψεις του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού που αφορούν τη διακυβέρνηση μιας χώρας. Σίγουρα υπάρχουν σημεία με τα οποία συμφωνούμε και άλλα που διαφωνούμε. Δέον να σημειώσω ότι ο Κ.Φ ασκεί έντονη κριτική τόσο στον Μαρξισμό όσο και στον Νεοφιλελευθερισμό. Οι προτάσεις του προκρίνουν την ιδέα της Αριστοτελικής μεσότητος και φιλοδοξούν να οδηγήσουν στον λεγόμενο και τρίτο δρόμο ανάπτυξης.

Κτησίβιος Αλεξανδρεύς