ISIS - Ισλαμική τρομοκρατία και η αντίδραση

Όταν υπογράφει η μυστική συμφωνία Σάϊκς – Πικό το 1916 μεταξύ Μ. Βρετανίας και Γαλλίας ,όπου οδηγούσε ,εντός  του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και της αποσύνθεσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας  , στον καταμερισμό των ζωνών επιρροής στην Μέση Ανατολή μεταξύ των δύο αυτών μεγάλων δυνάμεων της εποχής , κανείς από τους εμπνευστές της δεν είχε καν φανταστεί τι μπορούσε να συμβεί σε αυτήν την ευαίσθητη περιοχή της Μέσης Ανατολής έναν αιώνα μετά! Όλη η ζώνη της Μέσης Ανατολής ήδη από τον μεσοπόλεμο είχε σχεδόν ολοκληρωθεί στην σχηματοποίηση των μελλοντικών κρατικών μορφωμάτων όπως τα ξέρουμε μέχρι σήμερα, απόρροια της ψυχρής και υπολογιστικής αντίληψης Μεγάλης Βρετανίας και Γαλλίας ,αφού ήταν οι αποικιακές δυνάμεις που ήλεγχαν την περιοχή.

Η δυναμική επίθεση της  τζιχαντιστικής ισλαμικής οργάνωσης του IS , ξαφνικά ανέτρεψε το status quo δεκαετιών στην περιοχή . Οι απανωτές της στρατιωτικές νίκες έναντι του νεοσύστατου ιρακινού κυβερνητικού στρατού,που είχε εξοπλισθεί και  εκπαιδευθεί από τις αμερικανικές δυνάμεις έφεραν το μοιραίο. Οι φανατικοί ισλαμιστές αυτής της οργάνωσης κατάφεραν από τα μέσα Ιουνίου , να κατακτήσουν σπουδαίες σουνιτικές πόλεις τους κεντροβόρειου Ιράκ και να τις ενοποιήσουν σχεδόν άμεσα με τις ανατολικές περιοχές της Συρίας που ήλεγχαν ανακηρύσσοντας το ISIS (Ισλαμικό κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε) . Δεν έγιναν όμως διεθνώς γνωστοί μόνο λόγω της ταχύτατης επέλασής των αλλά και λόγω των θηριωδιών που προκαλούν εκεί όπου καταλαμβάνουν μία περιοχή. Μέσω των νέων τεχνολογιών διαδίδουν συχνά-πυκνά με μια ανεκδιήγητη κυνική ωμότητα , αποκεφαλισμούς, μαζικές  εκτελέσεις , διαπομπεύσεις αντιπάλων αιχμαλώτων, κακοποιήσεις , ανεξαρτήτως αν είναι άμαχοι ,ή μέλη αντίπαλου στρατού. Όλα αυτά γίνονται συστηματικά και σε μία μεθοδευμένη προσπάθεια όχι μόνο τρομοκράτησης του πληθυσμού στο εσωτερικό του μορφώματος που έχουν δημιουργήσει αλλά και σε διεθνές επίπεδο με ειδικό παραλήπτη τις κυβερνήσεις των δυτικών κρατών. Η ισλαμιστική ISIS επιβάλλεται ,λοιπόν, με ανελέητη τρομοκρατία θέλοντας να εγκαθιδρύσει τον νόμο της «Σαρία» και το θεοκρατικό σουνιτικό καθεστώς που πρεσβεύει ελέγχοντας τους σουνιτικούς μουσουλμανικούς πληθυσμούς και εξαπολύοντας πογκρόμ κατά όποιον είναι διαφορετικός είτε στο σουνιτικό μουσουλμανικό δόγμα είτε  στην θρησκεία. Ακόμα και εναντίον αυτών των σουνιτών που τολμήσουν να εκφράσουν κάποια δυσαρέσκεια.

Το παραπάνω μόρφωμα που έχει τον έλεγχο μίας μεγάλης περιοχής της Μέσης Ανατολής με την σταθεροποιούμενη κρατική υποδομή και οργάνωση που δημιουργεί έρχεται να προστεθεί σ’ ένα ήδη  ζοφερό σκηνικό που επικρατεί σε αυτήν την γεωπολιτική πλευρά του πλανήτη. Και φυσικά η ίδια η εμφάνιση και ενδυνάμωση αυτής της οργάνωσης προέρχεται από συγκεκριμένους παράγοντες και συνισταμένες που δεν εντάσσονται φυσικά εντός μίας μονοδιάστατης και συνωμοσιολογικής προσέγγισης των πραγμάτων όσο,  αναδύονται από το χαώδες πολύποικιλο ιστορικό, γεωπολιτικό ,θρησκευτικό και πολιτισμικό πεδίο της περιοχής.

Γεωπολιτική σύγκρουση με μοχλούς είτε διάφορες οργανώσεις είτε τις κυβερνήσεις των εμπόλεμων κρατών μεταξύ του σιϊτικού Ιράν και της σουνιτικής Σαουδικής Αραβίας. Ανάπτυξη του ισλαμιστικού  σουνιτικού εξτρεμισμού με την μορφή της IS από την μία και από την άλλη ισχυροποίηση των διαφόρων σιϊτικών εξτρεμιστικών ομάδων τύπου Χεσμπολάχ  ή Χαμάς που έχει ξεφύγει από τον αρχικό έλεγχο των διαφόρων κυβερνήσεων που είχαν αναλάβει την χρηματοδότηση ,τον εξοπλισμό και την εκπαίδευσή τους. Ανάδυση του κουρδικού παράγοντα με σοβαρότατες βλέψεις . Προσπάθεια ενδυνάμωσής των δεσμών έτι περαιτέρω με την Δύση και το Ισραήλ από την χασεμιτική μοναρχία της Ιορδανίας ,λόγω του άμεσου κινδύνου από το IS που διατρέχει. Φυλετικές διαμάχες και διαφορετικά συμφέροντα του κάθε κράτους σε σχέση με τα γειτονικά του κράτη. Διατήρηση και επαύξηση του αυταρχικού ρόλου εσωτερικά τους στα διάφορα εμιράτα στον Κόλπο. Πολιτικές – ιδεολογικές –θρησκευτικές αντιθέσεις ιδιαιτέρως στα ημιδιαλυμένα κράτη του Ιράκ και της Συρίας με τις κυβερνήσεις αυτών των κρατών να δίνουν πραγματικές μάχες για να κρατηθούν στην εξουσία. Ένα Ισραήλ που είναι διαρκώς σε πολεμική ετοιμότητα και είναι μόνιμο προσανατολισμένο στην ακλόνητη συμμαχία του με τις κυριότερες δυτικές χώρες  και δεν απέχει πολύ η λήξη του πρόσφατου πολέμου με την Χαμάς στην Λωρίδα της Γάζας. Το Λίβανο, τελευταία προσπαθεί να διατηρήσει αυτό που ήδη έχει μην προκαλώντας κανέναν. Άλλωστε τι να προκαλέσει αφού είναι το πιο αδύναμο κράτος και είναι ευάλωτο στις επιθέσεις των διαφόρων ισλαμικών ομάδων από το εξωτερικό αλλά και από το εσωτερικό με την Χεσμπολάχ να ελέγχει την κατάσταση ουσιαστικά αφού ο τακτικός στρατός είναι πολύ αδύναμος μπροστά της. Μία Τουρκία που το νεοθωμανικό της όνειρο προσπαθεί ν’ αποκτήσει προγεφυρώματα και επιρροή στα αραβικά κράτη συν τις διάφορες εξωγενείς επεμβάσεις των Μεγάλων Δυνάμεων με προεξάρχουσα τις  ΗΠΑ.

Η ΙS είναι δημιούργημα , ως προαναφέρθηκε , συγκεκριμένων κρατών. Τα κράτη αυτά αρχικά ήταν τρία : Τουρκία ,Σαουδική Αραβία και Κατάρ όπου στην πορεία η δεύτερη αποσύρθηκε από την βοήθεια προς εκείνη λόγω του ανεξέλεγκτου χαρακτήρα όπου αποκτούσε και σε σημείο όπου άρχισε να γίνεται απειλητική για όλες τις μοναρχίες της περιοχής. Η βοήθειά ήταν κυρίως σε παρακρατικό - εξωθεσμικό επίπεδο αλλά και σε κανονικό, πλην όμως υπαρκτή και αφορούσε εκπαίδευση ,αρχική χρηματοδότηση , εξοπλισμό και λογιστική υποστήριξη . Φυσικά όλα αυτά αφορούσαν το ένα μέρος διότι οπλισμό βασικά άρχισαν ν’ αποκτούν με την λεηλασία των κυβερνητικών στρατιωτικών αποθηκών του Άσαντ στην Συρία αλλά  και την εξολόθρευση των πρώην συμμάχων τους  ανταρτών που δεν ασπάζονταν τις ισλαμιστικές αντιλήψεις αλλά ενστερνίζονταν ένα περισσότερο δημοκρατικό καθεστώς εκεί.

Δύση και ISIS

Πλην αυτών όμως κυκλοφορεί και μία φήμη εντός του διαδικτύου σχετικά με την στάση των Αμερικανών. H φήμη αυτή λοιπόν, είναι ουσιαστικά η παραποίηση ενός γεγονότος σχετικά με τον εσωτερικό πόλεμο που διεξάγουν στην Συρία οι αντικαθεστωτικοί ενάντια στον πρόεδρο αυτής Άσαντ. Είναι γεγονός ότι οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες στήριξαν γενικώς τους αντικαθεστωτικούς αφού οι πρώτες αρχικά ήθελαν ο Άσαντ να εκπαραθυρωθεί από την εξουσία και να καταστρέψουν κάθε υποδομή του μπααθικού καθεστώτος προωθώντας μία λύση πιο δημοκρατική και κοινοβουλευτική μέσω των μετριοπαθών δυνάμεων του συριακού αντικαθεστωτικού κινήματος. Αυτούς οι ΗΠΑ και άλλες χώρες βοήθησαν εξοπλίζοντάς τους και παρέχοντάς τους κάποια υλική βοήθεια γενικά. Αυτούς και όχι τους ισλαμιστές της ΙSIS, όπως πολλοί διατείνονται ότι συμβαίνει. Οι τελευταίοι εισήλθαν ως κομμάτι του ευρύτερου αντι-Ασαντικού μετώπου και στην πορεία λόγω της υποστήριξης που είχαν από Σαουδική Αραβία , Κατάρ και Τουρκία βασιζόμενοι σε πληθυσμιακά σουνιτικά στρώματα της ανατολικής Συρίας αλλά , και ίσως ,περισσότερο στην εισαγωγή και μισθοφόρων ισλαμιστών από διάφορες μουσουλμανικές και μη χώρες. Σαν πιο οργανωμένοι ,αν και μειοψηφία αρχικά, και φανατισμένοι λόγω της φύσεως της πολιτικοθρησκευτικής ιδεολογίας τους κατόρθωσαν σταδιακά να μεγαλώσουν ποσοτικά και στην πορεία επιτέθηκαν προς αυτούς που υποτίθεται ήταν σύμμαχοι, αρχικά. Στους μετριοπαθείς και φιλοδημοκρατικούς  Σύριους που πολεμούσαν το καθεστώς.

 Το πρόβλημα με τους Αμερικάνους και με αυτούς τους Δημοκρατικούς που κινούνται γύρω από τον Ομπάμα είναι ότι έχουν μία μυωπική εμμονή με την εγκαθίδρυση κοινοβουλευτικών πολιτευμάτων σε αυτές τις χώρες ,και λόγω ιδεαλισμού αλλά και ρεαλισμού αφού νομίζουν ότι έτσι θα έχουν στηρίγματα σε αυτό το ευαίσθητο πεδίο του πλανήτη, την στιγμή που κάτι τέτοιο είναι τρομερά δύσκολο έως ακατόρθωτο για να γίνει δεδομένου ότι έχει αποδειχθεί ιστορικά αλλά και στην παρούσα γεωπολιτική δραστηριότητα  ότι αυτοί οι πληθυσμοί των αραβικών και ισλαμικών χωρών μπορούν να διοικηθούν καλύτερα και πιο άρτια μόνο με χαλίφηδες - μονάρχες και δικτάτορες. Έτσι η τωρινή ηγεσία των ΗΠΑ προχώρησε σ’ ένα λάθος που άθελά της κατέληξε και καταλήγει να γυρνάει ολοκληρωτικά εναντίον της όπως αποδεικνύουν τα γεγονότα σε Λιβύη ,που είναι ένα χάος πλέον και σε Συρία και Ιράκ που  έχουν μπει στην δίνη de facto αλλαγής συνόρων και ανάδυσης εντός αυτών νέων κρατικών μορφωμάτων. Το θέμα είναι ,όμως τώρα το τι θα γίνει….

Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και γενικότερα οι χώρες της Δύσεως άργησαν πολύ να κινηθούν . Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι ο Ομπάμα δεν ήθελε άλλη εμπλοκή στα εσωτερικά της Μέσης Ανατολής διότι είχε και πολιτικό και οικονομικό ,κυρίως , και μετά και στρατιωτικό κόστος και ήθελε να απεμπλακεί από αυτό ,γι’ αυτό και προσπάθησε να εμπλέξει παλαιότερα στην προσπάθειά του να ρίξει τον Άσαντ όσο το δυνατόν περισσότερες συμμαχικές χώρες προς τις ΗΠΑ . Ήθελε να επιμερισθεί όσο το δυνατόν λιγότερο το κόστος μίας επιχείρησης τέτοιας , αλλά κάτι η απροθυμία σχεδόν όλων των συμμάχων , κάτι η στάση της Ρωσίας αλλά κυρίως και η αντίθεση αρκετών ομάδων γερουσιαστών και βουλευτών και του κόμματός του και των Ρεπουμπλικάνων δεν ευόδωσε τα σχέδιά του. Η απεξάρτηση αυτή από την ενεργή αντιπαράθεση  στην Μέση Ανατολή , βασιζόμενος κυρίως στους Σύριους αντικαθεστωτικούς από την μία και στον Ιρακινό Στρατό από την άλλη και ελέγχοντας το βόρειο μέρος των αυτόνομων Κούρδων στον ιρακινό  Βορά  αποδείχθηκε τελικά λάθος που τώρα τρέχει να το διοθώσει ο Ομπάμα.
Οι δημόσιοι αποκεφαλισμοί δυτικών στο ISIS ,η ισλαμική τρομοκρατία και οι εκατόμβες των σφαγιασθέντων θυμάτων που έτυχε να ανήκουν στην άλλη πλευρά ,ακόμη και αν είναι αθώοι άμαχοι και ένα σωρό άλλες ωμότητες επίσπευσαν την διαδικασία συγκρότησης μία στρατιωτικής συμμαχίας εναντίον του ISIS.Οι αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ ,Μ. Βρετανίας και προσφάτως και Γαλλίας έχουν καταφέρει πλήγμα στις δυνάμεις του ISIS.  Ήδη έχουν ενισχυθεί με πολεμικό υλικό και με στρατιωτικούς συμβούλους ο ιρακινός στρατός που έχει καταφέρει να συγκρατήσει τους ισλαμιστές ενώ και οι Κούρδοι του Β. Ιράκ ,που είναι η μόνη πιο αξιόλογη δύναμη που μπορεί ν’ αντιπαραταχθεί με τους ισλαμιστές, έχει δεχθεί αποστολές στρατιωτικού υλικού από Γερμανία ,ΗΠΑ , Μεγάλη Βρετανία και Τσεχία .Μάλιστα οι δύο πρώτες χώρες εκτός από υλικό έχουν αποστείλει και στρατιωτικούς συμβούλους εκεί αλλά και σύμφωνα  με πρόσφατα δημοσιεύματα ομάδες ειδικών δυνάμεων άνευ διακριτικών….
Βέβαια ακόμα είναι στα σχέδια η επιχείρηση εναντίον του ISIS αφού αναμένονται πολλοί παράγοντες να ξεκαθαρίσουν όπως το πόσες ,οριστικά ,χώρες είναι πρόθυμες να αποστείλουν δυνάμεις, το γεγονός ότι δεν έχει ξεκαθαριστεί το αν η επιχείρηση αυτή θα είναι εκτός από αεροπορική και πυραυλική,  και χερσαία κ.α… Επικρατεί  πάντως προβληματισμός σχετικά με το αν θα αποσταλούν και δυνάμεις του στρατού Ξηράς των διαφόρων χωρών της Συμμαχίας . Βασικά ,δεδομένου ότι έχουν να κάνουν με έναν σκληρό αντίπαλο και σίγουρα θα χρειάζονται αρκετές δυνάμεις που όχι μόνο θα συντρίψουν κάθε αντίσταση αλλά και θα επιβάλουν τον πλήρη έλεγχο της περιοχής ,αυτομάτως δημιουργεί επιφυλακτικότητα και φόβο στην κάθε συμμαχική χώρα ότι θα μπουν στο κέντρο μίας χαώδους κατάστασης που δεν ξέρουν πως θα ξεμπλέξουν αφού υπάρχει ιστορικό. Και τον φόβο αυτό τον έχει και ο Ομπάμα ο οποίος θ’ αναγκαστεί συν τοις άλλοις ν’ αναθεωρήσει γενικά  την στρατηγική του. Και ενώ οι φίλιες προς τις ΗΠΑ αραβικές χώρες είναι πιο θετικές στο να εκστρατεύσουν εναντίον της ISIS,  οι ευρωπαϊκές και άλλες χώρες σύμμαχοι των ΗΠΑ είναι από πάρα πολύ έως και καθόλα αρνητικές στην αποστολή χερσαίων στρατευμάτων παραμένοντας το πολύ μόνο στο αεροπορικό επίπεδο. Και εδώ είναι το επιπλέον λάθος των ευρωπαϊκών χωρών , γιατί όχι και της Ελλάδος!

Πρέπει ν’ αντιληφθούμε ότι το ISIS πρέπει να καταστραφεί ολοκληρωτικά τώρα που έχει αρχίσει και εδραιώνεται στις περιοχές που κατέχει. Μην φανταζόμαστε ότι είναι κάμποσα χιλιάδες μίλια μακριά από εμάς αυτός ο ολοζώντανος τρόμος αυτού του φανατικού τρελάδικου οπότε … «γιατί να ενδιαφερθούμε» ! Δεν είναι έτσι . Πρέπει να  διαλύσουμε κάθε στοιχείο ανάπτυξης αυτού του μορφώματος που αν εδραιωθεί θ’ ανατρέψει τα πάντα και το κυριότερο που μας αφορά: θα γίνει ο αρωγός και η βάση όλων των τζιχαντιστών σουνιτών που εδρεύουν στην Ε.Ε, όλων των ισλαμικών ομάδων που υπάρχουν ως πληθυσμιακοί  θύλακες στα  ευρωπαϊκά κράτη. Το πράγμα είναι επικίνδυνο και ανεξέλεγκτο με αυτούς τους τύπους που όχι μόνο δεν ενσωματώνονται στο ευρωπαϊκό πολιτισμικό γίγνεσθαι αλλά αποτελούν και θανάσιμη ευθεία απειλή για τον ίδιο τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής και κατ’ επέκταση και για τους διάφορους εθνικούς πολιτισμούς που συνιστούν ως διαφορετικές μονάδες το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Τα κράτη της Ε.Ε πρέπει ενωμένα και αποφασισμένα με ενιαίες στρατιωτικές δυνάμεις να συμμετέχουν ενεργά σε μία τέτοια συμμαχία και να πάψουν να φοβούνται οι κυβερνήσεις τους το….. αίμα!!! Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε με λογικές ενός αποστειρωμένου και άκαμπτου πολιτικού κόστους και …ανθρωπισμού. Εδώ η Ελλάς αλλά και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που συμμετέχουν στο ΝΑΤΟ πρέπει να επιδείξουν  πυγμή , έμπρακτα και αποφασισμένα ότι δεν θα ανεχθούν την ανάδυση και την ισχυροποίηση ,οπουδήποτε διακυβεύονται τα συμφέροντα της δύσεως και οι άνθρωποί της , απολυταρχικών ισλαμιστικών χαλιφάτων που λειτουργούν με μεσαιωνικές πρακτικές και προσβάλουν ευθέως το status quo ολόκληρων γεωπολιτικών πεδίων και την ελευθερία περιοχών και ανθρώπων .
Η Δύση πρέπει ν’ αντιληφθεί ότι εχθρός είναι το τζιζαντιστικό Ισλάμ και όποιος  την απειλεί. Η ίδια έχει θέμα στο εσωτερικό της και αυτό απαιτεί δραστικά μέτρα και την υιοθέτηση κρίσιμων αποφάσεων για το καλό της ίδιας. Για το καλό των πολιτισμένων εθνών . Μία εκστρατεία λοιπόν από όσα το δυνατόν περισσότερα κράτη αυτής θα υποδηλώνει και την σαφή και  εκπεφρασμένη βούλησή της να αντιμετωπίσει τον ισλαμισμό.
Και σίγουρα μέσα στα παραπάνω απαιτούνται και συζητήσεις που θ’ αλλάξουν , που θ’ αναθεωρήσουν όλο το διεθνές νομικό πλαίσιο (τουλάχιστον στην Ε.Ε) για την μετανάστευση , για την αντιμετώπιση των μουσουλμάνων λαθρομεταναστών και το καθεστώς των προσφύγων.

Αριστοτέλης Παλαιολόγος