ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ;

Αν μη τι άλλο το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τις ευρωεκλογές μέχρι σήμερα ήταν πλούσιο σε πολιτικές εξελίξεις και αλλαγές. Η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ, ο ανασχηματισμός και τα πρώτα μηνύματα που έστειλε, ηθελημένα ή άθελά της , η νέα κυβέρνηση έδωσαν ενδιαφέρον υλικό στις πολιτικές στήλες και εκπομπές, που ακόμα και εν μέσω θέρους έχουν έτσι αρκετά θέματα να ασχοληθούν.

Όπως αποδείχθηκε πλέον ξεκάθαρα οι ευρωεκλογές μόνο ασήμαντες δεν ήταν. Ο συσχετισμός που προέκυψε από το αποτέλεσμα της τριπλής κάλπης είχε απτά αποτελέσματα και προκάλεσε συγκεκριμένες αλλαγές. Όσοι αμφισβητούσαν ότι υπήρχε περίπτωση οποιοδήποτε αποτέλεσμα σε μια αναμέτρηση δίχως πραγματική επίδραση στο πολιτικό σκηνικό να προκαλέσει αλλαγές, θετικές ή αρνητικές, μέχρι στιγμής μπορούν να είναι σίγουροι ότι έπεσαν έξω. Αντιθέτως όσοι επεδίωξαν μέσω των τριπλών εκλογών να στείλουν ένα μήνυμα και να προκαλέσουν απτά αποτελέσματα σε μεγάλο βαθμό πέτυχαν το στόχο τους.

Όντως ο βασικός φόβος που υπήρχε πριν τις ευρωεκλογές, ότι δηλαδή εξαιτίας του αποτελέσματος θα προκαλούνταν άμεσα εθνικές εκλογές, δεν επαληθεύτηκε, όπως ήταν αναμενόμενο. Ακόμα τουλάχιστον, αφού για το μέλλον τίποτα δεν είναι σίγουρο. Προκάλεσε όμως κάτι που μπορεί να αποδειχτεί πολύ χειρότερο: Σύγχυση και αποσταθεροποίηση. Ίσως να μην πρόκειται άμεσα να πάμε να ψηφίσουμε ξανά, όμως αν κρίνουμε από τις μέχρι στιγμής εξελίξεις και την πορεία που ακολουθείται μετά τις εκλογές το πιθανότερο είναι πως όταν πάμε ξανά να ψηφίσουμε η κατάσταση θα είναι ακόμα χειρότερη.

Μέσω των τριπλών εκλογών οι πολίτες επεδίωξαν να στείλουν το δικό τους μήνυμα. Άλλοι ψήφισαν με γνώμονα τη σταθερότητα, άλλοι για την ανατροπή, άλλοι απλώς για διαμαρτυρία και για να στείλουν ένα μήνυμα. Αυτούς τους τελευταίους επέλεξε να λάβει υπόψη η κυβέρνηση, για να προχωρήσει σε αλλαγές και ανακατεύθυνση με ξεκάθαρο σκοπό να προσεγγίσει ξανά αυτό τον κόσμο. Αυτός ήταν ο λόγος που ακολούθησε ο ανασχηματισμός και  διαδραματίζεται μια προσπάθεια αλλαγής πολιτικής. Τόσο όμως ο ανασχηματισμός όσο και αυτά που ακολούθησαν κάνουν τους πάντες να αναρωτιούνται τι ακριβώς προσπαθεί η κυβέρνηση να πετύχει.

Κατ’ αρχάς ο ίδιος ο ανασχηματισμός δεν είναι τυχαίο που προκάλεσε τόσες συζητήσεις και έγινε δεκτός με ένα καθολικό κλίμα δυσαρέσκειας. Έχουν γίνει αρκετές αναλύσεις και δε χρειάζεται άλλη μία τώρα, είναι όμως γεγονός ότι ειδικά στα πρόσωπα που απομακρύνθηκαν έγιναν αρκετά λάθη. Το γεγονός άλλωστε ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να επέμβει σε τέτοιο βαθμό για να διορθώσει το μεγαλύτερο από αυτά, και έφτασε να κάνει εγκωμιαστική δήλωση για έναν υπουργό που 48 ώρες πριν ο ίδιος είχε απομακρύνει, λέει πολλά. Για τα πρόσωπα που μπήκαν καλύτερα να μη λεχθεί τίποτα πριν τους δοθεί ένα ικανό χρονικό διάστημα να δοκιμαστούν. Είναι φανερό πάντως πως το βασικό κριτήριο για την επιλογή των προσώπων δεν ήταν η αποτελεσματικότητα, αλλά η προσωπική ικανοποίηση και οι πολιτικοί συσχετισμοί. Μπήκαν άτομα απλώς για να γίνουν υπουργοί, βγήκαν άλλα επειδή θεωρούνταν δυσάρεστοι, και επιχειρήθηκε τόσο από τη ΝΔ όσο και από το ΠΑΣΟΚ/ΕΛΙΑ να δείξουν ένα πιο κοινωνικό πρόσωπο. Μέχρι εδώ καλά.

Το αποτέλεσμα που προέκυψε από αυτή την πολύπλοκη διεργασία ποιο ήταν; Τις τελευταίες εβδομάδες έχουμε βαρεθεί να μετράμε γκάφες της κυβέρνησης. Υπουργοί να συγκρούονται μεταξύ τους, υπουργοί να διατείνονται ότι δεν  μπορούν να εφαρμόσουν τον προϋπολογισμό, υπουργοί να πετάνε καρφιά για πρώην υπουργούς, υπουργοί να τάζουν ότι θα ακυρώσουν ό, τι [καλό ή κακό] έκαναν οι προηγούμενοι. Βουλευτές να γκρινιάζουν επειδή δεν έγιναν υπουργοί, πρώην υπουργοί να γκρινιάζουν επειδή έφυγαν, βουλευτές να διεκδικούν τα πάντα για τους ψηφοφόρους τους και να ανταγωνίζονται ποιος θα γίνει πιο κοινωνικός. Και το χειρότερο, φαίνεται να επανέρχεται στο προσκήνιο το παλιό κακό φαινόμενο του συνδικαλιστή υπουργού και βουλευτή, που ώρες-ώρες σε κάνει να νομίζεις ότι ανέλαβε την εξουσία η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ σε συνεργασία με την ΕΣΗΕΑ.

Ας δεχθούμε όμως ότι τα λάθη ή οι προσωπικές γκάφες των μελών της κυβέρνησης δεν έχουν μεγάλη σημασία, στο κάτω-κάτω είναι αρχή ακόμα και ουδείς αναμάρτητος. Το βασικό πρόβλημα είναι άλλο. Ποια είναι πλέον η συνολική κατεύθυνση της κυβέρνησης;

Μέχρι τις ευρωεκλογές κάποιος μπορούσε εύκολα να απαντήσει στο ερώτημα. Η κυβέρνηση είχε σαφέστατα δείξει ποιοι ήταν οι στόχοι της. Αφότου διασφάλισε την παραμονή στην ΕΕ και βελτίωσε τις σχεδόν διαλυμένες σχέσεις με τους εταίρους-δανειστές είχε οριστικά καταλήξει στην εφαρμογή της συμφωνίας με στόχο την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη βελτίωση των δεικτών της οικονομίας. Επεδίωκε μεγαλύτερα πλεονάσματα ώστε από τη διαφορά να ενισχύσει ευπαθείς ομάδες, όπως και έκανε. Επεδίωκε τη βελτίωση του μακροοικονομικού κλίματος για να πετύχει την έξοδο στις αγορές, όπως και έκανε. Προσπαθούσε μέσω των ιδιωτικοποιήσεων και των επαφών με επιχειρηματίες και κράτη σε όλο τον πλανήτη να φέρει επενδύσεις, και σε μεγάλο βαθμό το κατάφερε. Εν ολίγοις πέτυχε τη ριζική βελτίωση των οικονομικών δεικτών, των αριθμών όπως συχνά τους αποκαλούμε. Και όταν ευημερούν οι αριθμοί σύντομα ακολουθούν οι άνθρωποι. Μέχρι τις εκλογές η βελτίωση στην πραγματική οικονομία, που είναι πάντα ο βασικός στόχος, ήταν μικρή έως ανύπαρκτη, όμως όλες οι προβλέψεις σταθερά συνέκλιναν στο ότι θα ερχόταν σύντομα.

Και μετά ήρθαν οι ευρωεκλογές. Η ήττα της ΝΔ, η συρρίκνωση της Ελιάς και το μήνυμα διαμαρτυρίας των πολιτών. Ερμηνεύοντας το μήνυμα η κυβέρνηση θεώρησε πως έπρεπε να επιταχύνει τη βελτίωση της πραγματικής οικονομίας. Μέχρις εδώ καλά. Το πρώτο θέμα με το οποίο ασχολήθηκε ουσιαστικά ήταν η διαθεσιμότητα και πως θα διοριστούν ξανά όλοι όσοι τέθηκαν σε τέτοιο καθεστώς. Έτσι θα επιταχυνθεί η βελτίωση της πραγματικής οικονομίας, με το να διοριστούν ξανά μερικές εκατοντάδες δημόσιοι υπάλληλοι; Αυτή είναι η προτεραιότητα της ελληνικής οικονομίας; Επίσης πόσο θετικό μήνυμα μπορεί να είναι ότι σκέφτονται ξανά να καταργήσουν το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, ίσως τη μοναδική μεταρρύθμιση που έδειξε αποτελέσματα και έγινε δεκτή σε τόσο μεγάλο βαθμό από τον κόσμο; Όσο νωρίτερα έρθει η βελτίωση της πραγματικής οικονομίας τόσο καλύτερα, με κινήσεις σαν αυτές όμως μάλλον το αντίθετο επιτυγχάνεται.

Τα επιτεύγματα των τελευταίων μηνών κατέστησαν δυνατά επειδή η χώρα έδειξε προσήλωση στα συμφωνηθέντα, προκάλεσε σταθερότητα και βελτίωση του κλίματος, ενώ κατόρθωσε να διορθώσει και κάποια κακώς κείμενα της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Ωστόσο το τελευταίο χρονικό διάστημα η εντύπωση που δίνει είναι ότι έχει ξεχάσει πως υπάρχει συμφωνία και έχει κάνει στροφή 180 μοιρών. Οι υπουργοί μιλάνε λες και δεν τους δεσμεύει τίποτα και συναγωνίζονται ο ένας τον άλλο σε «ευαισθησία». Μέχρι που θα βρουν μπροστά τους τα συμφωνηθέντα και θα αναγκαστούν και πάλι να κάνουν στροφή. Είτε όμως την κάνουν είτε όχι το κακό θα έχει γίνει, και η σταθερότητα θα είναι και πάλι παρελθόν. Μαζί και ό, τι επιτεύχθηκε τους τελευταίους μήνες. Από μόνοι τους άλλωστε προαναγγέλλουν σε πολλές περιπτώσεις ότι θα πάρουν πίσω τις μεταρρυθμίσεις που εφαρμόστηκαν πριν από αυτούς, τις ίδιες μεταρρυθμίσεις που η απόδοση τους είναι η μοναδική ελπίδα της ελληνικής οικονομίας για μακροπρόθεσμη ανάκαμψη. Πως περιμένουν να βελτιώσουν την πραγματική οικονομία, ως αντάρτες που παίρνουν πίσω τις μεταρρυθμίσεις ή ως τσάμπα μάγκες που περιμένουν την τρόικα να τους τραβήξει το αυτί;

Η βελτίωση της πραγματικής οικονομίας είναι αναγκαία όσο ποτέ, δεν είναι λαϊκιστές όσοι λένε ότι η κατάσταση έχει φτάσει στα άκρα. Αυτό όμως που έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία δεν είναι ούτε περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους ούτε λιγότερες μεταρρυθμίσεις ούτε επιστροφή στις εποχές των συνδικαλιστών υπουργών και των μεγάλων ελλειμμάτων. Η κατεύθυνση της εφαρμογής των συμφωνηθέντων και των μεταρρυθμίσεων που είχε η κυβέρνηση μέχρι τις ευρωεκλογές ήταν η σωστή, με δύο αλλαγές. Πρώτον οι μεταρρυθμίσεις είναι ανάγκη να επιταχυνθούν, είναι δεδομένο άλλωστε ότι οι περισσότερες θα χρειαστούν χρόνια για να αποδώσουν, άρα χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει. Δεύτερον, κατά κοινή παραδοχή πλέον είναι ανάγκη να μειωθεί η φορολογία. Η υψηλή φορολογία είναι ο βασικός λόγος τόσο για την καθυστέρηση της βελτίωσης της πραγματικής οικονομίας όσο και για τα αποτελέσματα των εκλογών. Πρέπει να υπάρξει σταδιακή μείωση των κάθε είδους φορολογικών επιβαρύνσεων τόσο για να διευκολυνθούν οι επιχειρήσεις και να αρχίσει να λειτουργεί ξανά η οικονομία όσο και για να ελαφρυνθούν οι φορολογούμενοι. Είναι ο δικαιότερος τρόπος να ανταποκριθεί η κυβέρνηση στο μήνυμα του λαού, καθώς η μείωση των σωστών φορολογικών συντελεστών μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα για όλους, από τον άνεργο που θα μπορέσει να βρει δουλειά μέχρι τον εργαζόμενο που θα πληρώνει λιγότερα και τον επιχειρηματία που θα σώσει την επιχείρηση του. Είναι πολύ δικαιότερο και αποτελεσματικότερο απ’ το να επιδιώκεις απλά να κάνεις ξανά παροχές.

Φυσικά ένας στόχος όπως η συνολική μείωση της φορολογίας δε μπορεί να επιτευχθεί ούτε άμεσα ούτε εύκολα. Χρειάζεται μελέτη, σχέδιο και προσεκτικές κινήσεις, ώστε να έχει τα μεγαλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Είναι πρόσφατο το παράδειγμα του ΦΠΑ στην εστίαση, που είχε ως αποτέλεσμα μόνο την ελάφρυνση των επιχειρήσεων και όχι τη μείωση των τιμών. Δε ζητάει κανείς να βγει αύριο ο υπουργός Οικονομικών να πει ότι καταργούνται ή μειώνονται όλοι οι φόροι, αυτό θα ήταν ακόμα πιο καταστροφικό απ’ το να υποσχόταν τυφλές παροχές. Όποια ελάφρυνση κι αν γίνει πρέπει να μην επιβαρύνει δυσανάλογα τον προϋπολογισμό, δηλαδή είτε να συνοδεύεται από δημοσιονομικό ισοδύναμο είτε να θεωρείται βέβαιο ότι θα έχει θετική επίπτωση για τα έσοδα, λόγω αύξησης της κίνησης και μείωσης της φοροδιαφυγής, και να έχει θετικά αποτελέσματα για την αγορά και την οικονομία, ώστε να συντείνει στη διάσωση/δημιουργία επιχειρήσεων και τη μείωση της ανεργίας. Δεν έχει νόημα να γίνουν ελαφρύνσεις χάριν ρουσφετιού, πρέπει να έχουν ταυτόχρονα το χαρακτήρα μεταρρύθμισης και μέτρου κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι δύσκολο, είναι όμως ο καλύτερος τρόπος να ανταποκριθεί η κυβέρνηση στο μήνυμα των εκλογών χωρίς να παρεκκλίνει από την κατεύθυνση που η ίδια έχει χαράξει.

ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ 

Το χρέος και η σχέση του με την σπατάλη του κράτους

Η Ελλάδα όπως είναι γνωστό έχει εδώ και πολλά χρόνια ένα χρέος γύρω στα 320-360 δις(φανταστείτε να μην υπήρχε το PSI και να ήταν άλλα 130!!!). Λέγεται συχνά, από καφενειακού επιπέδου συζητήσεις μέχρι αναφορές σε τηλεοπτικά talk show οτι τα λεφτά φαγώθηκαν, αναφέρονται συχνά μίζες για εξοπλιστικά προγράμματα, η φοροδιαφυγή, το "όλοι μαζί τα φάγαμε" κλπ κλπ. Η αλήθεια είναι(όπως την πιστεύω εγώ και όπως μπορώ να υποστηρίξω) οτι τα πολλά λεφτά φαγώθηκαν σε δύο τομείς:
a)Στον τομέα της υγείας
b) Στον τομέα της ασφάλισης
Όσον αφορά το
 α) πάνω κάτω τα ξέρετε Έχει αναφέρει χιλιάδες φορές ο Άδωνις για την υπερβολική σπατάλη στην φαρμακευτική δαπάνη και στην κατάσταση γενικότερα στην δημόσια υγεία. Το 2009 η δαπάνη φαρμάκων ήταν 8,4 δις(http://www.skai.gr/news/greece/article/195786/to-megalo-elliniko-parti-me-ti-farmakeutiki-dapani-/), ενώ ο στόχος είναι 2-2,5 δις τώρα. Αυτό σημαίνει πως 6 δις το χρόνο τρώγονταν την τελευταία δεκαετία μόνο σε φάρμακα. Να σημειώσω σε αυτό το σημείο πόσο καταλυτική ήταν η παρέμβαση του λαλίστατου κατά τα άλλα κυρίου Νικήτα Κακλαμάνη με την κατάργηση της λίστας φαρμάκων. Οι συνέπειες της κίνησής του, ήταν πραγματικά ολέθριες .Οι συνολικές σπατάλες στον τομέα της υγείας μπορεί να ξεπερνούσαν και τα 8 δις τον χρόνο αλλά αυτό είναι κάτι νεφελώδες, οπότε ας κρατήσουμε τα 6 δις ως σπατάλη τον χρόνο. Δηλαδή κάπου στα 60 δις την δεκαετία, αν και πολλοί μιλούν για ένα ποσό που ξεπερνά τα 100 δις. 


β) Στον τομέα της ασφάλισης τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Το κράτος έχει δώσει πάνω από 180 δις ευρώ επιδότηση στα ασφαλιστικά ταμεία(δεν όφειλε φυσικά) την τελευταία δεκαετία, περίπου 14-15 δις τον χρόνο. Η σύνταξη στην Ελλάδα ανεξαρτήτως ύψους ήταν ,και είναι ακόμα δυστυχώς, δικαίωμα(!!!) το οποίο αποκτά κανείς απλώς και μόνο με την γέννησή του. Δεν έχει σημασία αν έχεις δουλέψει, αν έχεις πληρώσει, αν έχεις κρατήσεις, σύνταξη θα πάρεις μόνο και μόνο επειδή γέρασες. Αυτό αποδεικνύει το χαρακτηριστικό παράδειγμα του ΟΓΑ όπου κανείς σχεδόν αγρότης δεν πλήρωνε αφού επί της ουσίας η δουλειά του ήταν μαύρη, αλλά σύνταξη, έστω και χαμηλή, παίρνουν όλοι. Σε αυτό το σημείο έρχομαι να προλάβω τις δύο μεγάλες δικαιολογίες που αναμασούνται συνεχώς. Η πρώτη είναι φυσικά το επάρατο PSI που μας κατέστρεψε ενώ όλα ήταν καλά και δεύτερον οτι φαγώθηκαν τα λεφτά των ταμείων με κορωνίδα αυτής της επιχειρηματολογίας το "σκάνδαλο" των δομημένων ομολόγων. 
Τα τελευταία χρόνια της κρίσης, αυτά τα δύο τείνουν να γίνουν σχεδόν αστικοί μύθοι. Το επάρατο PSI λοιπόν, κόστισε στα ταμεία 12 ΔΙΣ ΕΥΡΩ, κατά τι λιγότερο από το ετήσιο βοήθημα του κράτους στα ταμεία που είναι 14-15 δις, όπως αναφέραμε παραπάνω. Να ξαναναφέρω οτι αυτά τα χρήματα το κράτος, ΔΕΝ ΤΑ ΟΦΕΙΛΕΙ ΣΤΑ ΤΑΜΕΙΑ. Τα δίνει κάθε χρόνο ο ελληνικός λαός με τους φόρους του για να δίνονται συντάξεις στους γέροντες και σε αυτούς που υποδύονται τους γέροντες(βλέπε 40ρηδες συνταξιούχους Ολυμπιακής με παχυλά εφάπαξ). Δηλαδή δίνονται χρήματα κάθε χρόνο από τον κρατικό κορβανά που όλοι ξέρουμε πως έχουν μαζευτεί, σε ανθρώπους που επί της ουσίας δεν τους ανήκουν! Το σκάνδαλο με τα δομημένα ομόλογα από την άλλη αποτελεί τον άλλο μεγάλο μύθο της Ελλάδας. Οφείλω να αναφέρω ότι προσφάτως το δικαστήριο έκρινε ενόχους τους εμπλεκόμενους με αυτό το σκάνδαλο και σε κάποιους επέβαλε βαριές ποινές, χωρίς να θέλω να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες που ομολογώ πως δεν γνωρίζω. Γνωρίζω σίγουρα όμως το οικονομικό σκέλος της όλης ιστορίας και τις συνέπειές της για τα ελληνικά ταμεία. 
Οι συνέπειες λοιπόν ήταν ΜΗΔΕΝ(0)! Τα ομόλογα είχαν εκδοθεί σε ελληνικό δίκαιο και υπό το βάρος της αποκάλυψης του σκανδάλου, επιστράφησαν τα χρήματα που επενδύθηκαν, μέχρι λεπτού. Να προσθέσω βέβαια πως αν τα χρήματα δεν είχαν επιστραφεί, το κράτος θα είχε κέρδος αφού η αξία τους σήμερα θα ήταν μεγαλύτερη των κανονικών ομολόγων. Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς πως εάν μπορεί να κατηγορηθεί το κράτος για σπατάλη και κακοδιαχείριση είναι επειδή υπό το βάρος του υπαρκτού λαϊκισμού που επικρατούσε και επικρατεί στην χώρα, ικανοποίησε τις μαξιμαλιστικές και κατάφορα αντιλαϊκές, με την έννοια του δημοσίου συμφέροντος, απαιτήσεις συνδικαλιστών και διαφόρων άλλων ομάδων πίεσης. Έδωσε δηλαδή συντάξεις σε ανθρώπους που δεν είχαν πληρώσει, από συντάξεις εθνικής αντίστασης μέχρι σε αγρότες που δεν έχουν κάνει ποτέ φορολογική δήλωση, έδωσε παχυλά εφάπαξ σε υπαλλήλους ΔΕΚΟ και γενικότερα ευνόησε σε βάρος των υπολοίπων κάποιες κατηγορίες πολιτών. Πάντως το πρόβλημα δεν δημιουργήθηκε από μεμονωμένους κλέφτες τύπου Άκη ή άλλων πολιτικών και επιχειρηματιών που τσέπωσαν λεφτά από το κράτος. Σίγουρα υπάρχουν και περιπτώσεις τέτοιων οι οποίες ενδέχεται να είναι και αρκετές αλλά είναι παρωνυχίδα του συνολικού προβλήματος και αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι. Παραθέτω video με τις δηλώσεις του Υπουργού Εργασίας κ. Βρούτση, που μιλά για το ασφαλιστικό γενικότεραhttps://www.youtube.com/watch?v=CBooP7rtP48. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να εξάρω τον ρόλο του υπουργού στο συμμάζεμα του κράτους και να σημειώσω πως το έργο του μαζί με εκείνο του ΄Αδωνι αποτελεί δικλείδα ασφαλείας για να μην ζήσουμε καταστάσεις σαν αυτές που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια, στο μέλλον. 

Συνοψίζοντας καταλαβαίνετε πως 60+180=240 δις φαγώθηκαν παράλογα σε αυτούς τους δύο τομείς και αν προσθέσετε στρεβλώσεις και αβελτηρίες του κράτους όπως π.χ. απουσία ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, ανύπαρκτου φοροεισπρακτικού μηχανισμού, αδιαφανές σύστημα προμηθειών, υπερβολικός αριθμός και παράλογα υψηλά αμειβομένων ΔΥ, καταλαβαίνει πως τα ποσά προσεγγίζουν πολύ κοντά στο συνολικό αριθμό του δημοσίου χρέους της χωρας. 
Δεκτά σχόλια και παρατηρήσεις...

J. r. Draper

Ο κερδισμένος του ανασχηματισμού

Ο Γεωργιάδης είχε ορκισμένους εχθρούς οι οποίοι ήταν δεδηλωμένοι. Μετά την έξοδό του από την κυβέρνηση (...) όμως ξεσηκώθηκε ένα κύμα στήριξης που πραγματικά, δεν έχω ξανασυναντήσει από τότε που παρακολουθώ τις πολιτικές εξελίξεις εδώ και κάποιες δεκαετίες. Συνοψίζουμε: 
1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε ότι είναι ανοικτή η πόρτα του για τον Άδωνι. 
2. Ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης επικοινώνησε με τον Άδωνι για να του δώσει συγχαρητήρια. 
3. Ο Βενιζέλος τον διαβεβαίωσε ότι ουδέποτε έβαλε βέτο για το πρόσωπό του και ότι τον θαυμάζει. 
4. Η εμβληματική φυσιογνωμία του μεταρρυθμιστικού ρεύματος στην Ελλάδα και πρώην υπουργός Υγείας Αλέκος Παπαδόπουλος τον συνεχάρη προσωπικά για το σθένος και την επιιμονή να πάει κόντρα στο ρεύμα και τις ιδιαιτερότητες της εποχής. 
5. Ομοίως η Ντόρα Μπακογιάννη. 
6. Ο τέως υπουργός Οικονομικών και Διοικητής της Τραπέζης Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας αναφέρθηκε ονομαστικά στον Γεωργιάδη κατά την τελετή παράδοσης-παραλαβής στο υπουργείο. 
7. Η Τρόικα εξέφρασε την απορία της για την απομάκρυνση Γεωργιάδη! 

ΑΠΟ ΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ: 

Α. Είναι ο μοναδικός υπουργός στα χρονικά της χώρας που έγινε πρωτοσέλιδο σε αθλητική εφημερίδα υπό τον πηχιαίο τίτλο "ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΤΟΝ". Μιλάμε για την εφημερίδα "Πράσινη" η οποία τοποθετήθηκε πολιτικά για το θέμα των γενόσημων. Και να φανταστεί κανείς ότι ο Γεωργιάδης είναι "άρρωστος" Παναθηναϊκός, αλλά ποτέ δεν μπερδεύει τις ομάδες και τις προτιμήσεις με αυτό που πρέπει να γίνει!
Β. Έσυρε ολόκληρο αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρωτεύσαντα κατά τις τελετυαίες Ευρωεκλογές Αλέξη Τσίπρα σε συνέντευξη Τύπου ανήμερα της ψήφισης του νομοσχεδίου για τα γενόσημα. Βλέπετε, είναι πολλά τα λεφτά... 
Γ. Χτυπήθηκε με φαρμακοβιομηχάνους, γιατρούς και φαρμακοποιούς που παραδοσιακά πρόσκεινται στη Νέα Δημοκρατία, χωρίς να σκεφτεί καν ότι θα χρησιμοποιήσει κάποιους εξ΄ αυτών για να τους μαζέψουν ψήφους ή να του χρηματοδοτήσουν την προεκλογική του εκστρατεία. 
Δ. Είναι μια μη... συνηθισμένη φυσιογνωμία του πολιτικού συστήματος, καθώς ορφανόως από πατέρα και μάνα σε μικρή ηλικία, κατάφερε να σταθεί στα πόδια του να περάσει μεταξύ των αρίστων στη Φιλοσοφική και να συνεχίσει την εκδοτική επιχείρηση του πατέρα του. Στην Ελλάδα βεβαίως είναι μέγα μειονέκτημα όταν είσαι πολιτικός και ταυτόχρονα έχεις μαγαζί, κόβεις τιμολόγια, πηγαίνεις στο ΙΚΑ, στην Εφορία κλπ... 
Ε. Ως... ακραίος αντιμνημονιακός, δεν ευτύχησε να εφαρμόσει (αν και το εξήγγειλε...) το πιο... επιθετικό μέτρο των προαπαιτούμενων, την πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη περίπου 2.000.000 ανασφάλιστων συμπολιτών μας.. 
ΣΤ. Όσο για το ενδιαφέρον του για τους συνανθρώπους μας που έμπαιναν σε νοσοκομεία-"σφηκοφωλιές"; Έχω ιδία αντίληψη, για το πόσες φορές παρενέβη με ένα τηλέφωνο και γίνονταν όλα στην εντέλεια. 
Ζ. Τα νοσοκομεία κατά τους τελευταίους μήνες έγιναν... εκκλησίες. Χρειάστηκε να πάω κάποιες φορές σε μεγάλα νοσοκομειακά ιδρύματα για να επισκεφτώ συγγενείς και γνωστούς και οι ασθενείς μου μιλούσαν για την τάξη, τον σεβασμό αλλά και τον... φόβο που υπαγόρευε μια πιο... φιλική συμπεριφορά από το προσωπικό. 
Η. Διανοήθηκε ο Γεωργιάδης να πει το αυτονόητο: ότι κανένας δεν μπορεί να τον εμποδίσει να εισέλθει σε ένα νοσοκομεία για να μιλήσει, να ελέγξει κλπ. Προειδοποίησε χωρίς περιστροφές όλους αυτούς τους... αγωνιστές που μάχονται για το καλό της υγείας, ότι αν τον ακουμπήσουν, τότε πρέπει να ψάξουν να βρουν δουλειά. Τι λες ρε Άδωνι; Στην Ελλάδα είσαι... Είναι γνωστό το περιστατικό του Αττικού Νοσοκομείου. 
Θ. Τον εξύψωσαν δια του χλευασμού... κορυφαίες προσωπικότητες της χώρας όπως ο Σταμάτης Κραουνάκης και ο... Λάκης. Του έπιασαν στο στόμα την οικογένεια, τους πάντες. Δεν τους έκανε μήνυση γιατί ήξερε ότι πολλές φορές το υπουργιλίκι έχει και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη. 
Ι. Αποδόμησε προσωπικά τον Καμμένο. Δεν προχωρώ παραπέρα... 
ΙΑ. Η έξοδός του από την κυβέρνηση διαμορφώνει τις προϋποθέσεις για να τον ψηφίσουν περισσότεροι και να δει τις πωλήσεις των βιβλίων του να εκτινάσσονται στα ύψη. 
ΙΒ. Μπορεί να έχει ήσυχη τη συνείδησή του ότι έπραξε το δέον για την πατρίδα υπό ακραίες συνθήκες. Ο ιστορικός του μέλλοντος θα γράψει τι συνέβη στις 9 Ιουνίου του 2014, ως παρακαταθήκη για τον ίδιο και τα παιδιά του... 

ΟΣΟ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ, ΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΑΛΛΑΞΑΝ.
- ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΑΣ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΡΗΣΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΟΛΕΥΟΥΝ.
- ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑΝΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ.
- ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΓΚΡΟΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΥΤΕ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΣΟΚΟΛΑΤΕΣ ΟΤΑΝ ΦΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΠΟΛΙΤΙΚΑ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΗΘΙΚΑ ΜΑΛΛΟΝ Ο ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΣ. ΤΑ ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΔΕΙΞΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ... 

Λουκάς Γεωργιάδης

ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Λογικά μες στο Σαββατοκύριακο θα πραγματοποιηθεί ο πολυσυζητημένος την τελευταία εβδομάδα ανασχηματισμός. Προς τα εκεί συγκλίνουν όλες οι εκτιμήσεις, αυτό επιβεβαιώνουν οι διαρροές, αυτό δείχνει και το πρόωρο κλείσιμο της Βουλής. Όλα δείχνουν πως από Τρίτη θα έχουμε τη νέα κυβέρνηση.

Κατ’ αρχάς να επισημανθεί ότι ο ανασχηματισμός δεν είναι τώρα η πρώτη φορά που ακούγεται ότι θα γίνει. Ήδη προ των εκλογών το σενάριο των αλλαγών στην κυβέρνηση κυκλοφορούσε ευρέως από κύκλους του Μαξίμου, για να αντικατασταθούν αναποτελεσματικοί υπουργοί. Απλώς ενόψει ευρωεκλογών και στη διάρκεια της προεδρίας της ΕΕ ανεπισήμως οι αλλαγές αναβάλλονταν για το καλοκαίρι. Ο ανασχηματισμός δεν είναι κάποια εξέλιξη που επιβλήθηκε από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Αυτό που άλλαξε, απ’ όσο φαίνεται, ήταν η κατεύθυνση των αλλαγών.

Το αποτέλεσμα της τριπλής κάλπης έχει πολλές ερμηνείες. Έχουν γίνει πολλές αναλύσεις το τελευταίο χρονικό διάστημα. Πρόκειται σίγουρα για ένα αποτέλεσμα αρνητικό για την κυβέρνηση. Δεν προκάλεσε εκλογές, όμως σίγουρα άλλαξε δραστικά τους συσχετισμούς υπέρ της αντιπολίτευσης. Το εκλογικό σώμα σαφώς επέλεξε να στείλει ένα μήνυμα, το οποίο ο καθένας εκλαμβάνει διαφορετικά. Από την πλευρά της κυβέρνησης το μόνο σημείο που συμφωνούν όλοι στην ερμηνεία του αποτελέσματος είναι πως χρειάζονται αλλαγές και δουλειά για να αλλάξουν οι συσχετισμοί.

Τι αλλαγές είναι όμως αυτές που χρειάζονται; Σε ποια κατεύθυνση; Αυτό εξαρτάται από το μήνυμα των εκλογών. Τις πρώτες ώρες μετά το κλείσιμο της κάλπης ήταν φανερό τόσο στα ΜΜΕ όσο και στους πολιτικούς κύκλους ότι επικρατούσε μια σύγχυση. Διακινούνταν παντού μέσω διαρροών σενάρια για μετακινήσεις, απομακρύνσεις, είσοδο νέων στελεχών στην κυβέρνηση ακόμα και εντός της ημέρας. Το κλίμα έδειχνε ότι θα γινόταν άμεσα ένας βιαστικός ανασχηματισμός. Ευτυχώς το σενάριο αυτό δεν πραγματοποιήθηκε, και ο ανασχηματισμός [όπως όλα δείχνουν] αναβλήθηκε για μια εβδομάδα προκειμένου να εξεταστεί η κατάσταση με περισσότερη ψυχραιμία.

Ευελπιστούμε ότι η ψυχραιμότερη ανάλυση θα προκαλέσει μια διαφορετική οπτική για τα πράγματα από αυτή που είχε επικρατήσει τις πρώτες ώρες. Σύμφωνα με αυτή το κακό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών στην ουσία οφειλόταν σε συγκεκριμένα πρόσωπα που δυσαρεστούσαν τον κόσμο, και μάλιστα συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, με τη συμπεριφορά και τις πολιτικές τους. Με λίγα λόγια επικράτησε μια μπακαλίστικη ανάγνωση που απλά υπολόγιζε τις χαμένες ψήφους και έψαχνε να βρει την αιτία τους για να τις προσεγγίσει ξανά. Κάπως έτσι με βάση τα σενάρια που διακινούνταν τις πρώτες μέρες θα βρίσκονταν άμεσα εκτός κυβέρνησης ο Άδωνις Γεωργιάδης που δυσαρέστησε τους ιατρούς, τους φαρμακοποιούς, τους επιχειρηματίες της υγείας κτλ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης που δυσαρέστησε τους δημοσίους υπαλλήλους, ο Κωστής Χατζηδάκης που έχει ανοικτό πόλεμο με τους κτηνοτρόφους, τις βιομηχανίες γάλακτος, τους μικρεμπόρους των λαικών αγορών, τους αρτοποιούς, τους εμπόρους κτλ, ο Νίκος Δένδιας που δυσαρέστησε τους συμπαθούντες τη ΧΑ και πολλοί άλλοι που γενικά έχουν μια μοναδική ικανότητα να γίνονται δυσάρεστοι. Και φυσικά κορυφαίος εντός αυτών ο Γιάννης Στουρνάρας, ο κατά μερικούς κακός υπουργός που με την πολιτική του διώχνει τον κόσμο από τη ΝΔ. Κάπως έτσι λοιπόν, με αυτή την οπτική της μικρής εικόνας δρομολογούνταν οι αλλαγές στην κυβέρνηση τις πρώτες μέρες.

Ευτυχώς τότε επικράτησαν οι ψυχραιμότερες φωνές και αναβλήθηκαν οι αλλαγές. Μέχρι στιγμής όμως, απ’ τη στιγμή που ο ανασχηματισμός δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, μόνο βέβαιο δεν είναι ότι άλλαξε και η ανάλυση της κατάστασης. Είναι δυστυχώς πολύ πιθανό να δούμε τη Δευτέρα να επικρατεί η ίδια λογική εναντίον των δυσάρεστων, και να πραγματοποιηθούν οι αλλαγές στην κυβέρνηση με οδηγό το πολιτικό κόστος. Ελπίζοντας να κερδίσει ξανά τις κοινωνικές ομάδες που προανέφερα, και όχι μόνο, και έχουν δυσαρεστηθεί από συγκεκριμένα πρόσωπα φαίνεται ότι ο πρωθυπουργός θα επιδιώξει να αντικαταστήσει απλώς τα πρόσωπα αυτά, ανεξαρτήτως του αν είναι αποτελεσματικοί ή όχι και αν παράγουν έργο. Έτσι πρόσωπα όπως ο Γεωργιάδης, ο Δένδιας, ο Χατζηδάκης, ο Βρούτσης, ο Μητσοτάκης και ο Στουρνάρας, που κάθε μέρα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης, εργάζονται πυρετωδώς και παράγουν καθημερινά έργο, κινδυνεύουν να βρεθούν εκτός κυβέρνησης επειδή δεν τους θέλουν συγκεκριμένα συμφέροντα και συντεχνίες. Την ίδια στιγμή άλλα πρόσωπα που γενικά θεωρούνται ανύπαρκτοι, τόσο από άποψη έργου όσο και από άποψη παρουσίας, φέρονται ως αμετακίνητοι. Πρόκειται για μια παλαιοκομματική αντίληψη που ελπίζουμε να μην επικρατήσει.

Υπάρχουν πολλές αναγνώσεις του αποτελέσματος των τριπλών εκλογών, πιστεύουμε όμως ότι η προστασία επαγγελματικών ομάδων, συμφερόντων και συντεχνιών σε καμία περίπτωση δεν είναι μία από αυτές. Αυτό έδειξε ο λαός στις εκλογές; Οι απώλειες που υπέστη η κυβέρνηση δηλαδή είναι το άθροισμα της φθοράς σε συγκεκριμένους κλάδους; Ας δούμε λίγο πως ψήφισαν οι πολίτες. Στις δημοτικές εκλογές πανελλαδικά οι δήμαρχοι που είχαν να παρουσιάσουν έργο επιβραβεύθηκαν με ανανέωση της θητείας τους, ενώ αντιθέτως δήμαρχοι που αντί να ασχολούνται με τις υποθέσεις του δήμου τους επιδίδονταν σε επαναστατική γυμναστική τιμωρήθηκαν. Αναλόγως στις περιφερειακές εκλογές οι περιφερειάρχες που ασχολούνταν με την περιφέρειά τους και τα προβλήματα της ανταμείφθηκαν. Και στις ευρωεκλογές ίσως να επικράτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, που όντως ενσαρκώνει την προστασία των συντεχνιών, όμως όχι μόνο μείωσε την επιρροή του αλλά κατά κοινή παραδοχή τροφοδοτήθηκε κυρίως από τη χαλαρή ψήφο. Εν ολίγοις όποια αναμέτρηση κι αν επιλέξει κανείς ο κόσμος δε φάνηκε να στέλνει μήνυμα προστασίας συντεχνιών και συμφερόντων. Τι έδειξε λοιπόν;

Η δική μας ανάγνωση των γεγονότων είναι ότι το μήνυμα του κόσμου είναι πως πρέπει να βελτιωθεί η γενικότερη κατάσταση, σε όλους τους τομείς. Ο μέσος πολίτης δε νοιάζεται για τα συμφέροντα των ιατρών και των φαρμακοποιών, θέλει όμως να απολαμβάνει καλές παροχές υγείας. Θέλει φθηνά φάρμακα και ιατρική περίθαλψη ανεξαρτήτως της επίδρασης που θα έχει αυτό στις φαρμακοβιομηχανίες, τους ιατρούς και τους φαρμακοποιούς. Αναλόγως δε νοιάζεται για την προστασία των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά για να λειτουργεί αποτελεσματικά η δημόσια διοίκηση. Θέλει να αγοράζει φθηνότερα γάλα και ψωμί, όχι να προστατεύονται τα συμφέροντα γαλακτοβιομηχανιών, κτηνοτρόφων και αρτοποιών. Και κυρίως θέλει να δει την αλλαγή του οικονομικού κλίματος που έχει συντελεστεί να φανεί και στην καθημερινή του ζωή, με τη μείωση της ανεργίας, τη σταθεροποίηση και άνοδο των μισθών, τη μείωση της φορολογίας κα. Μπορεί όντως να ήταν πολλοί οι ιατροί, αρτοποιοί, φαρμακοποιοί, δημόσιοι υπάλληλοι, αστυνομικοί, κτηνοτρόφοι, αγρότες κτλ που δεν ψήφισαν την κυβέρνηση επειδή θίχθηκαν τα συμφέροντα τους, αυτοί όμως που δεν τη στήριξαν εξαιτίας των προβλημάτων της υγείας, της δημόσιας διοίκησης, της ασφάλειας, της παιδείας, της οικονομίας κτλ ήταν σίγουρα πολύ περισσότεροι. Συνεπώς αυτό που πρέπει να επιδιώξει η κυβέρνηση είναι η βελτίωση αυτών των τομέων, όχι η προστασία των συντεχνιών τους.

Αν το σκεπτικό μας είναι σωστό θεωρούμε ότι η απομάκρυνση των υπουργών που προαναφέρθηκαν θα είναι μια λάθος κίνηση προς τη λάθος κατεύθυνση. Ασχέτως των λαθών που μπορεί να τους καταλογίσει κανείς υπουργοί όπως ο Δένδιας, ο Γεωργιάδης, ο Μητσοτάκης, ο Χατζηδάκης, ο Βρούτσης και κυρίως ο Στουρνάρας τους τελευταίους μήνες έχουν εργαστεί πυρετωδώς για ό, τι αφορά το υπουργείο τους. Ενδεικτικά αναφέρω την πρωτιά της χώρας στις επαναπροωθήσεις λαθρομεταναστών, που οφείλεται στο Δένδια, τις μειώσεις στις τιμές των φαρμάκων και την παροχή πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στους ανασφάλιστους, που οφείλεται στο Γεωργιάδη, την κατάργηση γραφειοκρατικών διαδικασιών και εμποδίων, έργο Μητσοτάκη, την πανευρωπαική πρωτιά στην απορρόφηση του ΕΣΠΑ και την προσέλκυση επενδύσεων, έργο Χατζηδάκη, τη συνεχόμενη, έστω και μικρή, μείωση της ανεργίας για τους τελευταίους μήνες, που οφείλεται στο Βρούτση, και το πρωτογενές πλεόνασμα σε συνδυασμό με την έξοδο στις αγορές, που είναι έργο Στουρνάρα. Είναι κατά τη γνώμη μας λάθος να απομακρυνθούν υπουργοί που έχουν να επιδείξουν κάποιο έργο επειδή εξαιτίας αυτού έγιναν δυσάρεστοι και να παραμείνουν άλλοι που στην καλύτερη περίπτωση χαρακτηρίζονται μέτριοι. Και δεν είναι τόσο θέμα προσώπων, είναι θέμα στρατηγικής. Είναι το μήνυμα που περνάει προς τα έξω αν οι αποτελεσματικοί υπουργοί τιμωρούνται επειδή προκάλεσαν πολιτικό κόστος που μας προβληματίζει, και θα είναι καταστροφικό να δοθεί η εντύπωση ότι η κυβέρνηση λειτουργεί βάσει των δημοσκοπήσεων και του πολιτικού κόστους αντί να έχει ως γνώμονα το καλό της χώρας και την αποτελεσματικότητα. Ελπίζουμε η εντύπωση που έχει περάσει μέσω των διαρροών ότι οι υπουργοί αυτοί θα τιμωρηθούν επειδή έδιωξαν κόσμο από τη ΝΔ να αποδειχθεί λανθασμένη, και το σχήμα που θα προκύψει τη Δευτέρα να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των καιρών. Αλλιώς φοβόμαστε ότι οι εξελίξεις για την παράταξη και κυρίως για τη χώρα δε θα είναι καλές. 

ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ